انجیلِ مَتی 18
18
کی دِ همَه گَپتِر اَ
1دِ او موقَع، شاگردیا اُومان وِ تِه عیسی وَ پُرسیئِن: «چِه کسی دِ پاتشائی آسمُو دِ همَه گَپتِر اَ؟» 2عیسی بچه‌ای نِه هِنا کِرد وَ وَه نِه نِئا دِ مینجا شاگردیا. 3وَ گُت: «وِ راسی وِ شِما مُوئِم، تا عِوَض نوئیت وَ چی بَچُونِ کُچِک نوئیت، هرگز وِ پاتشائی آسمُو رَه پیا نِمی‌کیت. 4پس، هَر کَه خُوشِه چی ایی بچَه اُفتایَه بَکَه، دِ پاتشائی آسمُو دِ همَه گپتِر موئَه. 5وَ هَر کَه چِنی بچه‌ای نِه وِ نُومِ مِه قبول بَکَه، مِه نِه قبول کِردَه.
6«اما هَر کَه باعث با یَکی دِ ایی كُچِک‌یا كِه وِ مِه ایمُو دارَن دِ ایمُونِش بِفتَه، سی وَه بیتِر یِنَه‌آ كِه یِه بَردِ اَسیُوِ گَپی وِ مِلِش وَنَه با، وَ دِ تَه دریا غرق بوئَه! 7هِرو سی ایی دنیا کِه وا وسوسَه‌یاش باعثِ گُنَه موئَه! اَلوَت، لازم اَ کِه وسوسَه‌یا بیایَن، اما هِرو سی وَه کِه باعثِ وسوسَه بوئَه!
8« اَر دَسِت یا پات تو نِه مُونَه وِ گُنَه، وَه نِه قطع کُو وَ پِرت بِه، سی یَکِه سی تو بیتِر اَ كِه بی‌دَس وَ پا وِ حیاتِ ابدی رَه پیا بَکی، تا یَکِه وا دو دَس وَ دو پا وَنَه بای وِ مینِ تَشِ ابدی. 9وَ اَر چَشِت تو نِه مُونَه وِ گُنَه، وَه نِه دِرآر وَ پِرت بِه، سی یَکِه سی تو بیتِر اَ كِه وا یِه چَش وِ حیاتِ ابدی رَه پیا بَکی، تا یَکِه وا دو چَش وَنَه بای دِ تَشِ جَهنِم.
مَثَلِ کُوَه گُم‌بی‌یَه
10«حواسِتُو با کِه هیچکُوم دِ ایی كُچِک‌یا نِه خوار نَکیت، سی یَکِه وِ شِما مُوئِم كِه فرشتَه‌یا وِنُو، دِ آسمُو همیشَه ری بُوَه مِه نِه کِه ها دِ آسمُو، مِئی‌نَن. 11سی یَکِه کُرِ انسان اُومایَه تا گُم‌بی‌یَه نِه نجات بِئَه. 12چی گِمُو می‌کیت؟ اَر پیائی صد کُوَه داشتوئَه وَ یَکی دِ وِنُو گُم بوئَه، یعنی او نود وُ نُه کُوَه نِه دِ مینِ كُوء نِمِئی‌لَه وَ نِمِی‌رَه دِ دُمِ کُوَه گُم‌بی‌یَه؟ 13وِ راسی وِ شِما مُوئِم، کِه اَر وَه نِه پیا بَکَه، سی او یِه کُوَه بیشتِر خُشال موئَه تا سی او نود وُ نُه کُوَه كِه هیچوقت گُم نِوینَه. 14هِه وِ ایی صورت، اِرادَه بُوَه شِما کِه ها دِ آسمُو، یَه نی کِه حتی یَکی دِ ایی كُچِک‌یا دِ دَس رُوئَه.
رفتار کِردِه وا بِرارِ خطاکار
15«اَر بِرارِت وِ تو گُنَه بَکَه، رُو وِ تِه‌ش، وَ دِ مینِ خُوتُو خبطِشِه وِش گوشزد کُو. اَر قِصَه‌تِه قبول کِرد، بِرارِتِه دُوارَه وِ دَس اُوِردیَه؛ 16اما اَر زیرِ بار نَرَت، یَک یا دو نفر هَنی وا خُوت بُور تا ”هَر قِصِه‌ای وا شاهادَتی دو یا سِه شاهد ثابت بوئَه“. 17اَر ناحاس وِ وِنُو هَم گوش بِئیرَه، وا کلیسا دِ مینَه بَنی؛ وَ اَر زیرِ بارِ کلیسا هَم نَرَت، اوسِه واش چی بیگُونَه، یا خَراجگیر رفتار کُو. 18«وِ راسی وِ شِما مُوئِم، هَر چیئی کِه دِ زِمی بَوَنیت، دِ آسمُو می‌وَنِیئَه؛ وَ هَر چیئی دِ زِمی واز بَکیت، دِ آسمُو واز موئَه. 19دُوارَه وِ شِما مُوئِم كِه هِه کِه دو نفر دِتُو دِ ری زِمی، دِبارَه هَر چیئی کِه باحان وا یَک یِه دِل بان، بُوَه مِه کِه ها دِ آسمُو، سیشُو وِ اَنجُوم مِی‌رَسنَه. 20سی یَکه جائی كِه دو یا سِه نفر وِ نُومِ مِه جمع بوئَن، مِه اوچِه دِ مینِشُو حاضرِم.»
مَثَلِ پاکاری کِه نِمی‌وَخشَه
21اوسِه پطرس وِ تِه عیسی اُوما وَ پُرسی: «اِ آقا، تا چَن گِل اَر بِرارِم وِم گُنَه بَکَه، بایِس وَه نِه بَوَخشِنِم؟ یعنی تا هفت گِل؟» 22عیسی وِش جُئُو دَه: «وِ تو مُوئِم نَه هفت گِل، بلكِم هفتاد گِل هفت گِل.
23زوتا، موئَه پاتشائی آسمُو نِه وِ شاهی تشبیه کِرد کِه تصمیم گِرِت وا پاکاریا خُوش تسویَه حِسُو بَکَه. 24هِه کِه نِئا وِ حِسُو کِتُو كِردِه، یَکی نِه اُوِردِن وِ تِه‌ش كِه مِلیُونها مِلیُون وِ شاه بدهكار بی. 25اما سی یَکِه او نِمی‌تُونِس قَرطِ خُوشِه بِئَه، اربابش دستور دَه او نِه وا زَن وَ بچَه وَ گِردِ داروُنَدارِش بَفِروشَن تا طِلَبِ نِه دِش بَسُونَن، 26پاکار جِلو پا ارباب وِ ری زُونی اُفتا وَ وا لالکِه‌حاس گُت: ”وِ مِه مهلت بِه تا تمُومِ قَرطِ خُومِه وِت بِئِم.“ 27ارباب دِلِش وِ حالِ او سُوخت وَ قَرطِ او نِه بَخشی وَ آزادِش کِرد. 28«اما هِه که ایی پاکار دِ اوچِه می‌کِرد وِ دَر، یَکی دِ هُمکاریا خُوشِه دی كِه صد دینار قَدِ سِه ماه حقوق وِش بدهکار بی. وَه نِه گِرِت وَ چنگ نِئا دِ تِشنیش وَ گُت قَرطِ خُوتِه وِ مِه بِه!“ 29هُمکارِش جِلو پا او اُفتا وِ ری زُونی وَ وا لالکِه‌حاس گُت: ”وِ مِه مهلت بِه؛ تا تمُومِ قَرطِ خُومِه وِت بِئِم.“ 30اما او زیرِ بار نَرَت، بلکِم رَت وَ او نِه وَن وِ هُلِفدُو تا قَرطِ خُوشِه بِئَه. 31هِه کِه باقی پاکاریا ایی جریانِه دیئِن خیلی ناراحت بییِن وَ رَتِن وِ تِه اربابِ خُوشُو، وَ گِردِ ماجرا نِه سیش گُتِن. 32ارباب او پاکارِ نِه هِنا کِرد وِ تِه خُوش، وَ گُت: ”اِ پاکارِ شرور، مَر مِه وِ سُنَه خواهِشتِ تو گِردِ قَرطِتِه نَوَخشیم 33یعنی نِمی‌بایِس هِه چِنُو کِه مِه وِ تو رَحم کِردِم، تو هَم وِ هُمکارِ خُوت رَحم می‌کِردی؟“ 34ارباب تَش گِرِت، وَ او نِه وَن وِ هُلِفدُو، تا زِمُونی کِه گِردِ قَرطِشِه بِئَه. 35«هِه وِ ایی صورت بُوَه آسمُونی مِه هَم، وا هَر کُوم دِ شِما چِنی رفتار می‌کَه، اَر شِما هَم بِرارِ خُوتُو نِه دِ دِل نَوَخشیت.»
Actualmente seleccionado:
انجیلِ مَتی 18: NLB
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
@ 2024 Korpu Company
انجیلِ مَتی 18
18
کی دِ همَه گَپتِر اَ
1دِ او موقَع، شاگردیا اُومان وِ تِه عیسی وَ پُرسیئِن: «چِه کسی دِ پاتشائی آسمُو دِ همَه گَپتِر اَ؟» 2عیسی بچه‌ای نِه هِنا کِرد وَ وَه نِه نِئا دِ مینجا شاگردیا. 3وَ گُت: «وِ راسی وِ شِما مُوئِم، تا عِوَض نوئیت وَ چی بَچُونِ کُچِک نوئیت، هرگز وِ پاتشائی آسمُو رَه پیا نِمی‌کیت. 4پس، هَر کَه خُوشِه چی ایی بچَه اُفتایَه بَکَه، دِ پاتشائی آسمُو دِ همَه گپتِر موئَه. 5وَ هَر کَه چِنی بچه‌ای نِه وِ نُومِ مِه قبول بَکَه، مِه نِه قبول کِردَه.
6«اما هَر کَه باعث با یَکی دِ ایی كُچِک‌یا كِه وِ مِه ایمُو دارَن دِ ایمُونِش بِفتَه، سی وَه بیتِر یِنَه‌آ كِه یِه بَردِ اَسیُوِ گَپی وِ مِلِش وَنَه با، وَ دِ تَه دریا غرق بوئَه! 7هِرو سی ایی دنیا کِه وا وسوسَه‌یاش باعثِ گُنَه موئَه! اَلوَت، لازم اَ کِه وسوسَه‌یا بیایَن، اما هِرو سی وَه کِه باعثِ وسوسَه بوئَه!
8« اَر دَسِت یا پات تو نِه مُونَه وِ گُنَه، وَه نِه قطع کُو وَ پِرت بِه، سی یَکِه سی تو بیتِر اَ كِه بی‌دَس وَ پا وِ حیاتِ ابدی رَه پیا بَکی، تا یَکِه وا دو دَس وَ دو پا وَنَه بای وِ مینِ تَشِ ابدی. 9وَ اَر چَشِت تو نِه مُونَه وِ گُنَه، وَه نِه دِرآر وَ پِرت بِه، سی یَکِه سی تو بیتِر اَ كِه وا یِه چَش وِ حیاتِ ابدی رَه پیا بَکی، تا یَکِه وا دو چَش وَنَه بای دِ تَشِ جَهنِم.
مَثَلِ کُوَه گُم‌بی‌یَه
10«حواسِتُو با کِه هیچکُوم دِ ایی كُچِک‌یا نِه خوار نَکیت، سی یَکِه وِ شِما مُوئِم كِه فرشتَه‌یا وِنُو، دِ آسمُو همیشَه ری بُوَه مِه نِه کِه ها دِ آسمُو، مِئی‌نَن. 11سی یَکِه کُرِ انسان اُومایَه تا گُم‌بی‌یَه نِه نجات بِئَه. 12چی گِمُو می‌کیت؟ اَر پیائی صد کُوَه داشتوئَه وَ یَکی دِ وِنُو گُم بوئَه، یعنی او نود وُ نُه کُوَه نِه دِ مینِ كُوء نِمِئی‌لَه وَ نِمِی‌رَه دِ دُمِ کُوَه گُم‌بی‌یَه؟ 13وِ راسی وِ شِما مُوئِم، کِه اَر وَه نِه پیا بَکَه، سی او یِه کُوَه بیشتِر خُشال موئَه تا سی او نود وُ نُه کُوَه كِه هیچوقت گُم نِوینَه. 14هِه وِ ایی صورت، اِرادَه بُوَه شِما کِه ها دِ آسمُو، یَه نی کِه حتی یَکی دِ ایی كُچِک‌یا دِ دَس رُوئَه.
رفتار کِردِه وا بِرارِ خطاکار
15«اَر بِرارِت وِ تو گُنَه بَکَه، رُو وِ تِه‌ش، وَ دِ مینِ خُوتُو خبطِشِه وِش گوشزد کُو. اَر قِصَه‌تِه قبول کِرد، بِرارِتِه دُوارَه وِ دَس اُوِردیَه؛ 16اما اَر زیرِ بار نَرَت، یَک یا دو نفر هَنی وا خُوت بُور تا ”هَر قِصِه‌ای وا شاهادَتی دو یا سِه شاهد ثابت بوئَه“. 17اَر ناحاس وِ وِنُو هَم گوش بِئیرَه، وا کلیسا دِ مینَه بَنی؛ وَ اَر زیرِ بارِ کلیسا هَم نَرَت، اوسِه واش چی بیگُونَه، یا خَراجگیر رفتار کُو. 18«وِ راسی وِ شِما مُوئِم، هَر چیئی کِه دِ زِمی بَوَنیت، دِ آسمُو می‌وَنِیئَه؛ وَ هَر چیئی دِ زِمی واز بَکیت، دِ آسمُو واز موئَه. 19دُوارَه وِ شِما مُوئِم كِه هِه کِه دو نفر دِتُو دِ ری زِمی، دِبارَه هَر چیئی کِه باحان وا یَک یِه دِل بان، بُوَه مِه کِه ها دِ آسمُو، سیشُو وِ اَنجُوم مِی‌رَسنَه. 20سی یَکه جائی كِه دو یا سِه نفر وِ نُومِ مِه جمع بوئَن، مِه اوچِه دِ مینِشُو حاضرِم.»
مَثَلِ پاکاری کِه نِمی‌وَخشَه
21اوسِه پطرس وِ تِه عیسی اُوما وَ پُرسی: «اِ آقا، تا چَن گِل اَر بِرارِم وِم گُنَه بَکَه، بایِس وَه نِه بَوَخشِنِم؟ یعنی تا هفت گِل؟» 22عیسی وِش جُئُو دَه: «وِ تو مُوئِم نَه هفت گِل، بلكِم هفتاد گِل هفت گِل.
23زوتا، موئَه پاتشائی آسمُو نِه وِ شاهی تشبیه کِرد کِه تصمیم گِرِت وا پاکاریا خُوش تسویَه حِسُو بَکَه. 24هِه کِه نِئا وِ حِسُو کِتُو كِردِه، یَکی نِه اُوِردِن وِ تِه‌ش كِه مِلیُونها مِلیُون وِ شاه بدهكار بی. 25اما سی یَکِه او نِمی‌تُونِس قَرطِ خُوشِه بِئَه، اربابش دستور دَه او نِه وا زَن وَ بچَه وَ گِردِ داروُنَدارِش بَفِروشَن تا طِلَبِ نِه دِش بَسُونَن، 26پاکار جِلو پا ارباب وِ ری زُونی اُفتا وَ وا لالکِه‌حاس گُت: ”وِ مِه مهلت بِه تا تمُومِ قَرطِ خُومِه وِت بِئِم.“ 27ارباب دِلِش وِ حالِ او سُوخت وَ قَرطِ او نِه بَخشی وَ آزادِش کِرد. 28«اما هِه که ایی پاکار دِ اوچِه می‌کِرد وِ دَر، یَکی دِ هُمکاریا خُوشِه دی كِه صد دینار قَدِ سِه ماه حقوق وِش بدهکار بی. وَه نِه گِرِت وَ چنگ نِئا دِ تِشنیش وَ گُت قَرطِ خُوتِه وِ مِه بِه!“ 29هُمکارِش جِلو پا او اُفتا وِ ری زُونی وَ وا لالکِه‌حاس گُت: ”وِ مِه مهلت بِه؛ تا تمُومِ قَرطِ خُومِه وِت بِئِم.“ 30اما او زیرِ بار نَرَت، بلکِم رَت وَ او نِه وَن وِ هُلِفدُو تا قَرطِ خُوشِه بِئَه. 31هِه کِه باقی پاکاریا ایی جریانِه دیئِن خیلی ناراحت بییِن وَ رَتِن وِ تِه اربابِ خُوشُو، وَ گِردِ ماجرا نِه سیش گُتِن. 32ارباب او پاکارِ نِه هِنا کِرد وِ تِه خُوش، وَ گُت: ”اِ پاکارِ شرور، مَر مِه وِ سُنَه خواهِشتِ تو گِردِ قَرطِتِه نَوَخشیم 33یعنی نِمی‌بایِس هِه چِنُو کِه مِه وِ تو رَحم کِردِم، تو هَم وِ هُمکارِ خُوت رَحم می‌کِردی؟“ 34ارباب تَش گِرِت، وَ او نِه وَن وِ هُلِفدُو، تا زِمُونی کِه گِردِ قَرطِشِه بِئَه. 35«هِه وِ ایی صورت بُوَه آسمُونی مِه هَم، وا هَر کُوم دِ شِما چِنی رفتار می‌کَه، اَر شِما هَم بِرارِ خُوتُو نِه دِ دِل نَوَخشیت.»
Actualmente seleccionado:
:
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
@ 2024 Korpu Company