Лепш сухая луста ў супакоі, чым дом, поўны заколатай жывёлы, са сваркамі.
Разумны слуга будзе панаваць над шалапутным сынам і між братоў будзе дзяліць спадчыну.
Літавальны гаршчок — для срэбра, і горан — для золата, а сэрцы выпрабоўвае ГОСПАД.
Ліхотнік зважае на вусны нягодныя, хлус слухае язык згубны.
Хто насьміхаецца з беднага, той зьневажае Творцу ягонага, і хто цешыцца з няшчасьця, не пазьбегне пакараньня.
Карона старых — сыны сыноў, і слава сыноў — бацькі іхнія.
Не пасуе бязглуздаму паважная мова, тым больш шляхетнаму вусны брахлівыя.
Хабар — каштоўны камень у вачах гаспадара яго, куды толькі зьвернецца ён, будзе мець посьпех.
Хто прыкрывае правіну, шукае любові, а хто паўтарае слова, разьдзяляе сяброў.
Мацней дзейнічае нагана на разумнага, чым сто ўдараў на дурнога.
Ліхадзей шукае толькі непаслухмянства, таму бязьлітасны анёл будзе пасланы супраць яго.
[Лепш] спаткаць мядзьведзіцу, пазбаўленую дзяцей, чым дурня ў неразумнасьці ягонай.
Хто адплочвае злом за дабро, у таго зло не адыйдзе ад дому ягонага.
Пачатак звадкі — прарыў вады, перш, чым спрэчка пачнецца, пакінь [яе].
Той, хто апраўдвае злачынцу, і той, хто вінаваціць праведніка, — абодва агіда для ГОСПАДА.
Навошта грошы ў руцэ дурнога, каб набыць мудрасьці, калі няма розуму?
Bible App
Bible App for Kids
