انجیل یوحَنا 11

مرگ ایلعازَر

1یَک مردی وَ اسم ایلعازَر مریض هاد. آنا مال دِهِ بِیت‌عَنْیا هاد، مِ دِهی که مریم و دادَشو مارتا مال آنکا هادِت. 2مریم مِ زِنی هاد که اُ پَئِی خداوند عیسی عطر اُشکَشی و خاد بُشکُش پَئِی آنا هُشک شاکِه. و کاکَشو ایلعازَر مریض هاد. 3پَ دادَئِی ایلعازَر اَسِی عیسی پیغوم شُفرِستَ، شُگُت: «سرور اَما، آناکِه خاطرُش تَئِه مریضِه.» 4ولی وَختی عیسی اِ خبرا اُششُنُفت، اُشگُت: «اِ مریضِنا وَ مرگ تَموم نابِه بلکه اَسِی شکوه و جلال خدائِه، تَ پُسِ خدا اُ واسطَهِ آنا جلال پیدا بِکو.» 5عیسی، خاطر مارتا و دادَشو و ایلعازَرا شَئِست. 6پَ وَختی اُششُنُفت که ایلعازَر مریضِه، دو رازِیدو مِ جَی که هاد، آمود.

7بعد شُ شاگردیاش گُت: «بِلگی دَفَیدو اُ منطکَهِ یهودیَه اُچِم.» 8شاگردیاش شُن آنا گُت: «استاد، بُری وَخت نی که یهودِنیا شُئِست سنگسارُت بِکنِت، تو دَفَیدو تَئِه اُ آنکا اُچِش؟» 9عیسی جواب اُشدَ: «مَ راز، دوازده ساعت نی؟ آناکِه تِی راز رَه اُچِه، نافتِه، اَسِی که نور اِ دُنیَه‌وا اَبِنِه. 10ولی آناکِه تِی شُو رَه اُچِه، اَفتِه، اَسِی که نور تِی وجودُش نی.» 11عیسی بعد از اِکِه اِ حرفیَه‌وا اُشزاد، شُ آنایا گُت: «رَفیکمو ایلعازَر خَتِه، ولی اَچام تَ بیدار شاکنام.» 12شاگردیا شُن آنا گُت: «سرور اَما، اَگَه خَتِه، بِه شَدَبِه.» 13عیسی دربارَهِ مرگ آنا حرف شَزاد، ولی شاگردیا گَمون شواَکِه منظورُش اِئِه که ایلعازَر خَتِه تا استراحت بِکو. 14مِ موکَوا عیسی واضح شُ آنایا گُت: «ایلعازَر مُردِه، 15و اَسِی شما خارامام که آنکا نِهادام، تا بلکه شما ایمون بیاری. ولی اَلَه بِلگی تَ شُحَد اُچِم.» 16پَ توما، که شُن آنا جُمِیلی اَگُت، شُ بَکیَه شاگردیا گُت: «بِلگی اَما هم اُچِم تَ خاد آنا بِمِرِم.»

ما هام کیامَت و زندگی

17وَختی عیسی اُ آنکا رَسی، اُشفَهمی چهار رازِ که ایلعازَرا شُن تِی مَکبَرَه نَدِ. 18بِیت‌عَنْیا نَزیک شهر اورشلیم هاد و تا آنکا فاصلَش سه کیلومتر هاد. 19بُری از یهودِنیا حَدِ مارتا و مریم اُندِستادِت تَ وَخاطر مرگ کاکَشو آروم شُناکنِت. 20پَ وَختی مارتا اُششُنُفت که عیسی اُ آنکا اُندا شُ جلو چو، ولی مریم تِی خونَه اُداستاد. 21مارتا شُ عیسی گُت: «سرورُم، اَگَه اِکا هادِش کاکَمو نامُرد. 22ولی اَدانام که حتی هَمِ آلَه هم هرچی از خدا اُتبِئِه، خدا اُ تو اَدَ.» 23عیسی شُ آنا گُت: «کاکَتو دَفَیدو زندَه اَدَبِه.» 24مارتا شُ آنا گُت: «اَدانام که تِی رازِ کیامَت دَفَیدو زندَه اَدَبِه.» 25عیسی شُ آنا گُت: «ما هام کیامَت و زندگی. هرکَه اُ ما ایمون بیارِ، حتی اَگَه بِمِری، دَفَیدو زندَه اَدَبِه. 26و هرکَه زندَئِه و اُ ما ایمون اُشَه، هِسوَخت نامِری؛ اِئا باور اَکنِش؟» 27مارتا اُشگُت: «بله، سرورُم، ما ایمون اُمَ که تو مسیح موعود، پُسِ خدا هِش، مِ که باید اُ اِ دُنیَه‌وا بیاد.»

28وَختی مارتا اِئا اُشگُت چو و شُ دادَشو مریم جار زاد، شُ لَرد کَشی و شُ آنا گُت: «استاد اِکائِه و جار اُتزَتا.» 29مریم وَختی اِئا اُششُنُفت، جِخُو آپابو و حَدِ عیسی چو. 30عیسی هَنو اُ تِک دِه نِچِستاد، بلکه هَنو مِکا هاد که مارتا شُ جلو چِستاد. 31یهودِنِی که خاد مریم تِی خونَه هادِت و آرومُش شواَدَکِه، وَختی شُدی مریم جِخُو آپابو و دَر چو، شُزدُمبالَه چِدِت. آنایا گَمون شواَکِه مریم حَدِ مَکبَرَه چِدا تا آنکا گِریخ بِکو. 32وَختی مریم اُ مِکاکِه عیسی هاد رَسی و اُ آنا اُشدی، اُ پَی‌یاش اُفتَه و اُشگُت: «سرورُم، اَگَه اِکا هادِش کاکَمو نامُرد.» 33وَختی عیسی اُشدی که مریم گِریخ کِردا و یهودِنِی که شُمرَه هادِت هم گِریخ شواَکِه، تِی روح خوش بُری غمگین و سخت پریشون بو. 34عیسی اُشپُرسی: «آنا تُن کُ نَدِ؟» آنایا شُن آنا گُت: «سرور اَما، بِدا و بِبِن.» 35عیسی گِریخ اُشکِه. 36پَ یهودِنیا شُگُت: «بِبِنی چاد خاطرُش شَئِست!» 37ولی مُشتی از آنایا شُگُت: «کسی که چَشِی آن مرد کورا واز شاکِه، اُشناشابو جلووِ مُردَهِ اِ مَردا هم بِگِرِ؟»

عیسی اُ ایلعازَر زندَه اَدَکو

38عیسی دَفَیدو بُری غمگین بو، حَدِ مَکبَرَه اُمَ. مَکبَرَه، اِشکَتی هاد که جلووِ دَهَنَش سنگ گاتی شُنَدِستاد. 39عیسی اُشگُت: «سنگا اُ لَرد زِنی.» مارتا دادَی مِیت شُ عیسی گُت: «سرورُم، اَلَه دِگَه بو اُشکِردِ، اَسِی که چهار رازِ که مُردِه.» 40عیسی شُ آنا گُت: «مَ مُ تو نِگُت که اَگَه ایمون بیارِش، شکوه و جلال خدائا اَبِنِش؟» 41پَ آنایا سنگا شُن لَرد زاد. عیسی چَش شُ آسِمو کِه و اُشگُت: «با، شکرُت اَکنام که حرفُم اُتشُنُفتِ. 42مَدانِست که تو همیشَه حرفُم اَشناوِش. ولی اِئا وَخاطر مردمی که اِکا وَایستَدِستِت اُمگُت، تَ ایمون بیارِت که تو اُتفِرِستَدِستام.» 43عیسی اِ حرفیَه‌وا اُشزاد و بعد وَ صدای بلند جار اُشزاد: «ایلعازَر، دَر بِدا!» 44مردی که مُردِستاد، وَ دست و پَی کفن بَستَه و دستمالی که دُور لوش شُپیچِدِستاد، دَر اُمَ. عیسی شُ آنایا گُت: «واز اُشبِکنی و بِهِری اُچِه.»

نَکشَه کَتل عیسی

45پَ بُری از یهودِنیا که اُمرَهِ مریم اُندِستادِت و شُدی که عیسی چه اُشکِه، اُ آنا ایمون شُئو. 46ولی مُشتی از آنایا حَدِ عالمِی فِرکَهِ فَریسی چِدِت و اُ آنایا از کَری که عیسی اَنجوم اُشدَدِستاد، باخبر شُکِه. 47پَ کاهِنِی گَپ معبد و فَریسِنیا جلسه شُگِرِت، شُگُت: «چه بِکنِم؟ اَسِی که اِ مَردا بُری نِشونَه و معجزه‌یّا اَنجوم اَدَ. 48اَگَه بِهِرِم هَمینا جلو اُچِه، هَمَه اُ آنا ایمون دارِت، و رومِنیا دِئِت، هم معبدمو اَگِرِت و هم ملتمو مُنُزدست اَدَسِهِت.» 49ولی یکی از آنایاکِه اسمُش قیافا هاد، و مِ سالا گَپترین کاهِن هاد، شُ آنایا گُت: «شما هیچ چی نادانی 50نافَهمی که اَسِی شما بِهتَئِه که یَک نفر وَخاطر کوم بِمِری، تا اِکِه هَمَهِ ملت هلاک بِبِت.» 51قیافا اِ حرفا از خوش اُشنِگُت، بلکه وَخاطر اِکِه مِ سالا گَپترین کاهِن هاد، پیشگویی اُشکِه که عیسی وَخاطر ملت اَمِری، 52نَه فَکَط وَخاطر ملت، بلکه اَسِی جمع آکِردَ و یکی کِردَهِ اولادِی خدا که تِی کُل دنیا پَخشِت. 53پَ از مِ رازا نَکشَه شُکَشی که اُ عیسی بِکشِت.

54وَخاطر هَمِ عیسی دِگَه عَلَنی بین یهودِنیا رفت و آمد اُشناکِه، بلکه از آنکا اُ شهر اِفرایِم جَی که نَزیک بیابو هاد چو و خاد شاگردیاش آنکا آمود.

55عید پِسَخِ یهودِنیا نَزیک هاد، و از دوروبَر تعداد زیادی کَبل از پِسَخ اُ اورشلیم چِدِت تَ رسم و رسوم پاک آبُدَشو اُجا بیارِت. 56آنایا اَزدُمِ عیسی اَگِشتِت و مِ موکَوا که تِک معبد وَایستَدِستادِت، شُن یَه اَگُت: «چه گَمون اَکنی؟ یعنی اصلاً اَسِی عید نِدا؟» 57ولی کاهِنِی گَپ و فَریسِنیا فَرمو شُدَدِستاد که اَگَه کسی اَدو عیسی کُئِه، باید اُ آنایا خبر هادَ تَ اُشبِگِرِت.

Цяпер абрана:

انجیل یوحَنا 11: LAB

Пазнака

Падзяліцца

Капіяваць