ВЫСЛОЎІ 14:13-29
ВЫСЛОЎІ 14:13-29 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
І ад сьмеху часам баліць сэрца, і канцом радасьці бывае смутак. Чалавек з разбэшчаным сэрцам насыціцца ад дарог сваіх, і добры - ад сваіх. Немысель верыць кожнаму слову, а разумны зважае на крокі свае. Мудры баіцца і ўнікае зла, а неразумны раздражнёны і саманадзейны. Запальчывы можа ўчыніць глупства; а чалавек, які наўмысна чыніць благое, ненавісны. Невукі спадкуюць дурасьць, а разумных увенчваюць веды. Схіляцца ліхія перад добрымі, і бязбожныя - каля варот праведніка. Беднага ненавідзіць, бывае, нават блізкі яго, а ў багатага многа сяброў. Хто пагарджае блізкім сваім, той грэшыць; а мілажальны да бедных, той шчасны. Ці не памыляюцца тыя, што намышляюць ліхое? Мілажаль і вернасьць у тых, што намышляюць добрае. Ад усякае працы ёсьць прыбытак, а ад пустаслоўя толькі пахіба. Вянок мудрых - багацьце іхняе, а дурасьць невукаў дурасьць і ёсьць. Верны сьведка ратуе душы, а ілжывы нагаворвае шмат ілжы. У страху перад Госпадам - надзея цьвёрдая, і сынам сваім Ён прыстанішча. Страх Гасподні - крыніца жыцьця, што аддаляе ад сетак сьмерці. У мностве народу - веліч цара, а пры малалюдзтве - бяда ўладару. У цярплівага чалавека багата розуму, а ў палкага многа дурасьці.
ВЫСЛОЎІ 14:13-29 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
І ў часе сьмеху баліць сэрца, і заканчэньне радасьці — смутак. Падступны сэрцам насыціцца шляхамі сваімі, а добры чалавек — сваімі. Неразумны верыць кожнаму слову, а разумны разважае пра крокі свае. Мудры баіцца і адварочваецца ад зла, а дурны гняўлівы і самаўпэўнены. Скоры на гнеў робіць дурасьць, а чалавек зламысны зьненавіджаны. Неразумныя атрымліваюць у спадчыну дурасьць, а разумныя ўкарануюцца веданьнем. Ліхія паклоняцца перад добрымі, а бязбожнікі — каля брамаў праведнікаў. Бедны зьненавіджаны нават бліжнім сваім, але шмат тых, хто любіць багатага. Хто цураецца бліжняга свайго, той грашыць, а хто літуецца над бедным, той шчасьлівы. Ці ж не заблукалі тыя, якія задумляюць зло? Але міласэрнасьць і праўда будзе тым, якія задумляюць добрае. З кожнае працы будзе прыбытак, а ад пустых словаў — толькі нястача. Карона мудрых — багацьце іхняе, а вянок дурняў — глупства іхняе. Сьведка праўдзівы ратуе душы, а хлусьлівы дыхае няпраўдай. У страху перад ГОСПАДАМ моцная пэўнасьць, і для сыноў Сваіх Ён будзе прыстанішчам. Страх перад ГОСПАДАМ — крыніца жыцьця, каб пазьбегнуць пастак сьмерці. У мностве народу веліч валадара, а ў малалікасьці людзей — загуба князя. У павольнага на гнеў багата розуму, а запальчывы выяўляе дурасьць.