Τα αποδεικτικά στοιχεία της ανάστασης του ΧριστούΔείγμα

Η Βιβλική βάση για την Ανάσταση 

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, όλη η αλήθεια για τον χριστιανισμό και τον Χριστό, βρίσκεται αποκλειστικά στην ανάσταση του σώματος του Χριστού. Τόσο πολύ που ο Απόστολος Παύλος γράφοντας στην Εκκλησία της Κορίνθου ισχυρίζεται: "Και αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, τότε το κήρυγμά μας είναι χωρίς νόημα, το ίδιο και η πίστη σας" (Προς Κορινθίους Α' 15:14). Με άλλα λόγια ο Παύλος υπονοεί είναι ότι αν δεν αναστήθηκε τότε ο χριστιανισμός είναι εντελώς ψεύτικος! Αλλά αν αναστήθηκε, τότε το συμβάν είναι ύψιστης σπουδαιότητας σε όλη την ιστορία. Ο Δόκτορ Γκάρι Ρ. Χάμπερμας, ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στον κόσμο σχετικά με τα αποδεικτικά στοιχεία για την ανάσταση του Ιησού, προσφέρει τρεις συλλογιστικές γραμμές με βάση τις Γραφές και είναι οι ακόλουθες:

1. Βιβλικές αποδείξεις με βάση το κεφάλαιο προς Κορινθίους Α' 15: Δύο σημαντικά      χαρακτηριστικά σχετικά με το κεφάλαιο προς Κορινθίους Α' 15 πρέπει να αναφερθούν όσον αφορά τα αποδεικτικά στοιχεία που προσφέρουν όσον αφορά τις εμφανίσεις του Χριστού μετά την ανάσταση (προς Κορινθίους Α' 15:4-8). Πρώτον, είναι γεγονός ότι πρόκειται για μια από τις "πρώτες αναφορές" που υπάρχουν για την ανάσταση, πολύ νωρίτερα ακόμη και από τα ευαγγέλια. Δεύτερον, είναι οι "μαρτυρίες από τους αυτόπτες μάρτυρες" που παρέχει. Στην πραγματικότητα, ο Παύλος κατέγραψε αυτές τις μαρτυρίες κατά τη διάρκεια του 54-57 μ.Χ., δηλαδή, μόλις  25 χρόνια μετά τη σταύρωση του Χριστού. Αυτή η σύντομη χρονική περίοδος μεταξύ της εκδήλωσης του γεγονότος και της καταγραφής του καταδεικνύει την αξιοπιστία των "αναφορών των αυτοπτών μαρτύρων", αφού αποκλείει τη δυνατότητα οποιουδήποτε θρύλου να παραποιήσει την αναφορά. Επιπλέον, σήμερα εμπιστευόμαστε ακόμη και αυτόπτες μάρτυρες γεγονότων που είναι πολύ μεγαλύτερης περιόδου.
2. Η αξιοπιστία της μαρτυρίας του Αποστόλου Παύλου: Δύο σημαντικά γεγονότα σχετικά με τον απόστολο μιλούν για την αυθεντικότητα ή την αξιοπιστία του. Πρώτον, η μεταστροφή του Παύλου πιστεύεται ότι έλαβε χώρα  μέσα σε ένα χρονικό διάστημα μόλις ενός έως δύο ετών μετά τη σταύρωση του  Χριστού. Επιπλέον, η σχετικά σύντομη χρονική περίοδος που υπάρχει μεταξύ της πραγματικής εκδήλωσης του γεγονότος (δηλαδή, της ανάστασης του Χριστού) και της καταγραφής της μαρτυρίας είναι σημαντική όταν κάποιος εξετάζει την "αρχαία ιστορία". Δεύτερον, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ο Παύλος δε μιλάει απλώς για τους διάφορους ανθρώπους που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, αλλά ότι ο ίδιος είναι αυτόπτης μάρτυρας του αναστημένου Χριστού (προς Κορινθίους Α' 15:8). Η μαρτυρία του γίνεται ακόμη πιο σημαντική αν σκεφτεί κανείς το γεγονός ότι ο Παύλος, ο οποίος ήταν προηγουμένως γνωστός ως Σαύλος, ήταν ένας «σκεπτικιστής» ο οποίος όχι μόνο αμφέβαλλε για την αλήθεια του χριστιανισμού, αλλά επίσης δίωκε έντονα τους οπαδούς του.  
3. Η αξιοπιστία των αφηγήσεων των αυτοπτών μαρτύρων των μαθητών: Το γεγονός ότι οι μαθητές πράγματι μεταμορφώθηκαν στον βαθμό που ήταν πρόθυμοι να καταθέσουν μαρτυρία με κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους. Κάποιος έγραψε κάποτε: "Οι άνθρωποι μπορεί να είναι πρόθυμοι να πεθάνουν για αυτό που πιστεύουν ότι είναι αληθινό, αλλά ποτέ δεν θα πεθάνουν για αυτό που ξέρουν ότι είναι ψεύτικο". 

Αυτοί οι τρεις λόγοι, όταν συνδυάζονται σχηματίζουν μια ισχυρή βιβλική βάση που μπορεί να μας βοηθήσει να συμπεράνουμε οριστικά ότι ο Ιησούς Χριστός όντως αναστήθηκε από τους νεκρούς.