Першы ліст да Карынцянаў Раздзел 7
Раздзел 7
1 #
Мц. 19:10
Адносна таго, што вы пісалі мне, дык добра чалавеку не дакранацца да жанчыны.
2Але з увагі на распусту кожны хай мае сваю жонку, і жонка кожная хай мае свайго мужа.
3 #
1Пёт. 3:7
Хай муж аддае належную любасць жонцы, падобна і жонка мужу.
4Жонка не мае ўлады над сваім целам, але муж. Гэтак сама і муж не мае ўлады над сваім целам, але жонка.
5Не ўхіляйцеся адно ад аднаго, хіба толькі з узаемнай згоды, да часу, каб прысвяціць сябе посту і малітве, і потым зноў будзьце разам, каб шатан не спакушаў вас праз няўстрыманасць вашу.
6Кажу гэта як параду, а не як загад.
7 #
Мц. 19:11; Дзеі 26:29 Бо жадаю, каб усе людзі былі, як я, але кожны мае свой уласны дар ад Бога: адзін так, адзін інакш.
8Нежанатым жа і ўдовам кажу: добра ім заставацца так, як я.
9 #
1Цім. 5:14
Калі ж не змогуць устрымлівацца, хай жэняцца, бо лепш ажаніцца, чым распаляцца.
10 #
Мц. 5:32; Мк. 10:6; Лк. 16:18 Тым жа, што жывуць у шлюбе, загадваю не я, але Госпад, каб жонка не разлучалася з мужам.
11Калі ж, аднак, разлучыцца, хай застаецца незамужняй або хай пагодзіцца з мужам. Таксама і муж хай не пакідае жонкі.
12Іншым жа кажу я, а не Госпад: калі хто з братоў мае жонку бязверную і яна згаджаецца жыць з ім, дык хай не пакідае яе.
13Таксама і жонка, якая мае бязвернага мужа і калі ён згаджаецца жыць з ёю, хай не пакідае яго.
14 #
Рым. 11:16
Бо бязверны муж асвячаецца ў жонцы, а бязверная жонка асвячаецца ў мужу. Інакш вашы дзеці былі б нячыстымі, а цяпер – святыя.
15 #
Рым. 12:18; Клс. 3:15 А калі бязверны хоча разлучыцца, хай разлучаецца. Брат або сястра ў гэткіх выпадках не прынявольваюцца. Да згоды паклікаў нас Госпад.
16 #
1Пёт. 3:1; Рым. 11:14 Адкуль, дарэчы, можаш ведаць, жонка, ці не збавіш свайго мужа? Або адкуль ведаеш, муж, ці не збавіш сваю жонку?
17 #
Дзеі 15:28; Эф. 4:1 Няхай бы кожны жыў так, як Бог яму прызначыў ды да чаго паклікаў Госпад; і гэтак я загадваю ва ўсіх цэрквах.
18 #
Дзеі 15:1; Гал. 5:2 Пакліканы хтосьці як абрэзаны? Хай не хавае абразання! Пакліканы хтосьці як неабрэзаны? Хай не абразаецца.
19 #
Ян. 15:14
Абразанне ёсць нішто, і неабразанне ёсць нішто, але важна выкананне прыказанняў Божых.
20Дык хай кожны, у якім пакліканні быў пакліканы, у такім і застаецца.
21 #
Эф. 6:8; 1Цім. 6:1 Быў ты пакліканы як нявольнік? Не турбуйся! Але калі можаш стацца вольным, лепш скарыстайся!
22 #
Ян. 8:36; 1Пёт. 2:16; Рым. 6:18; Гал. 5:13; Эф. 6:6; Клс. 3:24 Бо, хто пакліканы ў Госпадзе як нявольнік, ёсць вызваленцам Госпадавым. Падобна і той, хто пакліканы як вольны, той нявольнік Хрыстоў!
23 #
1Пёт. 1:18; Адкр. 5:9 Вялікаю цаною вы здабыты! Дык не будзьце нявольнікамі людзей.
24 #
Эф. 6:5; Клс. 3:22 Браты, хай кожны трывае перад Богам у тым, у чым быў пакліканы.
25 #
1Тэс. 2:4; 1Цім. 1:12 Што да дзявоцтва, загаду Госпада не маю, але даю параду як той, хто атрымаў ласку ад Бога быць дастойным веры.
26Дзеля надыходзячых патрэб за лепшае лічу, што добра так застацца жыць чалавеку.
27Ты жанаты? Не шукай разводу! Ты без жонкі? Не шукай жонкі.
28 #
1Цім. 4:3
Калі ж ажэнішся, не зграшыш. Падобна і дзяўчына, калі ідзе замуж, не грашыць. Такія, аднак, будуць мець клопаты паводле цела, а я вас шкадую.
29 #
Лк. 14:26; 1Пёт. 4:7 Кажу, браты, што час кароткі! Дык трэба, каб тыя, што маюць жонак, жылі, як быццам не маюць;
30і тыя, што плачуць, як быццам не плачуць, і тыя, што цешацца, як бы не цешацца, і тыя, што набываюць, быццам не набываюць,
31 #
Як. 1:10; 1Пёт. 1:24; 1Ян. 2:15 і тыя, што карыстаюцца гэтым светам, як бы не карыстаюцца. Бо праходзіць вобраз гэтага свету.
32 #
1Цім. 5:5
Хачу, каб вы былі без клопату. Чалавек нежанаты рупіцца пра Госпада, як падабацца Госпаду.
33 #
Лк. 14:20
А хто жанаты, рупіцца пра [справы] свету, як падабацца жонцы.
34Ёсць розніца паміж жонкай і дзяўчынай: незамужняя рупіцца пра Госпада, каб быць святой і целам, і духам; а якая замужам, рупіцца аб свеце, як падабацца мужу.
35Кажу гэта на вашу карысць, не каб паставіць вам пастку, але каб вы дастойна і бесперапынна былі пры Госпадзе, не азіраючыся.
36Калі хто, аднак, лічыць ганебным адносна дзяўчыны сваёй, што яна перацвіла, ды ён перакананы, што павінен так зрабіць, хай робіць, як хоча; гэтым не грашыць, хай выходзяць замуж.
37А калі хто-небудзь, цвёрды ў сэрцы сваім, не маючы неабходнасці, мае, тым не менш, уладу над воляй сваёй, так пастановіць і вырашыць у сэрцы сваім захаваць дзяўчыну сваю, – добра робіць.
38Дык хто аддае замуж сваю дзяўчыну, добра робіць; а хто не аддае замуж, яшчэ лепш робіць.
39 #
Рым. 7:2; 2Кар. 6:14 Жонка звязана законам, пакуль яе муж жыве, а як муж яе памрэ, можа выйсці за каго захоча, толькі ў Госпадзе.
40 #
1Тэс. 4:8
Шчаснейшая, аднак, будзе, калі застанецца так, паводле маёй парады. А думаю, што і я таксама маю Духа Божага.
Цяпер абрана:
Першы ліст да Карынцянаў Раздзел 7: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017