ΔιάθεσηΔείγμα

Παραπονιέστε συχνά;

Ο Θεός μας ζητά να δίνουμε ευχαριστίες για τα πάντα, επειδή αυτός είναι ο τρόπος να περάσουμε μέσα από οτιδήποτε αντιμετωπίζουμε στη ζωή. —Άνν Βόσκαμπ

Έχετε πιάσει ποτέ τον εαυτό σας να παραπονιέται; Ίσως κάτι δεν σας αρέσει στον τρόπο που γίνεται η λατρεία στην εκκλησία σας ή δεν συμφωνείτε με τις πολιτικές απόψεις του γείτονά σας, ή με τον τρόπο διδασκαλίας του καθηγητή σας. Αυτό δείχνει τη διάθεσή σας εκείνη τη στιγμή—τον τρόπο σκέψης ή τα συναισθήματά σας. Ο Απόστολος Παύλος αναγνώρισε τον κίνδυνο που ενέχει η γκρίνια, και για τον λόγο αυτό μας προτρέπει να κάνουμε τα πάντα «χωρίς γογγυσμούς κι επιφυλάξεις» στην επιστολή προς Φιλιππησίους, κεφάλαιο 2.

Γιατί ο Παύλος δίνει τόση σημασία στο να μην παραπονιόμαστε; Για αρχή, σκεφτείτε πώς η αγάπη του Θεού είναι σταθερή, ξεχειλίζει και είναι αρκετή για όλους. Από τη στιγμή που ξυπνάμε μέχρι τη στιγμή που πάμε για ύπνο, ο Θεός νοιάζεται για εμάς. Μέσω του Χριστού, που είναι η μεγαλύτερη ευλογία του Θεού προς εμάς, μπορούμε να έχουμε μια στενή σχέση με τον Δημιουργό μας. Και σαν αυτό να μην ήταν αρκετό, μας καλεί να συνεργαστούμε μαζί Του σε μια ουσιαστική αποστολή: να μοιραστούμε την αγάπη Του με τον κόσμο.

Τώρα σκεφτείτε να είστε κακόκεφοι και εκνευρισμένοι—ταιριάζει αυτό με τις ευλογίες και το κάλεσμα του Θεού στη ζωή μας; Πώς μπορούμε να αντισταθούμε σε μια τέτοια στάση γκρίνιας που μοιάζει να έχει γίνει συνήθεια; Μέσω της ευγνωμοσύνης.

Αν είμαστε ευγνώμονες για πράγματα που μας έχουν συμβεί στο παρελθόν, αλλά και για το παρόν και το μέλλον, βάζουμε τη ζωή μας στη σωστή προοπτική και συγχρόνως μας βοηθά να αναγνωρίσουμε τις ευλογίες που μας έχει δώσει ο Θεός. Η στάση αυτή απέναντι στη ζωή, είναι το παράδειγμα του ίδιου του Χριστού που περιγράφεται στην προς Εβραίους επιστολή, κεφάλαιο 12. Αντιμέτωπος με τον θάνατο στον σταυρό, ο Χριστός είχε τα μάτια Του στραμμένα στη χαρά που Τον περίμενε: ένα μέλλον μαζί με εμάς, τους ανθρώπους που ήρθε να σώσει.

Ένας απλός τρόπος να βάλουμε την ευγνωμοσύνη στη ζωή μας θα μπορούσε να είναι λίγος χρόνος περισυλλογής στην αρχή ή στο τέλος της ημέρας, αναλογιζόμενοι τα πράγματα για τα οποία είμαστε ευγνώμονες. Ή, ίσως, να επαναλαμβάνουμε τακτικά τη φράση του ψαλμωδού:

Αυτή ’ναι η μέρα η γιορτινή, είναι του Κυρίου το έργο· ας νιώσουμε αγαλλίαση και ευφροσύνη τη μέρα αυτή!Ψαλμοί 118:24 TGV

Μια άλλη τακτική που μπορεί επίσης να βοηθήσει ενάντια στην αχαριστία και τη γκρίνια, είναι να προσπαθούμε συνειδητά να κατευθύνουμε το πνεύμα μας προς την απλότητα—μπορούμε να επιλέξουμε να νιώθουμε ευγνώμονες και ικανοποιημένοι αντί να εστιάζουμε διαρκώς στην ανάγκη να αγοράζουμε περισσότερα και καλύτερα πράγματα.

Όταν θυμίζουμε στον εαυτό μας τους λόγους που έχουμε για να είμαστε ευγνώμονες, ιδιαίτερα τη χαρά που μας περιμένει μέσω του Χριστού, η στάση μας αρχίζει να μοιάζει ολοένα και πιο πολύ με τη στάση του Χριστού.

Προσευχή:Θεέ μου, Σε ευχαριστώ για τις σταθερές ευλογίες στη ζωή μου, από τα μικρά καθημερινά πράγματα μέχρι την οικογένεια και τους φίλους μου, και για το μεγαλύτερο δώρο όλων: να στείλεις τον Γιο Σου για να μου δώσεις μια ζωή γεμάτη. Σε παρακαλώ, βοήθησε με να βλέπω τη χαρά μπροστά μου. Άγιο Πνεύμα, Σε παρακαλώ διαμόρφωσε μέσα μου τον νου του Χριστού. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.