ЁВА 13:1-14

Вось, усё гэта бачыла вока маё, чула вуха маё і зьмеціла сабе. Колькі ведаеце вы, ведаю і я: я ня ніжэйшы за вас. Але я да Ўсяўладнага хацеў бы гаварыць і жадаў бы спаборнічаць з Богам. А вы плетуны хлусні; усе вы бескарысныя лекары. О, калі б толькі вы маўчалі! гэта было б залічана вам у мудрасьць. Выслухайце ж разважаньні мае і ўдумайцеся ў пярэчаньне вуснаў маіх. Ці трэба было вам дзеля Бога гаварыць няпраўду і дзеля Яго гаварыць ману? Ці трэба было вам быць заўгодным Яму і за Бога так спрачацца? Ці добра будзе, калі Ён выпрабуе вас? Ці ашукаеце Яго, як ашукваюць чалавека? Строга пакарае Ён вас, хоць вы і патайна крывадушнічаеце. Няўжо веліч Ягоная не палохае вас, і страх Ягоны не нападае на вас? Напаміны вашыя падобныя на попел, апоры вашыя - апоры гліняныя. Замоўкніце перад мною, і я буду гаварыць, што б ні напаткала мяне. Навошта мне турзаць цела маё зубамі маімі і душу маю класьці ў руку маю?