57А ілізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

58І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю.

59На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам.

60На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам.

61І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем.

62І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго.

63Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся.

64І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога.

65І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай.

66Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім.

67І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:

68Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму,

69і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго,

70як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,

71што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых;

72учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю,

73прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

74каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых,

75мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага.

76А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада - падрыхтаваць шляхі Яму,

77каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх,

78праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні,

79прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру.

80А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.

Чытаем Новы ЗапаветУзор

Сьвятое Пісьмо