Triumf nad ciałem i grzechemPrzykład

Umarłem dla grzechu

Kiedy się nawróciłem, przeszedłem przez kilka decydujących etapów zanim pojąłem, jak żyć według ducha, a nie według ciała. Pierwszym z nich było zrozumienie 6., 7. i 8. rozdziału Listu do Rzymian.

Do tej pory, gdy na mojej drodze pojawiała się pokusa, myślałem, że jakikolwiek opór zakończy się porażką; czułem się słaby. Byłem jak wielu chrześcijan, którzy wykorzystują słowa Pawła z 7. rozdziału Listu do Rzymian, by usprawiedliwić swoje grzeszne zachowanie:

„Nie rozumiem własnych czynów. Robię nie to, czego chcę, lecz to, czego nienawidzę.” (Rzymian 7:15 SNP) Skoro nawet Paweł nie mógł zrobić inaczej, kimże jestem ja?Możemy nawet pójść dalej w stwierdzeniu: „To nie ja grzeszę, to moje ciało, Bóg zna moje serce!”. Takie rozumowanie jest niebezpieczne: uniemożliwia nam chodzenie w świętości! A bez świętości nikt nie ujrzy Pana!

Pierwszym objawieniem dla mnie było zrozumienie, że poprzez chrzest i utożsamienie się ze śmiercią Jezusa, umarłem dla grzechu. Innymi słowy, grzech nie ma już nade mną mocy, ponieważ umarłem dla niego.

To tak jakbyś proponował narkotyki zmarłemu: nie zadziałają na niego, ponieważ jest martwy.

Chrzest nie jest więc nagrodą za uświęcenie, ale tym, co je umożliwia!

Czy zostałeś ochrzczony? Czy publicznie utożsamiłeś się ze śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa? Nie oczekuj, że będziesz doskonały - wręcz przeciwnie, bez Jezusa jest to niemożliwe!

Chrzest jest punktem wyjścia chrześcijańskiego życia.

Zachęcam do przeczytania 6 rozdziału Listu do Rzymian, najlepiej w kilku różnych wersjach tłumaczeniowych.

Wypowiedz też na głos te słowa:

Umarłem z Chrystusem, jestem z Nim jednością, żyję w Jezusie i grzech nie ma już nade mną żadnej władzy.

David Théry
Praktyczne nauczania jak doświadczać Boga