Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ لوقا ۱۲

Pín

شومأنم وأ آماده بیبید، چونکی اینسأنٚ پسر ایتأ وخت اَیه کی شومأن اینتظار نأریدی.»

شومأن خودا پادشایی‌یَ شیمی هدف قرار بدید، خودایم همه‌یٚ شیمی نیازأنَ برطرفَ کونه.

بأزین وأگردسته مردومأنَ بوگفته: «مواظب بیبید، حرص و طمأ جأ دور بئسید، چونکی واقعی زندگی هَه مال و منال نی‌یه.»

چونکی هر جا کی شیمی گنج بمأنه، شیمی دیلم هویه نهَه.»

شیمی میأنی، کسی تأنه دیل‌نیگرانی اَمرأ ایتأ ساعت خو عمرَ ایضافَه کونه؟

عیسی خو شاگردأنَ بوگفته: «هَنٚ وأسی شمرَ گم، شیمی زندگی رِه دیل‌نیگران نیبید کی چی وأ بوخورید و شیمی جانٚ وأسی کی چی وأ دوکونید،

خودا شیمی سرٚ مویأنَ ایتأ ایتأ بیشمرده دره. نوأ ترسئنید، چونکی خودا ورجأ شیمی ارزش هیزارتأ چی‌چی‌نی جأ ویشتره.

«اَی کوجه‌دأنه گله، نوأ ترسئنید، چونکی شیمی پئرٚ خوشحالی اَنه کی پادشایی‌یَ شمرَ فدِه.

کلأچأنَ آسمانٚ جور فندرید کی نه کأریدی، نه وَوینیدی، نه انباری دأریدی کی اویه جمَ کونید، ولی خودا اوشأنَ روزی فدِه. شومأن خودا ورجأ پرنده‌یأنٚ جأ خیلی ویشتر ارزش دأریدی.

خوردن و نوشیدنٚ وأسی اَنقدر دیل‌نیگران نیبید.

اَی کسأنی کی سُست ایمأنیدی، اگه خودا صحرا گولأنَ کی ایمروز نهَه‌ییدی و فردا تنورٚ آتشٚ دورون تأوده بیدی، اَطویی اوشأنَ قشنگ چأکونه، ینی شمرَ ویشتر آراستَه نوکونه؟!

هیچی‌یَ نشأ قایمَ کودن کی آشکارَ نبه و هیچی‌یَ نشأ جیگا دَئن کی ظاهیرَ نبه.