Μια πνευματικά ώριμη ζωήΔείγμα

"Ρυθμοί στοχασμού"

Σε αυτά τα αφιερώματα, θα εξερευνήσουμε πέντε αξίες στις οποίες χρειάζεται να εμβαθύνουμε για να αναπτυχθούμε πνευματικά: (1) ρυθμοί στοχασμού, (2) φυλετική συμφιλίωση, (3) εσωτερική αναζήτηση, (4) σεξουαλική ολοκλήρωση και (5) ιεραποστολική παρουσία. 

Πρώτον, απέναντι στην κρίση ταχύτητας, διάσπασης της προσοχής και της επιφανειακής πνευματικότητας που χαρακτηρίζουν τη σημερινή εποχή, είναι ανάγκη να γνωρίζουμε ότι υπάρχει ένας δρόμος που έχει δοκιμαστεί και έχει αντέξει μέσα στους αιώνες. Είναι ο δρόμος της μοναστικής, στοχαστικής ζωής.

Η Αγία Γραφή είναι γεμάτη από παραδείγματα ανθρώπων που έζησαν σε μεγάλο βαθμό μια ζωή στη μοναξιά και τη σιωπή, και βίωσαν μια αβίαστη πνευματικότητα. Ας αναλογιστούμε τον Χριστό.

Δε θα ήταν δυνατόν να κατανοήσουμε σε βάθος τον Κύριό μας, αν δεν αναγνωρίζαμε τη βαθιά Του αφοσίωση σε έναν μοναστικό τρόπο ζωής. Ο Χριστός διαρκώς κήρυττε, θεράπευε, έκανε εξορκισμό και άλλα πολλά, η ζωή Του, όμως, θα ήταν αντιφατική χωρίς τις ατέλειωτες ώρες που περνούσε με τον Πατέρα στην ηρεμία και την απομόνωση. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί σοβαρά, ότι ο πλήρως ενσαρκωμένος Χριστός κατάφερε να ζήσει τη ζωή Του ως άνθρωπος στη γη, επειδή ακριβώς αφιέρωνε συνεχώς χρόνο και ενέργεια στην παρουσία του Πατέρα με προσευχή.

Επανειλημμένα, στο Ευαγγέλιο, ο Χριστός μεταδίδει τη δύναμη του Θεού και έπειτα επιστρέφει στην παρουσία του Θεού από τον οποίο ρέει αυτή η δύναμη.

Αυτό δε λαχταράς και εσύ; Δεν έχεις κουραστεί να ζεις με έναν ρυθμό που ξεθωριάζει ό,τι είναι ωραίο, ό,τι φέρνει γαλήνη και χαρά; Η ταχύτητα της καθημερινής ζωής βιάζει την ψυχή μας. Οι περισπασμοί μέσα μας και έξω από εμάς υποβαθμίζουν την ικανότητά μας να παρατηρούμε τον τρόπο που εργάζεται ο Θεός γύρω μας, αλλά και μέσα μας.

Παρόλα αυτά, ο Θεός είναι αποφασισμένος να μας μεταμορφώσει. Δεν ενδιαφέρεται απλά να βελτιώσει τη ζωή μας· θέλει να την μπολιάσει με τη δική Του ζωή. Κάθε μέρα, μας πλησιάζει με αγάπη, απλώνει το χέρι Του, αναζητά τη συντροφιά μας και μας εκλιπαρεί να Τον προσέξουμε. Αυτή είναι η ουσία των στοχαστικών ρυθμών — ο σκοπός της μοναστικής ζωής. 

Πρέπει να αφεθούμε να γνωρίσουμε τον τρόπο ύπαρξης του Θεού· δηλαδή, να απομακρυνθούμε, αλλά να επιστρέψουμε μέσα από έναν διαφορετικό δρόμο. Όπως είπε ο απόστολος Παύλος, ο Θεός μας καλεί «να αφήσουμε το Πνεύμα Του να μας εμπνέει και να μας παροτρύνει σε μια ζωή ελευθερωμένη από την πρότερη φυλακή μας.» (Προς Γαλάτας 5:16, ελεύθερη μετάφραση από The Message)/«Να καθορίζει το Πνεύμα τη διαγωγή σας και τότε δε θ’ ακολουθείτε τις αμαρτωλές επιθυμίες σας.» (Προς Γαλάτας 5:16, TGV). 

Αναζήτησε ένα ήσυχο μέρος και απομονώσου για μια ώρα τουλάχιστον. Προσευχήσου σιγανά και άφησε τον Θεό να σου μιλήσει.