Markus 8:1-13

In daardie dae toe die skare baie groot was en niks gehad het om te eet nie, het Jesus sy dissipels na Hom geroep en vir hulle gesê: Ek ontferm my oor die skare, want hulle is nou drie dae by my en het niks om te eet nie. En as Ek hulle vassend na hul huise wegstuur, sal hulle op die pad beswyk, want verskillende van hulle het van ver af gekom. En sy dissipels antwoord Hom: Waarvandaan kan iemand hierdie manne hier in die woestyn met brood versadig? En hy vra hulle: Hoeveel brode het julle? En hulle sê: Sewe. En Hy het die volk bevel gegee om op die grond te gaan sit; en Hy het die sewe brode geneem en gedank en gebreek en aan sy dissipels gegee om hulle voor te sit; en hulle het hulle voor die volk gestel. En hulle het 'n paar klein vissies gehad, en hy het geseën en bevel gegee om hulle ook voor hulle te sit. Hulle het toe geëet en versadig geword, en van die gebreekte vleis wat oorgebly het, het hulle sewe mandjies opgetel. En die wat geëet het, was omtrent vier duisend, en hy het hulle weggestuur. En dadelik het Hy saam met sy dissipels in 'n skip geklim en in die streke van Dalmanutha gekom. En die Fariseërs het uitgegaan en met Hom begin ondervra en van Hom 'n teken uit die hemel gesoek om Hom te versoek. En hy het diep in sy gees gesug en gesê: Waarom soek hierdie geslag na 'n teken? Voorwaar Ek sê vir julle, aan hierdie geslag sal geen teken gegee word nie. En hy het hulle verlaat en in die skip geklim en weer na die oorkant vertrek.