1І паднялося ўсё мноства іх, і павялі Яго да Пілата,

2І пачалі вінаваціць Яго, кажучы: мы знайшлі, што Ён разбэшчвае народ наш і забараняе даваць падатак кесару, называючы Сябе Хрыстом Царом.

3Пілат спытаўся ў Яго: Ты Цар Юдэйскі? Ён сказаў яму ў адказ: ты кажаш.

4Пілат сказаў першасьвятарам і народу: я не знаходжу ніякай віны ў Гэтым Чалавеку.

5Але яны настойвалі, кажучы, што Ён бунтуе народ, вучачы па ўсёй Юдэі, пачынаючы ад Галілеі да гэтай мясьціны.

6Пілат, пачуўшы пра Галілею, спытаўся: хіба Ён Галілеянін?

7І даведаўшыся, што Ён з вобласьці Ірадавай, паслаў Яго да Ірада, які ў гэтыя дні быў таксама ў Ерусаліме.

8Ірад, убачыўшы Ісуса, вельмі ўзрадаваўся, бо даўно жадаў бачыць Яго, таму што шмат чуў пра Яго і спадзяваўся ўбачыць ад Яго які-небудзь цуд,

9і задаваў Яму многія пытаньні: але Ён нічога не адказваў яму.

10А першасьвятары і кніжнікі стаялі і зацята вінавацілі Яго.

11Але Ірад са сваімі воямі, прынізіўшы яго і паглуміўшыся зь Яго, апрануў яго ў сьветлую вопратку і паслаў назад да Пілата.

12І спрыяціліся ў той дзень Пілат зь Ірадам паміж сабою, бо раней былі ў варожасьці адзін з адным.

13А Пілат, склікаўшы першасьвятароў і начальнікаў і людзей,

14сказаў ім: вы прывялі да мяне Чалавека Гэтага, што нібыта разбэшчвае люд; і вось, я пры вас расьсьледаваў і не знайшоў Чалавека Гэтага вінаватым ні ў чым тым, у чым вы Яго вінаваціце;

15і Ірад таксама: бо я пасылаў Яго да яго; і нічога ня знойдзена ў Ім вартага сьмерці;

16дык вось, пакараўшы Яго, адпушчу.

17А яму і трэба было дзеля сьвята адпусьціць і аднаго вязьня.

18Але ўвесь люд закрычаў: сьмерць Яму! а адпусьці нам Вараву.

19Варава быў пасаджаны ў цямніцу за ўчыненую ў горадзе смуту і забойства.

20Пілат зноў узвысіў голас, хочучы адпусьціць Ісуса.

21Але яны крычалі: укрыжуй, укрыжуй Яго!

22Ён трэйці раз сказаў ім: якое ж ліха ўчыніў Ён? я нічога вартага сьмерці не знайшоў у Ім; дык вось, пакараўшы Яго, адпушчу.

23Але яны і далей зь вялікім крыкам дамагаліся, каб Ён быў укрыжаваны; і перамог крык іхні і першасьвятароў.

24І Пілат разважыў рабіць паводле іхняе просьбы,

25і адпусьціў ім пасаджанага за смуту і забойства ў цямніцу, якога яны прасілі; а Ісуса аддаў на іхную волю.

26І калі павялі Яго, дык, захапіўшы нейкага Сымона Кірынеяніна, які ішоў з поля, усклалі на яго крыж, каб нёс за Ісусам.

Чытаем Новы ЗапаветУзор

Сьвятое Пісьмо

Аб гэтым плане

Падобныя пляны

Прыповесьці

Новы Запавет ў храналагічным парадку