Sailm 50
50
1Labhair an Dia Iehòbhah treun,
an talamh ghairm gu lèir,
On àird an ear gu àird an iar,
o èirigh gu laigh’ grèin’;
2A Sion àrd, as foirfe mais’,
do dhealraich Dia nam feart.
3Oir thig ar Dia ’s cha bhi na thosd,
ach labhraidh e le neart:
Thèid teine millteach ro a ghnùis,
a’ lasadh suas gu garg:
’S ma thimcheall-san gu doineannach,
bidh e na chaoiribh dearg’.
4Air talamh, is air nèamh nan neul,
àrd-ghairmidh e gu treun,
Gun tugadh e ceart-bhreitheanas
air uile phoball fhèin.
5Am ionnsaigh cruinnichibh mo naoimh,
is tionailibh an dream
A rinn gu dìleas is gu dlùth,
le ìobairt, cùmhnant leam.
6A cheartas-san nì nèamh nan neul
a chur an cèill na àm:
Oir ’s e Iehòbhah fhèin gu beachd
as aon àrd-bhritheamh ann.
7Mo phoball Isra’l èisdibh rium,
is labhraidh mi gu ceart;
Ad aghaidh togam fianais fhìor,
’s mi Dia, do Dhia gu beachd.
8Mud ofrailibh chan agram thu,
no fòs mud ìobairt-loisgt’,
Oir ’m fhianais thug thu iad a-ghnàth,
is fhuaras iad gun fhois.
9Oir as do thaigh cha ghabhainn uat
mar ìobairt biorach bò;
’S cha ghabhainn gobhar fhireann fòs
mar ofrail as do chrò.
10Gach ainmhidh beò a tha an coill’
is leamsa sin gu lèir,
’S na h-uile sprèidh air mìle cnoc,
tha ’g ionaltradh air feur.
11An eunlaith ’s aithne dhomh air fad,
tha ’g itealaich feadh bheann:
’S leam gach fiadh-bheathach uile fòs,
feadh gharbhlaich agus ghleann.
12Geur-acras nam biodh orm, no gort,
cha chuirinn dhuts’ an cèill,
Oir ’s leam an domhan mun iadh grian,
is na bheil ann gu lèir.
13Fuil ghobhar ’n e gun òlainn uat?
feòil tharbh an ithinn i?
14Ioc ìobairt-bhuidheachais do Dhia,
’s do bhòidean don Ard-Rìgh.
15An là do thrioblaid is do theinn,
goir orm an sin gu ceart:
Ort fuasglam, is bheir thusa glòir
dom ainm-s’ a chuidich leat.
16Ach ris an droch dhuin’ labhraidh Dia,
Mo statuin chur an cèill
Am buineadh dhut, no ghabhail fòs
mo chùmhnaint ann ad bheul;
17Dom achmhasan o thug thu fuath,
’s an spèis riamh e nìor chuir;
Ach thilg mo bhriathran air do chùl,
gan diùltadh uat gu tur?
18Tràth chunnaic thu an gadaich’ dàn,
dh’aontaich thu leis na olc:
’S le luchd an adhaltranais a-rìs,
b’fhear-comainn thu nan lochd.
19Do theanga thug thu chumadh brèig’,
chum uilc thug thu do bheul.
20Dod bhràthair shuidh thu thabhairt guth;
’s do mhac do mhàthar beum’.
21Na nithean seo do rinneadh leat,
is dh’fhan mi dhìot am thosd;
Is shaoil thu mar a tha thu fhèin,
gum b’amhlaidh mi gach achd:
Ach cronaicheam do pheacaidh dhut,
ad amharc cuiream iad;
A-chum gum faiceadh do dhà shùil,
nach fal’chear ormsa beud.
22O sibhs’, a dhream nach cuimhnich Dia,
nis tuigibh seo na àm;
Mun dèan mi liodart oirbh gu cas,
gun neach dur furtachd ann.
23An tì bheir ìobairt-mholaidh uaith’,
’s e sin bheir dhòmhsa glòir:
Oir nochdam slàinte Dhè don fhear
a ghluaiseas mar as còir.
Currently Selected:
Sailm 50: SD1826
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Sailm Dhaibhidh 1826 (le litreachadh ùr 2000)
© Comann Bhìoball na h-Alba (Scottish Bible Society) 2000