Iivesi zeBhayibhile ezithandwayo ezisuka انجیلِ مَتّی 5

Yabelana

هیچکس چراو اونگیره و اَجو قَداره بِن نارزه بلکم اَجو چراودونِ سرَ نیندِه تا چو نور همُّن سرَ که کَه دَ اِسِندِه دِگِنه. پس بارزا شَما نور مردم سر دِگِنه تا شَما چاکَه کارونِ بویننده و شَما پِه که آسمانَ دَ اِسِه، اجو ستایش بکرنده.

«شَما دِنیا نوریو. شهری که کوهی سر بَنا بی، نیبی اَجو جا بیدی.

خُش به حال اَوی که چون دل پاکه، چون اَوه خدا ویننده.

خُش به حال اَوی که وَشیر و تَشیر عدالتِنده چون اَوه سیر آبینده.

امّا از شَما را وام شَما دشمنونییَم خُش ببا و اَوی که شَماهون آزار رسونِنده، چون را خیرَ دعا بِکَرا،

«خُش به حال اَوی که روحَ دَ فقیرِنده، چون آسمونه پاتشاهی، چون را بی.

خُش به حال اَوی که سلوک دایَنه پَشَ اِسنده، چون اَجون، خدا خوردِگ وانده.

خُش به حال اَوی که ماتم زَدِنده، چون اَوه آروم گیرنده.

خُش به حال اَوی که صالح بییَنه خونَین جفا وینِندِ چون آسمونِ پاتشاهی چون را بی.

خُش به حال اَوی که رحم کَرنده، چون، چون را رحم بی.

خُش به حال شَما، زمونی که مردم چِمِن خونَین شَماهون دِشمون بدینده و جفا بوینو و هر دروغَ لاوَعی شَما ضِد بِواندِه. خوش ببا و شادی بِکَراه چون شَما پاداش، آسمانَ دَ پیله اِسه. چون اَ پیامبرونی که پیش از شَما اومییَه بنده، هِمنه جفاشون وینتَه بِه.

خُش به حال اَوی که فروتَنِنده، چون اَوه تمام دِنیا صاحاب بینده.

«شَما دِنیا نِمَک اِسییو. امّا اگم نِمَک اِشتن مزه از دس بِدی، چه طَرَه بی هَنی اجو سُور کردَن؟ دِ هیچی را بِدَرد نُخَره جز اَم که فِرِش بدیوم و هدر بِشیی.

پس شَما گَوَن کامل ببا هه جور که شَما آسمانیه په کامله.

پس شَما ”بله“ هَه “بله“ ببی و شَما ”نه“ هَه ”نه“ بیبی، چون چِمَ دَ ویشتر، شرورَ کاره.

«اَشنَوِسَیو که واتشونه، ”چَشم چَشمه عَوض و دندون دندونه عَوض.“ امّا از شَما وام شرور آدمه پیش مَوِندَرا. بلکم اگم کسی اِشته دیمه راسه طرفِ ای سیلی ای زنه، اِشته دیمه اَ طرفه نی آگردون چو طرف تا بزنه.

پس اگم اِشته راسَ چَشمِه باعث بی که ته گُناه بکری، اَجو ابَر بایر و فِر ده،‌ چون اِشرا چاکترِ که اِشته بدن ناقص بیبی تا اَم که تمام اِشته بدن جهندمَ دَ دِگِنه. و اگم اِشته راسَه دسه باعث بی که تَه گناه بکری، اَجو قطع بِکه و فِر ده، چون اِشرا چاکترِ که اِشته بدن ناقص بیبی تا اَم که تمام اِشته بدن جهندمَ دگنه.