Είμαι αξιολύπητη/ος! Δείγμα

Σταμάτα να λυπάσαι τον εαυτό σου

Αν έχεις ζήσει μια ζωή μεγαλύτερης διάρκειας από 15 λεπτά, πιθανότατα σου έχει συμβεί κάτι τρομερό. Ίσως, μάλιστα, να σου συμβαίνει αυτή τη στιγμή.  

Και λυπάμαι. Μακάρι να μη συνέβαιναν άσχημα πράγματα, και μακάρι να μη συνέβη τίποτε τέτοιο σε σένα. Από μια μεριά, θα ήθελα να σε τυλίξω με βαμβάκι και προστατευτικές φούσκες και να σε κρύψω σε μια ντουλάπα, για να μη σε πληγώσει τίποτα ποτέ ξανά.

Αλλά, στ' αλήθεια, τι είδους ζωή θα ήταν αυτή; 

Όσο ζεις σ’ αυτόν τον κόσμο, θα υπάρχουν προβλήματα και δοκιμασίες, χτυπήματα με πληγές και μώλωπες. Ακόμα και ο Χριστός μας προειδοποίησε, λέγοντας: "Ο κόσμος θα σας κάνει να υποφέρετε…" (κατά Ιωάννην 16:33). Ήξερε πως θα περάσεις δύσκολα, τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν έκπληξη για τον Χριστό. Αλλά ευτυχώς, συνέχισε με τα εξής λόγια: "…αλλά εσείς να ’χετε θάρρος, γιατί εγώ τον έχω νικήσει τον κόσμο." Αυτά είναι, στ' αλήθεια, καλά νέα! Εκείνος έχει ήδη ανοίξει τον δρόμο για σένα.

Παρόλα αυτά, είναι εύκολο να λυπόμαστε τον εαυτό μας, όταν περνάμε δύσκολα, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα, μάλιστα, ο οίκτος για τον εαυτό μας μπορεί να γίνει η αυτόματη αντίδρασή μας στις δύσκολες καταστάσεις, αν δε μάθουμε να τον αναγνωρίζουμε και να τον σταματάμε πριν επεκταθεί. Μπορούμε εύκολα να παραδοθούμε στη σκέψη: «Πόσο αξιολύπητη/ος είμαι!», και αν συμβεί αυτό, ύστερα, είναι δύσκολο να σηκωθούμε πάλι και να πιαστούμε από τις υποσχέσεις του Θεού. Η φυσική σου αντίδραση θα είναι να χωθείς κάτω από τα σκεπάσματα και να κλάψεις τη μοίρα σου! Αυτό, όμως, δε βοηθάει ούτε εσένα ούτε κανέναν γύρω σου.

Να ποια είναι η προσωπική μου εμπειρία: Δεν μπορώ να έχω πίστη και οίκτο για τον εαυτό μου, την ίδια στιγμή. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να βάλεις λουκέτο στον οίκτο και να σηκωθείς στα πόδια σου με πίστη! Γιατί η πίστη είναι ο οδηγός μας για να διασχίσουμε τη δοκιμασία και να περάσουμε στην αντίπερα όχθη (Α΄ Ιωάννου 5:4).