Евангелле паводле Марка Раздзел 6
Раздзел 6
1 #
Мц. 13:54; Лк. 4:16 І, выйшаўшы адтуль, Ісус прышоў у Сваю бацькаўшчыну; вучні Яго ішлі за Ім.
2 #
Мц. 7:28
І, калі прыйшла субота, пачаў вучыць у сінагозе. І многія, слухаючы, здзіўляліся, кажучы: «Скуль жа гэта ўсё ў Яго? І што гэта за мудрасць, дадзеная Яму, ды цуды такія, што дзейнічаюць праз Яго рукі?
3 #
Мц. 11:6; Лк. 2:51; Ян. 6:42 Ці ж гэта не цясляр, сын Марыі, ці не брат Якуба і Язэта, Юды і Сімона? Ці ж і Яго сёстры не тут з намі?» І горшыліся з Яго.
4 #
Ян. 4:44
І гаварыў ім Ісус: «Няма прарока без пашаны, акрамя як у сваёй бацькаўшчыне, ды ў сваіх родных, ды ў доме сваім».
5 #
Мц. 13:58
І не мог там учыніць ніводнага цуду, толькі некалькі хворых аздаравіў, усклаўшы рукі на іх.
6 #
Лк. 13:22
І дзівіўся з іх недаверства. І хадзіў па ваколічных вёсках, навучаючы.
7 #
Лк. 9:1
І паклікаў дванаццаць, і пачаў пасылаць іх па двое, і даваў ім уладу над нячыстымі духамі,
8 #
Мц. 10:9
і загадаў ім, каб не бралі нічога ў дарогу, апрача толькі кія: ані торбы, ані хлеба, ані грошай у капшуку,
9каб толькі ў пасталы абуваліся і не апраналі дзвюх вопратак.
10 #
Мц. 10:11; Лк. 9:4 Ды казаў ім: «Дзе зойдзеце ў дом, там заставайцеся, пакуль не сыдзеце адтуль.
11 #
Мц. 10:14; Лк. 9:5 А калі ў якім месцы вас не прымуць і не будуць слухаць, выходзячы, абтрасіце пыл з вашых ног на сведчанне ім. Сапраўды, кажу вам, лягчэй будзе Садому і Гаморы ў дзень суда, чым гораду гэтаму.»
12 #
Мц. 3:2; Лк. 3:3 І яны, выйшаўшы, прапаведавалі і заклікалі да навяртання,
13ды многа дэманаў выганялі, і многіх нямоглых намашчалі алеем і аздараўлялі.
14 #
Мц. 14:1; Лк. 9:7 І дачуўся цар Ірад, бо імя Яго сталася вядомым. І сказаў: «Ян Хрысціцель уваскрос з мёртвых, і таму многа цудаў ён творыць».
15 #
Мц. 16:14; Лк. 9:19 Другія ж казалі: «Гэта Ілля». Яшчэ іншыя казалі: «Гэта прарок або як адзін з прарокаў».
16 #
Мц. 14:2; Лк. 3:19 Пачуўшы гэта, Ірад гаварыў: «Гэта Ян, якому я адсёк галаву, ён уваскрос з мёртвых».
17 #
Лк. 3:20
Бо сам Ірад паслаў і схапіў Яна, і звязаў яго ў вязніцы дзеля Ірадыяды, жонкі Піліпа, брата свайго, бо ўзяў яе за жонку.
18Бо Ян казаў Іраду: «Нельга табе мець жонку брата твайго».
19А Ірадыяда злавалася на яго і хацела яго забіць, але не магла,
20 #
Мц. 13:5
бо Ірад баяўся Яна, ведаючы, што ён чалавек справядлівы і святы, і вартаваў яго ды шмат дзівіўся, слухаючы яго, і ахвотна яго слухаў.
21І надышоў зручны дзень, і калі з нагоды свайго нараджэння Ірад справіў баль для князёў сваіх, трыбунаў і старэйшын галілейскіх,
22і калі дачка самой Ірадыяды з’явілася і скакала, то спадабалася Іраду і тым, што разам узлягалі. І гаворыць цар дзяўчыне: «Прасі мяне, што хочаш, і я дам табе».
23І прысягнуў ёй моцна: «Пра што будзеш прасіць, дам табе, хоць бы да паловы царства майго».
24Яна ж, як выйшла, сказала маці сваёй: «Чаго мне прасіць?» Тая ж сказала: «Галаву Яна Хрысціцеля».
25І калі яна адразу таропка ўвайшла да цара, то папрасіла, кажучы: «Хачу, каб зараз даў ты мне на блюдзе галаву Яна Хрысціцеля».
26 #
Мц. 14:9
І засмуткаваў цар, але дзеля прысягі ды дзеля ўзлягаўшых з ім не захацеў ёй адмаўляць,
27і, адразу паслаўшы ката, цар загадаў прынесці галаву яго. І кат пайшоў, і адсёк галаву яму ў вязніцы,
28і прынёс галаву яго на блюдзе, і даў дзяўчыне, а дзяўчына дала яе сваёй маці.
29 #
Мц. 14:12
Пачуўшы пра гэта, вучні яго прыйшлі, і забралі цела яго, і паклалі яго ў магіле.
30 #
Лк. 9:10
І, сышоўшыся да Ісуса, Апосталы паведамілі Яму пра ўсё, што рабілі і чаму вучылі.
31І Ён гаворыць ім: «Ідзіце вы адны ў пустыннае месца ды адпачніце крыху». Бо многа было тых, што прыходзілі і адыходзілі, і нават паесці не мелі часу.
32 #
Мц. 14:13; Лк. 9:10; Ян. 6:5 І яны ў лодцы адплылі на бязлюднае месца адны.
33Але многія бачылі іх, як адплывалі, і пазналі куды, і збегліся туды пешшу з усіх гарадоў, і апярэдзілі іх, і зышліся да Яго.
34 #
Ліч. 27:17; 1Цар. 22:17; 2Пар. 18:16; Эзэк. 34:5; Мц. 9:36 І, выйшаўшы на бераг, Ісус убачыў вялікі натоўп людзей, і пашкадаваў іх, бо былі, як авечкі, што не маюць пастыра, і пачаў іх вучыць многа.
35 #
Мц. 14:15; Лк. 9:12 І, калі мінула шмат часу, прыйшлі да Яго вучні Яго, кажучы: «Тут пустыннае месца, а час ужо позні,
36адпусці іх, каб пайшлі да бліжэйшых сёлаў і вёсак ды купілі хлеба, бо не маюць чаго есці».
37 #
Мц. 15:33
Адказваючы, гаворыць ім Ісус: «Вы дайце ім есці». Яны кажуць: «Няўжо маем ісці, і купіць за дзвесце дынараў хлеба, і даць ім есці?»
38 #
Мц. 14:17
І кажа Ён ім: «Колькі маеце хлябоў? Ідзіце і паглядзіце!» І, калі праверылі, кажуць: «Пяць і дзве рыбы».
39 #
Мц. 15:35
Дык загадаў ім, каб пасадзілі ўсіх на зялёнай траве гуртамі.
40І паселі, гурт за гуртам, па сто і па пяцьдзясят.
41 #
Мц. 15:36; Лк. 24:30 І Ісус, узяўшы пяць хлябоў і дзве рыбы, глянуў у неба, дабраславіў, і паламаў хлябы, і даў вучням Сваім, каб падавалі людзям. І дзве рыбы раздзяліў на ўсіх.
42І ўсе елі, і насыціліся,
43і з астаткаў сабралі дванаццаць поўных кашоў і рэшткі рыбы.
44А тых, што елі, было пяць тысяч мужчын.
45 #
Мц. 14:22; Ян. 6:15 І зараз змусіў Ён вучняў Сваіх сесці ў лодку, каб яны выправіліся ўперад на другі бок ў Бэтсайду, пакуль Ён адпусціць людзей.
46 #
Мц. 14:23; Лк. 5:16 І, адпусціўшы іх, Сам пайшоў на гару маліцца.
47 #
Ян. 6:16
І, калі звечарэла, лодка была на сярэдзіне мора, Ён жа адзін на зямлі.
48 #
Лк. 24:28; Як. 5:8 І, бачачы іх, як страцілі сілы, бо дзьмуў супраціўны ім вецер, каля чацвёртай начной варты прыйшоў да іх, ідучы па моры, і хацеў абмінуць іх.
49 #
Лк. 24:37
Але яны, убачыўшы, што Ён ідзе па моры, думалі, што гэта здань, і закрычалі.
50 #
Мц. 9:2; Ян. 16:33 Бо ўсе бачылі Яго і ўстрывожыліся. Ён зараз жа загаварыў з імі ды кажа ім: «Супакойцеся, гэта Я, не бойцеся!»
51 #
Мц. 8:26
І ўвайшоў у лодку да іх, і вецер сціх. Ды тым болей яны дзівіліся ў сабе,
52 #
Мц. 16:9
бо нічога не зразумелі з хлябамі, бо сэрца іх зачарсцвела.
53 #
Мц. 14:34; Ян. 6:24 І, калі даплылі да зямлі, дасягнулі Генезарэта, і прысталі да берага.
54 #
Лк. 8:40; Ян. 4:45 І, ледзь выйшлі яны з лодкі, адразу пазналі Яго людзі,
55 #
Мц. 4:24
і, разбегшыся па ўсёй той ваколіцы, пачалі на лежаках зносіць хворых туды, дзе, як чулі, быў Ён.
56 #
Мц. 9:20
І, калі ўваходзіў у селішча, або горад, або вёску, клалі перад Ім хворых на вуліцах і прасілі Яго, каб хоць да краю Яго адзення дакрануцца, і, колькі з іх дакраналіся да Яго, аздараўляліся.
Цяпер абрана:
Евангелле паводле Марка Раздзел 6: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017