Известные библейские стихи из Лукъа 9

Поделиться

Сонг Иса барысына да булай дей: – Ким Мени булан гелмеге сюе буса, оьзюню хыялларын гери урсун ва гьар гюн хачын да гётерип, Мени артыма тюшсюн.

Ким оьзюню жанын къутгъармагъа сюе буса, о шону тас этер. Амма ким жанын Мени учун тас этсе, о шону къутгъарар.

– Сабан бутакъны тутгъан гьар ким артына гёз къарата буса, огъар Аллагьны гьакимлигини тюбюнде болмагъа къыйышмас, – дей Иса огъар.

Эгер инсан бютюн дюньяны къазанып, оьзюн пасат этсе яда оьзюне зарал этсе, ондан не пайда болур?

Ким Менден ва Мени сёзлеримден илыкъса, Инсанны Уланы да Оьзюню, Атасыны ва Аллагьны малайиклерини сыйлы нюрю булан гелген заманда, о адамдан оьзюнден илыгъар.

– Тюлкюлени инлери, кёкде учагъан къушланы уялары сама бар. Мени, Инсанны Уланыны, буса башымны сыйындырмагъа ерим де ёкъ, – дей Иса огъар.

ва олагъа: – Бир гиччи яшны Мени атымны гьюрметинден ким къабул эте буса, шо Мени де къабул этер. Мени ким къабул эте буса, шо Мени йибергенни де къабул этер, неге тюгюл сизден ким барындан да гиччи буса, шо барындан да уллу болажакъ, – дей.