ВЫСЛОЎІ 20:13-30

Ня любі спаць, каб табе не зьбяднець; расплюшчы вочы твае, і будзеш удосыць есьці хлеб. «Дрэнна, дрэнна», кажа пакупнік; а як адыдзе - хваліцца. Ёсьць золата і шмат жэмчугу, але найкаштоўнейшы посуд - вусны разумныя. Вазьмі вопратку ягоную, бо ён паручыўся за чужога; за незнаёмага вазьмі зь яго заклад. Салодкі чалавеку хлеб, набыты няпраўдаю; але пасьля - рот ягоны пяском напоўніцца. Намеры набываюць пэўнасьць праз нараду, і пасьля нарады вядзі вайну. Хто абгаворвае, той раскрывае таямніцы, і хто шырока разьзяўляе рот, з тым не вадзіся. Хто ліхасловіць бацьку свайго і сваю маці, таго сьветач патухне сярод глыбокае цемры. Спадчына, сьпешна захопленая напачатку, ня будзе дабраславёная пазьней. Не кажы: «я адплачу табе за зло»; даверся Госпаду, і Ён ахавае цябе. Агідныя Госпаду - дваякія гіры, і дваякія шалі - не дабро. Ад Госпада кіруюцца крокі чалавека; а чалавеку як зьведаць дарогу сваю? Сетка чалавеку - неадумна даваць зарок, і пасьля зароку - абдумваць. Мудры цар расьцярушыць бязбожных і паверне на іх кола. Сьветач Гасподні - дух чалавека, які вывярае ўсе глыбіні сэрца. Ласка і праўда ахоўваюць цара, і на ласцы ён трымае свой трон. Слава юнакоў - сіла іхняя, а акраса старых - сівізна. Раны ад удараў - лечаць ад зла, і ўдары, якія пранікаюць усярэдзіну чэрава.