Eksodus 2:11-24

En in daardie dae, toe Moses groot was, het hy uitgegaan na sy broers en hulle laste gekyk; en hy het 'n Egiptenaar gedood wat 'n Hebreër, een van sy broers, geslaan het. En hy het hierheen en daarheen gekyk, en toe hy sien dat daar niemand was nie, het hy die Egiptenaar gedood en hom in die sand weggesteek. En toe hy op die tweede dag uitgaan, kyk, daar het twee manne van die Hebreërs teen mekaar stry, en hy sê vir hom wat verkeerd gedoen het: Waarom slaan jy jou maat? En hy sê: Wie het jou 'n vors en 'n regter oor ons aangestel? was jy van plan om my dood te maak soos jy die Egiptenaar doodgemaak het? En Moses het bevrees geword en gesê: Waarlik, hierdie saak is bekend. Toe Farao dit hoor, het hy probeer om Moses dood te maak. Maar Moses het van die aangesig van Farao gevlug en in die land Mídian gaan woon, en hy het gaan sit by 'n put. En die priester van Mídian het sewe dogters gehad, en hulle het gekom en water geskep en die bakke volgemaak om hulle vader se kleinvee nat te maak. En die herders het gekom en hulle weggejaag, maar Moses het opgestaan en hulle gehelp en hulle kleinvee laat drink. En toe hulle by hulle vader Rehuel kom, sê hy: Hoe het julle vandag so gou gekom? Toe sê hulle: 'n Egiptenaar het ons uit die hand van die herders gered en ook vir ons genoeg water geskep en die kleinvee laat drink. En hy sê vir sy dogters: En waar is hy? hoekom het jy die man verlaat? roep hom, dat hy brood kan eet. En Moses was tevrede om by die man te bly, en hy het aan Moses sy dogter Sippora gegee. En sy het vir hom 'n seun gebaar, en hy het hom Gersom genoem, want hy het gesê: Ek was 'n vreemdeling in 'n vreemde land. En in die verloop van tyd het die koning van Egipte gesterwe, en die kinders van Israel het gesug vanweë die slawerny, en hulle het geween, en hulle geroep het tot God opgekom oor die slawerny. En God het hulle gekerm gehoor, en God het gedink aan sy verbond met Abraham, met Isak en met Jakob.