Genesis 12:10-20

Daar was hongersnood in die land, en Abram het na Egipte afgetrek om daar as vreemdeling te vertoef; want die hongersnood was swaar in die land. Toe hy nader kom om in Egipte in te gaan, sê hy vir sy vrou Sarai: Kyk tog, ek weet dat jy 'n mooi vrou is om na te kyk. Daarom sal dit gebeur as die Egiptenaars jou sien, sal hulle sê: Dit is sy vrou; en hulle sal my doodmaak, maar jou in die lewe hou. Sê tog, jy is my suster, dat dit met my goed kan gaan om jou ontwil; en my siel sal deur jou lewe. En toe Abram in Egipte gekom het, het die Egiptenaars die vrou gesien dat sy baie mooi was. Ook die vorste van Farao het haar gesien en haar voor Farao geprys, en die vrou is in die huis van Farao geneem. En hy het Abram goed gesmeek om haar ontwil, en hy het kleinvee en beeste gehad, en esels en slawe en slavinne, en sy esels en kamele. Die HERE het Farao en sy huis met groot plae geteister ter wille van Sarai, Abram se vrou. Farao het Abram geroep en gesê: Wat is dit wat jy my aangedoen het? waarom het jy my nie vertel dat sy jou vrou is nie? Waarom het jy gesê: Sy is my suster? sodat ek haar vir my as vrou kon neem; kyk dan nou jou vrou, neem haar en gaan heen. Farao het sy manne aangaande hom bevel gegee, en hulle het hom en sy vrou en alles wat hy het, weggestuur.