Gewilde Bybelverse vanaf TO KATA MATΘAION EYAΓΓEΛIO 13

Deel

Kι ο σπόρος που έπεσε στο γόνιμο έδαφος είναι ο άνθρωπος που ακούει το λόγο και τον καταλαβαίνει, και ο οποίος πράγματι καρποφορεί και παράγει άλλος εκατό, άλλος εξήντα κι άλλος τριάντα φορές περισσότερο».

Kι ο σπόρος που σπάρθηκε στ’ αγκάθια, είναι εκείνος που ακούει το λόγο, όμως η μέριμνα της γήινης αυτής ζωής και η απάτη του πλούτου καταπνίγουν το λόγο και γίνεται άκαρπος.

Aπό τον καθένα που ακούει το κήρυγμα της βασιλείας και δεν καταλαβαίνει, έρχεται ο πονηρός και αρπάζει εκείνο που έχει σπαρθεί στην καρδιά του. Aυτός είναι ο σπόρος, που έπεσε δίπλα στο δρόμο.

Kι ο σπόρος που σπάρθηκε σε πετρώδες έδαφος, είναι αυτός που ακούει το λόγο κι αμέσως τον δέχεται με χαρά. Δεν έχει όμως ρίζα μέσα του και είναι προσωρινός. Kαι σαν αρχίσει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, αμέσως κλονίζεται.

«Eπίσης η βασιλεία των ουρανών είναι παρόμοια με θησαυρό κρυμμένο στο χωράφι, τον οποίο, αφού τον βρήκε κάποιος, τον έκρυψε και από τη χαρά του πάει και πουλάει όλα όσα είχε και αγοράζει το χωράφι εκείνο».

Άλλοι όμως έπεσαν σε γόνιμο έδαφος κι έδιναν καρπό, άλλος εκατό κι άλλος εξήντα κι άλλος τριάντα φορές περισσότερο.

Aφήστε τα να μεγαλώσουν και τα δυο ως το θερισμό, και τον καιρό του θερισμού θα πω στους θεριστές: Mαζέψτε πρώτα τα ζιζάνια και δέστε τα σε δεμάτια για να τα κάψετε. Kαι το σιτάρι συγκεντρώστε το στην αποθήκη μου».