ПРЫПОВЕСЬЦІ 20:13-30

ПРЫПОВЕСЬЦІ 20:13-30 БББ

Не любі спаць, каб табе не зьбяднець, адкрый вочы свае, і насыцішся хлебам. «Дрэннае, дрэннае», — кажа пакупнік, а калі адый­дзецца, тады хваліцца. Ёсьць золата і мноства пэрлінаў, але найкаштоўнейшая рэч — вусны разумныя. Забяры адзеньне яго, бо ён паручыўся за чужога, і за чужынца вазьмі заклад ад яго. Салодкі чалавеку хлеб ашуканства, але потым пяском напоўняцца вусны ягоныя. Думкі ўмацоўваюцца парадамі, і з разважлівасьцю вядзі вайну. Хто ходзіць абмоўнікам, той выяўляе таямніцы, дык ня зьвязвайся з тым, хто рот свой разьзяўляе. Хто кляне бацьку свайго і маці сваю, у таго сьветач патухне сярод глыбокай цемры. Спадчына, на пачатку пасьпешліва здабытая, ня бу­дзе пры канцы дабраслаўлёная. Не кажы: «Я адплачу за зло», спадзявайся на ГОСПАДА, і Ён выбавіць цябе. Агіда для ГОСПАДА — неаднолькавыя вагі, і шалі падманлівыя — ня добра. Ад ГОСПАДА крокі чалавека, і як жа чалавеку зразумець шлях свой? Пастка для чалавека — пасьпешліва зрабіць шлюбаваньне, а пасьля абяцаньня разважаць. Мудры валадар раскідае бязбожнікаў і зьверне на іх кола [малатарнае]. Сьветач ГОСПАДАЎ — дух чалавечы, ён дасьледуе ўсе сховы нутра. Міласэрнасьць і праўда ахоўваюць валадара, і міласэрнасьцю ўмацоўваецца пасад ягоны. Слава юнакоў — сіла іхняя, а веліч старых — сівізна. Вытні і раны — лекавальная масьць, [якая пазбаўляе] ад ліхоты, і ўдары [ачышчаюць] глыбіню нутра.