Ідзі да мураша, гультаю, і паглядзі на шляхі ягоныя, і станься мудрым.
Няма ў яго начальніка, ані наглядчыка, ані кіраўніка,
але ён летам загатаўляе хлеб сабе і зьбірае ежу сваю ў жніво.
Як доўга, гультаю, будзеш спаць? Калі ты ўстанеш ад сну свайго?
Крыху пасьпіш, крыху падрэміш, крыху, склаўшы рукі, паляжыш,
і прыйдзе, як валацуга, беднасьць твая, і нястача твая, як чалавек узброены.
Чалавек нягодны, чалавек злачынны ходзіць з хлусьлівымі вуснамі,
лыпае вачыма сваімі, круціць нагамі сваімі, пальцамі сваімі знакі дае,
хавае ліхоту ў сэрцы сваім, увесь час прыдумляе благое, сваркі расьсявае.
Таму зьнянацку прыйдзе на яго загуба, раптоўна будзе зьнішчаны, і ня будзе яму аздараўленьня.