Ποιος είναι ο Ιησούς Χριστός; Μέρος 4Δείγμα

Η στιγμή της στέψης Του ήταν ο σταυρός

Η αφήγηση της σταύρωσης που παρουσιάζεται στο κατά Ματθαίον 27 είναι απόλυτα παράλληλη με τη διαδικασία στέψης ενός νέου αυτοκράτορα ή βασιλιά. Και η πορεία της διακονίας του Χριστού ακολούθησε τη διαδικασία ενός Εβραίου ηγεμόνα που έγινε βασιλιάς. Αλλά ο Χριστός είναι ένα πολύ διαφορετικό είδος βασιλιά, ο οποίος ίδρυσε μια πολύ καλύτερη βασιλεία από οποιαδήποτε από τις βασιλείες αυτού του κόσμου. Δεν είναι ένας βασιλιάς ο οποίος στέλνει τον λαό για να πεθάνει για Αυτόν. Αυτός είναι ένας βασιλιάς που πέθανε πρόθυμα για μας. 

Η διαδικασία με την οποία οι Ισραηλίτες βασιλιάδες ανέβαιναν στην εξουσία περιλάμβανε τον διορισμό τους, την παρουσίαση τους στον λαό και τη στέψη τους. Έτσι πώς ο Χριστός διορίστηκε βασιλιάς; Συνήθως οι βασιλιάδες χρήζονταν με λάδι, το οποίο συμβόλιζε ότι το Πνεύμα του Θεού ήταν μαζί τους, δίνοντας τους δύναμη για να κυβερνήσουν. Για παράδειγμα, ο Δαβίδ, ο μεγαλύτερος αρχαίος βασιλιάς του Ισραήλ, χρήστηκε από τον προφήτη Σαμουήλ όταν ήταν ακόμη ένας νεαρός βοσκός. Αυτό αποδείκνυε ότι ο Θεός είχε διαλέξει (διορίσει) τον Δαβίδ να πάρει τον θρόνο κάποια στιγμή. Η στιγμή του χρίσματος του Χριστού ήταν λίγο διαφορετική. 

Βαφτίστηκε, λοιπόν, ο Χριστός και όταν βγήκε από το νερό, αμέσως άνοιξαν γι’ αυτόν οι ουρανοί και είδε το Πνεύμα του Θεού σαν περιστέρι να κατεβαίνει και να έρχεται πάνω του. Ακούστηκε τότε μια φωνή από τα ουράνια που έλεγε: «Αυτός είναι ο αγαπημένος μου Υιός, αυτός είναι ο εκλεκτός μου». Κατά Ματθαίον 3:16-17 TGV

Ο Ίδιος ο Θεός διόρισε τον Χριστό χρίζοντας τον με το Πνεύμα κατά τη βάπτιση του. Έτσι, ο Χριστός ήταν προορισμένος να γίνει Βασιλιάς. 

Αλλά όπως με τον Δαβίδ, ο διορισμός του Χριστού ως βασιλιά δεν έγινε ακριβώς μετά το χρίσμα. Τόσο ο Χριστός όσο και ο Δαβίδ έπρεπε να περάσουν από δοκιμή πρώτα. Ο Δαβίδ στάλθηκε από τον πατέρα του να φέρει προμήθειες στα αδέρφια του στο πεδίο της μάχης. Εκεί, ήρθε αντιμέτωπος με έναν Φιλισταίο πολεμιστή ο οποίος λοιδορούσε τον Ισραήλ για 40 ημέρες. Και αυτός ο άνδρας δεν ήταν ένας συνηθισμένος στρατιώτης. Ο Γολιάθ ήταν ένας τεράστιος τρίμετρος θρυλικός μαχητής. Αλλά ο Δαβίδ εμπιστεύτηκε τον Θεό. Έτσι, χωρίς πανοπλία και χωρίς ξίφος, πηγαίνει να συναντήσει τον Γολιάθ και θριαμβεύει εναντίον του με μια σφεντόνα και μια πέτρα. Και αυτή μάλιστα υπήρξε η τρίτη φοράπου ο Δαβίδ αντιμετώπιζε έναν φαινομενικά αδύνατο να νικηθεί αντίπαλο και νίκησε. Είχε ήδη νικήσει μια αρκούδα, ένα λιοντάρι και τώρα ένα γίγαντα. 

Παρόμοια, ο Χριστός οδηγήθηκε στην ερημιά για 40 ημέρες για να δοκιμαστεί. Και τις τρεις φορές ο Σατανάς τον παγίδεψε και παρουσίασε στον Χριστό ευκαιρίες να επιλέξει ώστε να μην εκτελέσει την αποστολή που Του έδωσε ο Θεός. Αλλά ο Χριστός ποτέ δεν κλονίστηκε. Στηρίχθηκε πάνω στον λόγο του Θεού, αντιστάθηκε σε κάθε πειρασμό και απέδειξε τη δέσμευσή Του μπροστά σε κάθε εναντίωση. Βέβαια, τόσο για τον Χριστό όσο και για τον Δαβίδ θα ήταν ευκολότερο να υποκύψουν κάτω από την πίεση, αλλά αντ' αυτού απέδειξαν ότι θα γίνονταν καλοί, πιστοί βασιλιάδες. 

Έφτασε τελικά η μέρα που ο Δαβίδ έγινε βασιλιάς σε όλον τον Ισραήλ. 

Στη σταύρωση του ο Χριστός δέχτηκε ένα στεφάνι από αγκάθια και ένα μανδύα. Η επιγραφή πάνω στο σταυρό ανέφερε τον Χριστό ως Βασιλιά των Ιουδαίων, του λαού Του. Την Παρασκευή, τον σταύρωσαν ως ένα εγκληματία. Αλλά την Κυριακή αναστήθηκε ως ο Βασιλιάς της δημιουργίας. 

Ως πιστοί Του καλούμαστε να μοιραστούμε τα Καλά Νέα ότι μέσω της ζωής, του θανάτου και της ανάστασης του Χριστού, ο Θεός για άλλη μια φορά έγινε Βασιλιάς, η βασιλεία του έρχεται στη γη όπως είναι και στον ουρανό και όλοι μας έχουμε προσκληθεί να παίξουμε κάποιο ρόλο στα λυτρωτικά του σχέδια για να σωθεί η ανθρωπότητα και να αποκατασταθεί η δημιουργία. Επειδή η μέρα έρχεται κατά την οποία ο Χριστός θα επιστρέψει και όλη η πλάση θα αναγνωρίσει το ποιος είναι: ο Βασιλιάς πάνω σε καθετί.