Ποιος είναι ο Ιησούς Χριστός; Μέρος 3Δείγμα

Κρίση ταυτότητας

Έχεις κάποιο φίλο ή αδερφό ο οποίος τη μια στιγμή είναι ο καλύτερος σου φίλος και την επόμενη στιγμή είναι ο νούμερο ένα δημόσιος εχθρός σου; Μπορεί να φαίνεται ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει ανάμεσα στον Χριστό και τον Πέτρο σ' αυτό το κεφάλαιο. Ας περιγράψουμε πρώτα το σκηνικό.

Έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο στη διακονία του Χριστού όπου η φήμη Του έχει εξαπλωθεί σε πολλές διαφορετικές περιοχές και πόλεις. Έτσι, ο Χριστός τσεκάρει τον παλμό της κοινωνίας ρωτώντας τους μαθητές Του για το τι ακούγεται στους δρόμους για Αυτόν. Ποιος λένε οι άνθρωποι ότι είμαι; Οι μαθητές απαντούν με βάση τα όσα άκουσαν: η μετενσάρκωση του Ιωάννη Βαπτιστή, ή ίσως ο προφήτης Ηλίας ή ίσως ένας από τους άλλους διάσημους προφήτες της αρχαιότητας. 

Τότε ο Χριστός το κάνει πιο προσωπικό: 

"Εσείς, ποιος λέτε πως είμαι;» τους λέει. Ο Σίμων Πέτρος απάντησε: «Εσύ είσαι ο Μεσσίας, ο Υιός του αληθινού Θεού."Κατά Ματθαίον 16:15-16 TGV

Η λέξη "Μεσσίας" είναι ένας τίτλος που σημαίνει ο χρισμένος ή ο εκλεγμένος. Έτσι, σ' αυτό το σημείο ο Πέτρος απαντάει σωστά για την ταυτότητα του Χριστού αλλά λίγα εδάφια παρακάτω αποκαλύπτει την προσκόλληση του στον δικό του ορισμό για το τι πραγματικά σημαίνουν αυτές οι λέξεις. Βλέπετε, ο Πέτρος, όπως και τόσοι άλλοι, είχε ελπίδες για το ποιος θα ήταν ο Μεσσίας και τι θα επιτελούσε. Και πιθανόν να συνδέονταν με τη δημοφιλή εικόνα ενός κατακτητή βασιλιά που θα απελευθέρωνε τον Ιουδαϊκό λαό από τη ρωμαϊκή κυριαρχία. Αλλά ο Χριστός είχε κάτι πολύ περισσότερο κατά νου. Και για να το επιτύχει, θα έπρεπε να πεθάνει. Ακούγοντας το αυτό, ο κόσμος του Πέτρου αναστατώνεται. Πώς θα μπορούσε ο Χριστός να κατακτήσει οτιδήποτε αν ήταν νεκρός; "Όχι, όχι, αυτό είναι αδύνατον", διορθώνει, "δεν πρόκειται να πεθάνεις!"

Τότε του απαντάει ο Ιησούς: 

"Φύγε από μπροστά μου, σατανά! Εσύ μου γίνεσαι εμπόδιο γιατί δε σκέφτεσαι όπως θέλει ο Θεός, αλλά όπως θέλουν οι άνθρωποι."Κατά Ματθαίον 16:23 TGV

Να πάρει η ευχή! Ο Πέτρος τα άκουσε για τα καλά! Αλλά για ποιο λόγο; Αυτό που λέει ο Ιησούς είναι ότι ο τρόπος σκέψης του Πέτρου έρχονταν σε αντίθεση με την κατεύθυνση που είχε ο ίδιος. Και αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα. Ο Πέτρος σκεφτόταν εγωιστικά και στενοκέφαλα, περιορισμένος από όσα ήθελε να είναι ο Χριστός.  

Πόσο συχνά παγιδευόμαστε στο ίδιο σκεπτικό; Πόσο συχνά καταλήγουμε να κόβουμε και να ράβουμε όπως θέλουμε μέχρι να πάρουμε αυτή την εκδοχή του Χριστού και των διδασκαλιών Του που απέχει τόσο από αυτό που είπε πραγματικά και από το ποιος, στα αλήθεια, είναι; Αυτό δεν είναι καθόλου εντάξει! Και το να εμπιστεύεσαι μια εκδοχή του Χριστού που είναι πολύ λιγότερη από αυτό που πραγματικά είναι αποτελεί μια απογοήτευση. Ο αληθινός Χριστός είναι υπεραρκετός. Είναι επαρκής από κάθε άποψη. Είναι ο Θεός μαζί μας. Ας μην προσπαθήσουμε να τον βάλουμε σε μικρά κουτάκια ή να στριμώξουμε τον Βασιλιά του Σύμπαντος σε ένα πακέτο που εξυπηρετεί τον εαυτό μας. Ας αφήσουμε τον Χριστό να είναι Βασιλιάς. Επειδή όταν τον βλέπουμε όπως είναι πραγματικά, αρχίζουμε να βλέπουμε και τον εαυτό μας όπως είμαστε αληθινά.