Zefanja 2
2
1Du Volkj, daut kjeene Schaund weet,
komm häa un vesaumel die,
2ea jie aus Sprie ver däm Wint wajchjeblost woaren.
Komt ea de Har met sienen grooten Oaja opp junt kjemt,
ooda de Dach von däm Harn sien Jerecht kjemt.
3Sieekjt aula däm Harn,
jie, dee nich huach aunjeseenen sent,
dee jie junt aun siene Jebooten hoolen.
Bemieecht junt jerajcht to sennen;
un siet deemootich.
Veleicht kjenn jie junt Schutz finjen aun däm Dach,
wan däm Harn sien Oaja väakjemt. #Amos 5,15
Daut Jerecht äwa de Nobalenda
4Gaza woat ladich sennen,
un Aschkelon woat enne Grunt jebrocht woaren.
Aschdod woat medden em Dach utjeriemt woaren,
un Ekron woat ut siene Städ jeräten woaren.
5Woo schlemm woat daut doch fa de Kreeta,
daut Volkj aum Mäa, sennen.
Du, Kanaan, wua de Filista wonen,
däm Harn sien Wuat es jäajen junt:
Ekj woa junt soo ombrinjen,
daut doa kjeena mea wonen woat. #1Sam 30,14; Jer 47,1-7
6En daut Launt nom Mäa opptoo
woaren dan Hoadskoten stonen
un Schophocks sennen.
7Daut Launt aum Mäa woat dee jehieren,
dee von Juda äwajebläwen sent,
soo daut see doa äare Häaden weiden kjennen,
un to Nacht woaren see sikj
en de Hiesa en Aschkelon dolajen.
De Har äa Gott woat om an bedocht sennen,
un woat an trigjbrinjen
von doa wua see veschlapt wieren. #Zef 3,20
8Ekj hab jehieet woo Moab trozt,
un woo Amon lastat;
woo see mien Volkj jetrozt haben
un äa Launt jedreift haben. #Jer 48,1-47; 49,1-6
9Soo secha aus ekj läw,
sajcht de Har, de Gott en Israel,
dee aules rejieet,
Moab woat nu soo aus Sodom,
un de Amonita soo aus Gomorra woaren.
Daut woat een Krutflekj
un een Soltloch sennen,
eene eewje Wiltnis.
Dee, dee äwajebläwen sent von mien Volkj,
woaren dee beplindren un daut Launt ennämen. #1Mo 19,24-25
10Dit woaren see doafäa kjrieen,
daut see sikj soo groot deeden,
un daut see däm Harn, dee aules rejieet,
sien Volkj jetrozt haben,
un daut see em vejlikj met an
sikj selfst soo sea jepucht haben.
11Furchtboa woat de Har to an sennen.
Hee woat aul äare Jetta toopfaulen loten,
un aule Velkja bat äwarem Mäa
woaren sikj ver am kjneeen,
een jiedra opp siene Städ.
12Un jie von Kusch en Afrika,
jie woaren vom Schwieet omkomen. #Hes 30,9
13De Har woat siene Haunt nom Nuaden strakjen
un Assur ombrinjen.
Ninive woat hee to eene Wiltnis moaken.
Daut woat doa soo drieech sennen,
daut doa weinich waust. #Nah 1,1
14Vee Häaden woaren doa romligjen,
un veschiedne wille Tieren.
Ulen woaren oppem Dak Nasta moaken;
Hofkjes woaren em Fensta schrieen.
Daut Däarejerecht woat oppe Schwal toopfaulen;
un daut Zeedaholt woat von de Wenj faulen. #Jes 13,21; 34,11
15De Staut, dee sikj soo väl meend,
un sikj soo secha wia, säd to sikj:
Ekj sie daut, un sest kjeena.
Woo es dee Staut soo enne Grunt jekomen,
daut doa nu wille Tieren husen.
Wäa doa vebie jeit, well doa bloos wajch,
wiels daut soo schlajcht lat. #Jes 47,8
Currently Selected:
Zefanja 2: PB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Plautdietsch Bible © 2003 Kindred Productions and United Bible Societies Association, Inc.