Известные библейские стихи из Lûqa 3

Поделиться

Wexto ki hewna Yehyay milet pêro waftîz kerdê, Îsa zî ame ew waftîz bi. Îsay duay kerdî ew a çeq di azmîn abîya, Riho Mibarek zeydê bewranda sipîya ame cêr Îsay ser. Ew azmîn ra jew vengî wuna va: “Ti lajê min ê qedr ê, ez to ra razî ya.”

Wexta ey heminan rê va: “Oyo ki yeno, hukmê Ey bol mi sera yo, ew ez nêercîyena ki layê xamikandê ci zî akera. Ezo şima pey awa waftîz kena, hima O do şima Rihdo Mibareka ew adira waftîz kero.

Şima qayilî yê zerrî ra tewbe bikerê se, wa girwandê şima di biaso! Şima yê xoya çalim kenê, çiki şima ezbetda Îbrahîmî ra yê, qandê coy şima vanê, qay teba şima nêbeno. Hima ez şima rê nay vaja: Nê sîyê ki tîya di, Ella şeno nê sîyan ra zî Îbrahîmî rê ezbetênda newî virazo!

Xora torzên zî nika ra neyayo kokdê darana. Dara ki mexelo rind nêdana, a do bibiryo ew çebîyo adirî mîyan.”

Xora kitabdê Pêxember Yeşayay mîyan di wuna yazikerde yo: “Gema jewêno veyndano: Raya ki Reb do bîro, A ray hadre kerê, Ey rê raya duz kerê! Hirg dere do pirr bo, Hirg kerre ew hirg deye do zî nimz bo. Rayê ki çewtî yê, ê do raştî bê, Rayê ki çal û cixûrî yê, ê do zî duzî bê. Wexta dinya pêro do xelesnayena Ellay bivîno.”