Salmo 77:1-20

ПСАЛТЫР 77:1-20 - Вучэньне Асафава.
Слухай, народзе мой, закону майго, прыхілеце вуха вашае да словаў з вуснаў маіх.
Разамкну мае вусны ў прытчы і вымаўлю старадаўнія прыпавесьці.
Што чулі мы і даведаліся і бацькі нашы нам пераказалі,
не схаваем ад дзяцей іхніх, і абвесьцім роду будучаму славу Госпада, і сілу Ягоную, і цуды Ягоныя, што Ён утварыў.
Ён устанавіў засьведчаньне ў Якаве і паклаў закон у Ізраілі, які наказаў бацькам нашым абвяшчаць дзецям іхнім,
каб ведаў будучы род, дзеці, якія народзяцца, і каб яны ў свой час абвяшчалі дзецям сваім,
класьці на Бога надзею сваю, і не забываць дзеяў Божых, і захоўваць наказы Ягоныя,
і ня быць падобным да бацькоў іхніх, роду ўпарцістага і мяцежнага, сэрцам неўладкаванага і нявернага Богу духам сваім.
Сыны Яфрэмавыя, узброеныя, лучнікі, павярнулі назад у дзень бітвы:
яны не захавалі запавету Божага і адмовіліся хадзіць у законе Ягоным:
забылі дзеі Ягоныя і цуды, якія Ён нам паказаў.
Ён перад вачыма бацькоў іхніх тварыў цуды ў зямлі Егіпецкай, на полі Цаан.
Падзяліў мора і правёў іх празь яго, і паставіў воды сьцяною;
і ўдзень вёў іх вобмацкам, а ўначы сьвятлом вагню;
расьсек камень у пустыні, і напаіў іх, як зь вялікае бездані;
са скалы вывеў патокі, і пацяклі воды, як рэкі.
Але яны ўсё грашылі прад Ім і раздражнялі Ўсявышнага ў пустыні:
спакушалі Бога ў сэрцы сваім, патрабавалі ежы па душы сваёй,
і казалі супраць Бога, і сказалі: «ці можа Бог згатаваць трапезу ў пустыні?»
Вось, Ён ударыў па камені, і пацяклі воды, і паліліся ручаіны. «Ці можа Ён даць і хлеб, ці можа гатаваць мяса народу Свайму?»

Вучэньне Асафава. Слухай, народзе мой, закону майго, прыхілеце вуха вашае да словаў з вуснаў маіх. Разамкну мае вусны ў прытчы і вымаўлю старадаўнія прыпавесьці. Што чулі мы і даведаліся і бацькі нашы нам пераказалі, не схаваем ад дзяцей іхніх, і абвесьцім роду будучаму славу Госпада, і сілу Ягоную, і цуды Ягоныя, што Ён утварыў. Ён устанавіў засьведчаньне ў Якаве і паклаў закон у Ізраілі, які наказаў бацькам нашым абвяшчаць дзецям іхнім, каб ведаў будучы род, дзеці, якія народзяцца, і каб яны ў свой час абвяшчалі дзецям сваім, класьці на Бога надзею сваю, і не забываць дзеяў Божых, і захоўваць наказы Ягоныя, і ня быць падобным да бацькоў іхніх, роду ўпарцістага і мяцежнага, сэрцам неўладкаванага і нявернага Богу духам сваім. Сыны Яфрэмавыя, узброеныя, лучнікі, павярнулі назад у дзень бітвы: яны не захавалі запавету Божага і адмовіліся хадзіць у законе Ягоным: забылі дзеі Ягоныя і цуды, якія Ён нам паказаў. Ён перад вачыма бацькоў іхніх тварыў цуды ў зямлі Егіпецкай, на полі Цаан. Падзяліў мора і правёў іх празь яго, і паставіў воды сьцяною; і ўдзень вёў іх вобмацкам, а ўначы сьвятлом вагню; расьсек камень у пустыні, і напаіў іх, як зь вялікае бездані; са скалы вывеў патокі, і пацяклі воды, як рэкі. Але яны ўсё грашылі прад Ім і раздражнялі Ўсявышнага ў пустыні: спакушалі Бога ў сэрцы сваім, патрабавалі ежы па душы сваёй, і казалі супраць Бога, і сказалі: «ці можа Бог згатаваць трапезу ў пустыні?» Вось, Ён ударыў па камені, і пацяклі воды, і паліліся ручаіны. «Ці можа Ён даць і хлеб, ці можа гатаваць мяса народу Свайму?»

ПСАЛТЫР 77:1-20

Salmo 77:1-20