Bóg nas nie zostawi - Psalm 23Przykład

Zawsze kiedy patrzę na cudowne łąki w uroczych miejscach, najczęściej gdzieś na halach górskich, zazdroszczę trochę tym owieczkom, które się tam tak beztrosko pasą. Mają wszystko, czego potrzebują – bezpieczeństwo, świeżą trawkę, wodę, piękne widoki… Swoją drogą ciekawe, czy je doceniają :)

Wracamy dzisiaj do Psalmu 23.

„Pan jest pasterzem moim, niczego mi nie braknie. Pasie mnie na zielonych łąkach, prowadzi nad spokojne wody” (Psalm 23:2).

No proszę, zielone łąki i spokojne wody są też dla ciebie. Przygotowane, zabezpieczone przez Pasterza. Dzisiaj możesz na takiej łące wypocząć. Jezus chce zabezpieczyć cię z każdej strony. Może nie dostaniesz tego wszystkiego, czego chcesz, ale dostaniesz wszystko, czego potrzebujesz. Myślisz, że wolisz na to zapracować własnymi rękami? Sobie wszystko zawdzięczać? Dobrze wiesz, jak z tym bywa. Nawet jeśli masz pracę, pewnie żyjesz pod stałą presją, że musisz robić coś więcej, postarać się bardziej. Może znaleźć lepiej płatną? To odbiera spokój. A może właśnie cię zwolnili? Może twój biznes upadł? Może choroba uniemożliwia ci pracę? Przestajesz wiązać koniec z końcem? Dzisiaj Jezus mówi do ciebie: „Popatrz na Mnie, ja jestem twoim zaopatrzeniem. Ja cię nie zawiodę! Dam ci pokój i poczucie zadowolenia. Mam środki i siłę, by zadbać o twoje bezpieczeństwo. Otworzę ci drzwi, o których nie wiesz. Tylko mi zaufaj!”.

Te zielone łąki są obrazem całego bogactwa, które zapewnia Boże Słowo. Możesz się w nim rozsmakować, możesz je wolno przeżuwać, a potem trawić. To najdoskonalsze pożywienie, pełne witamin i mikroelementów. Wspaniale cię odżywi, posili, doda energii i radości. Płynąca woda zaś to symbol pokoju, jakim On chce cię wypełnić.

Znajdź ustronne miejsce i czytaj Jego Słowo, bo ono jest twoim codziennym chlebem:

„Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Ewangelia Mateusza 4:4).

Jego słowo daje życie, pozwala spojrzeć na codzienność i trudne sytuacje z Bożego punktu widzenia. A to przynosi pokój nawet w środku burzy. Jeśli nie czytasz Pisma Świętego, zacznij. Może na początek naucz się na pamięć Psalmu 23? Zachęcam cię do tego.

„Mój Pasterzu, dziękuję, że mogę Ci ufać, że niczego mi nie braknie, że mogę spokojnie żyć w tej pewności – również dzisiaj. Bo Ty jesteś Bogiem, który się troszczy i dobrze wie, czego potrzebuję. Chcę Cię coraz lepiej poznawać. Budź we mnie głód Twojego Słowa. Amen”.