Obľúbené biblické verše z റോമര് 2

Zdieľať

അതുനാലെ വോറെ വേരാളെ നായം വിതിക്കുകേം അവറെ ചെയ്യിനതമേ ചെയ്യുകേം ചെയ്യിനവനേ, തെയ്‌വത്തിലെ നായവിതീൽ നുണ്ണും തപ്പിക്കേക്ക് മുടിഞ്ചോകും ഒൺ നീ നിനയ്‌ക്കിനതീ? ഇല്ലെ, തെയ്‌വം കനിവെ കാട്ടിനനാലെ നിനക്ക് നിൻ മനം തിരുപ്പുകേക്കൊള്ളെ അവശിരം കിടയ്‌ക്കിനെ ഒൺ തിക്കിലാതെ അവനുക്കിരുക്കിനെ അം എപ്പേരുപ്പട്ടെ കനിവ്, മന്നിപ്പ്, പൊറുപ്പ് ഒണ്ണതുകാടെ നീ ഒറിഞ്ച് പോട്ടതാക്കിനതീ?

അതുനാലെ ഇകത്തെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനവനാനെ നീ വോറെ വേരാളെ കുത്തം വിതിക്കിനതീ? നീ വോറെ വേരാളെ കുത്തമെ വിതിക്കിനതുവോലെ തെയ്‌വമും നിന്നെ കുത്തം വിതിക്കും; അതുനാലെ നീ ആരായിരുന്താലും അത്തിലിരുന്ത് തപ്പിക്കേക്ക് നിനക്ക് മുടിയാത്ത്.

എന്തൊണ്ണാ തെയ്‌വം മുകറെ നോയ്‌ക്കി ഒണ്ണാം ചെയ്യാത്താതാനേ?

എന്തൊണ്ണാ തെയ്‌വത്തിലെ നീമമെ കോക്കിനവേരാ നാത്തെ തെയ്‌വത്തുക്ക് മില്ലോട് നീതിമാൻമാരാനത്; ഒണ്ണാ തെയ്‌വത്തിലെ നീമമെ കേട്ട് പാലിക്കിനവേരാതാൻ നീതിമാൻമാരാനത്.

എന്തൊണ്ണാ തെയ്‌വം ഒവ്വൊരാക്കും അവനവൻ ചെയ്‌തീക്ക് തകുന്തെ കൂലിയെ കൊടുക്കും.

ഒണ്ണാ ഉടവൻ കാരിയമെ മട്ടും നോക്കുകേം ചത്തിയമെ വീയ് ഒറിഞ്ച് കുറുപ്പുനാത്തെ ചെയ്‌തികേക്ക് പോനവേരാളിൽ തെയ്‌വത്തിലെ കോപമും കിരുക്കും വന്തുറങ്കും.

ഒണ്ണാ തെയ്‌വത്തിലെ ഇം കനിവെ തിക്കിലാതെ നിൻ മനശ് കടിനപ്പടുകേം നിൻ മനം തിരുമ്പാതെ ഇരുക്കിനനാലേം നീ തെയ്‌വത്തിലെ കോപമെ വലിച്ച് വയ്‌ക്കിനെ. എന്തൊണ്ണാ എല്ലാരാം നായം വിതിക്കേക്ക് തെയ്‌വം ഒരു നാളെ വച്ചിരുക്കിനെ.