Известные библейские стихи из Яхъя 19

Поделиться

Ғайса әсе шарапты татып ҡарағас: – Ғәмәлгә ашты! – тине лә башын эйеп йән бирҙе.

Шунан һуң Ғайса, барыһы ла үтәлгәнен белгәнлектән, Изге Яҙмала әйтелгәндәр тормошҡа ашһын өсөн: – Һыуһаным! – тине.

Ғайса, Үҙенең әсәһен һәм шунда уҡ торған яратҡан шәкертен күреп, әсәһенә: – Бына был – һинең улың, – тине. Унан шәкерткә: – Бына был – һинең әсәйең, – тине. Шул ваҡыттан башлап шәкерт Мәрйәмде үҙ өйөнә алды.

Ғайса янына килгәс, Уның инде үлгән булыуын күрҙеләр һәм аяҡтарына теймәнеләр. Әммә ғәскәриҙәрҙең береһе Ғайсаның ҡабырғаһына һөңгө менән сәнсте, унан шунда уҡ ҡан менән һыу ағып сыҡты.

Был хәлдәр Изге Яҙмала: «Уның һис бер һөйәге һындырылмаҫ», – тип яҙылған һүҙҙәр тормошҡа ашһын өсөн булды. Ә Изге Яҙманың башҡа бер урынында: «Улар үҙҙәре сәнскән Затҡа ҡарар», – тип тә әйтелгән.

Ғайса, Үҙенең арҡысағын күтәреп, ҡаланың «Баш һөйәге урыны», йәғни йәһүдсә «Голгоҫа» тип аталған урынға килде.

Ғәскәриҙәр, сәнскәктән таж үреп, Уның башына һалдылар, өҫтөнә ҡуйы ҡыҙыл төҫтәге ябынса кейҙерҙеләр һәм