Van gebrokenheid naar herstel预览

Lees: Nehemia 13:23–29; Efeze 6:10–18

SOAP: Efeze 6:11–12

Overdenking

De tekst van vandaag komt je zeker wel bekend voor, of niet? Dit is nu al de vierde keer in het boek Nehemia dat mensen uit Gods volk trouwen met vreemdelingen. Nehemia had hierover al met het volk gesproken en had hen duidelijk laten zien wat het gevolg van afvalligheid zou zijn. Dit was echter een zonde die aanhoudend was en telkens bleef terugkeren. Telkens weer moest Nehemia optreden en zijn woede was niet misplaatst.

Deze keer was de kleinzoon van de hogepriester (degene die in het Heilige der Heilige mocht komen, waar Gods aanwezigheid woonde) getrouwd met de dochter van Sanballat, een Horoniet. De hogepriester, de geestelijk leider van Gods volk, was niet tussenbeide gekomen toen zijn kleinzoon met de dochter van de voornaamste vijand van de Joden wilde trouwen. Sanballat was degene die Nehemia telkens weer had tegengewerkt bij het opbouwen van de muren van Jeruzalem, geen wonder dat Nehemia zo hard optrad!

Het is makkelijk om te denken dat dit soort dingen ons niet zullen overkomen. De zonde kruipt er langzaam in. Onze vijand is sluw en probeert net als Sanballat steeds weer onze harten te infiltreren en ons leven binnen te komen, totdat hij iets vindt waar we telkens opnieuw over struikelen. Net als Nehemia moeten wij meteen reageren en alles rechtzetten wanneer we onze zonden onder ogen zien of de zonden van anderen binnen het Lichaam van Christus.

We zijn niet alleen in deze strijd tegen de vijand en de zonde. God geeft ons zijn Woord en andere gelovigen om ons te helpen Hem trouw te blijven. We moeten ons wapenen en standvastig zijn. We mogen niet vergeten dat we in een constante strijd verwikkeld zijn en we moeten klaarstaan om te vechten. We moeten onze zonde serieus nemen en God vragen ons te helpen die zonde weg te doen uit ons leven. Hij zal ons helpen en zelfs wanneer we falen is Hij een liefdevolle, genadige en barmhartige God die traag is tot toorn, die onze zonden al heeft weggedaan door zijn Zoon in onze plaats te laten sterven aan het kruis. Wij zullen ons hele leven hier op aarde moeten vechten tegen de zonde, maar we mogen rusten in het feit dat de strijd al door Christus is gewonnen en dat we straks in de hemel volmaakt zullen zijn.