Nie bój się przyjść do Boga!

Hymn łaski

Charakter na wzór Chrystusa

Jak radzić sobie ze stresem?

Co robić w trudnych sytuacjach?

Jak dążyć do szczęśliwego małżeństwa?

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="ACT.1">
 <div class="label">1</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 1</div><div class="s1">Wst&#281;p</div><div class="p"> 1Teofilu, m&#243;j pierwszy traktat dotyczy&#322; wszystkiego, co Jezus czyni&#322; i czego naucza&#322;, od rozpocz&#281;cia swej dzia&#322;alno&#347;ci 2a&#380; do dnia, kiedy to za spraw&#261; Ducha &#346;wi&#281;tego wyda&#322; polecenia wybranym przez siebie aposto&#322;om, a nast&#281;pnie zosta&#322; zabrany w g&#243;r&#281;. 3Im te&#380;, po swojej m&#281;ce, przedstawi&#322; si&#281; jako &#380;ywy. Da&#322; na to wiele przekonywaj&#261;cych dowod&#243;w. Ukazywa&#322; si&#281; im bowiem przez czterdzie&#347;ci dni i m&#243;wi&#322; o Kr&#243;lestwie Bo&#380;ym. 4W czasie jednego z takich wsp&#243;lnych spotka&#324; zarz&#261;dzi&#322;: Nie oddalajcie si&#281; z Jerozolimy, ale oczekujcie obietnicy Ojca, o kt&#243;rej s&#322;yszeli&#347;cie ode Mnie. 5M&#243;wi&#322;em, &#380;e Jan wprawdzie chrzci&#322; w wodzie, wy jednak po nied&#322;ugim czasie zostaniecie ochrzczeni w Duchu &#346;wi&#281;tym.</div><div class="s1">Wniebowst&#261;pienie Jezusa</div><div class="p"> 6Kiedy ich wi&#281;c zgromadzi&#322;, zapytali Go: Panie, czy w tym okresie przywr&#243;cisz Izraelowi kr&#243;lestwo do jego dawnej &#347;wietno&#347;ci? 7W odpowiedzi us&#322;yszeli: Nie do was nale&#380;y poznanie okres&#243;w i dat, kt&#243;re sam Ojciec ustali&#322; z racji swojej w&#322;adzy. 8Otrzymacie moc Ducha &#346;wi&#281;tego, kiedy na was zst&#261;pi, i b&#281;dziecie Mi &#347;wiadkami tu, w Jerozolimie, w ca&#322;ej Judei, Samarii &#8212; i a&#380; po najdalsze kra&#324;ce ziemi.</div><div class="p"> 9Po tych s&#322;owach, a widzieli to na w&#322;asne oczy, zosta&#322; uniesiony w g&#243;r&#281; i ob&#322;ok zabra&#322; Go sprzed ich oczu. 10A gdy tak patrzyli, jak On wst&#281;puje do nieba, stan&#281;li przy nich dwaj m&#281;&#380;czy&#378;ni ubrani w bia&#322;e szaty. 11Galilejczycy &#8212; zapytali &#8212; dlaczego tak stoicie i patrzycie w niebo? Ten Jezus, kt&#243;ry zosta&#322; zabrany od was w g&#243;r&#281;, do nieba, przyjdzie w taki sam spos&#243;b, w jaki widzieli&#347;cie, &#380;e odszed&#322;.</div><div class="s1">Powr&#243;t do Jerozolimy</div><div class="p"> 12Po tym wszystkim zeszli z g&#243;ry zwanej Oliwn&#261;, le&#380;&#261;cej w pobli&#380;u Jerozolimy, w odleg&#322;o&#347;ci drogi szabatniej,#1:12 Droga szabatnia: 1 km. i wr&#243;cili do miasta. 13Tam udali si&#281; do sali na pi&#281;trze, w kt&#243;rej zatrzymali si&#281;: Piotr, Jan, Jakub, Andrzej, Filip, Tomasz, Bart&#322;omiej, Mateusz, Jakub, syn Halfeusza, Szymon Zelota i Juda, syn Jakuba. 14Ci wszyscy trwali jednomy&#347;lnie w modlitwie wraz z kobietami oraz Mari&#261;, matk&#261; Jezusa, i Jego bra&#263;mi.</div><div class="s1">Wyb&#243;r dwunastego aposto&#322;a</div><div class="p"> 15W tych dniach Piotr wyst&#261;pi&#322; w&#347;r&#243;d braci &#8212; a by&#322;o tam zgromadzonych oko&#322;o stu dwudziestu os&#243;b#1:15 Hebraizm: stu dwudziestu imion. &#8212; i powiedzia&#322;: 16Drodzy bracia! Musia&#322;y si&#281; spe&#322;ni&#263; s&#322;owa Pisma, w kt&#243;rych Duch &#346;wi&#281;ty ustami Dawida zapowiedzia&#322;, &#380;e pojawi si&#281; kto&#347; taki jak Judasz i stanie si&#281; przewodnikiem tych, kt&#243;rzy schwytali Jezusa. 17Bo rzeczywi&#347;cie ten cz&#322;owiek zalicza&#322; si&#281; do nas i mia&#322; udzia&#322; w pos&#322;udze podobnej do naszej. 18On to za zap&#322;at&#281; uzyskan&#261; z niesprawiedliwo&#347;ci naby&#322; pole, a kiedy upad&#322; na twarz, p&#281;k&#322; mu brzuch i wyp&#322;yn&#281;&#322;y wszystkie jego wn&#281;trzno&#347;ci. 19Dowiedzieli si&#281; o tym wszyscy mieszka&#324;cy Jerozolimy, tak &#380;e nazwano to pole w ich w&#322;asnym j&#281;zyku Hakeldamah, to jest: Pole Krwi. 20W Ksi&#281;dze Psalm&#243;w czytamy bowiem:</div><div class="p"> Niech jego siedziba stanie si&#281; pusta</div><div class="p"> i niech nie b&#281;dzie nikogo, kto by w niej zamieszka&#322;. #1:20 Sparafrazowany cytat za MT lub G.</div><div class="p">Oraz:</div><div class="p"> A jego urz&#261;d niech we&#378;mie kto&#347; inny!</div><div class="p"> 21Nale&#380;a&#322;oby wi&#281;c spo&#347;r&#243;d m&#281;&#380;czyzn, kt&#243;rzy towarzyszyli nam przez ca&#322;y czas, gdy przebywa&#322; z nami Pan Jezus, 22pocz&#261;wszy od chrztu Jana a&#380; do dnia, w kt&#243;rym zosta&#322; zabrany od nas w g&#243;r&#281;, wybra&#263; jednego, kt&#243;ry by&#322;by wraz z nami &#347;wiadkiem Jego zmartwychwstania. 23W&#243;wczas wskazali dw&#243;ch: J&#243;zefa, zwanego Barsabbasem lub Justusem, oraz Macieja. 24Nast&#281;pnie wznie&#347;li modlitw&#281;:Ty, Panie, znasz serca wszystkich. Wska&#380;, kt&#243;rego z tych dw&#243;ch wybra&#322;e&#347;, 25aby zast&#261;pi&#322; Judasza w tej pos&#322;udze i apostolstwie, od kt&#243;rego on si&#281; odwr&#243;ci&#322; i odszed&#322; na w&#322;asne miejsce. 26Potem podali im losy i los pad&#322; na Macieja. Do&#322;&#261;czono go zatem do grona jedenastu aposto&#322;&#243;w.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="ACT.3">
 <div class="label">3</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 3</div><div class="s1">Uzdrowienie niepe&#322;nosprawnego</div><div class="p"> 1Jednego razu, w porze modlitwy, Piotr i Jan wst&#281;powali do &#347;wi&#261;tyni. By&#322;o oko&#322;o pi&#281;tnastej.#3:1 Lub: o dziewi&#261;tej, wed&#322;ug &#243;wczesnej rachuby czasu. 2W tym te&#380; czasie przynoszono tam pewnego cz&#322;owieka, kt&#243;ry nie m&#243;g&#322; chodzi&#263; od urodzenia.#3:2 Idiom: niechodz&#261;cy od &#322;ona matki. Codziennie sadzano go przy bramie &#347;wi&#261;tyni, zwanej Pi&#281;kn&#261;, gdzie prosi&#322; wchodz&#261;cych o wsparcie. 3Cz&#322;owiek ten zobaczy&#322; Piotra i Jana. W&#322;a&#347;nie mieli wej&#347;&#263; do &#347;wi&#261;tyni, gdy poprosi&#322;, czy nie zechcieliby go wesprze&#263;. 4W&#243;wczas Piotr &#8212; wraz z Janem &#8212; wpatrzy&#322; si&#281; w niego i poleci&#322;: Sp&#243;jrz na nas. 5Tamten uczyni&#322; to &#8212; w oczekiwaniu, &#380;e co&#347; od nich otrzyma. 6Tymczasem Piotr powiedzia&#322;: Nie mam srebra ani z&#322;ota, lecz daj&#281; ci to, co mam: W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, wsta&#324; i rusz z miejsca! 7Nast&#281;pnie uchwyci&#322; go za praw&#261; r&#281;k&#281; i podni&#243;s&#322;. Wtedy cz&#322;owiek ten natychmiast odzyska&#322; si&#322;&#281; w stopach i kostkach. 8Podskoczy&#322;, stan&#261;&#322; na nogach i ruszy&#322; przed siebie; wszed&#322; razem z nimi do &#347;wi&#261;tyni, a tam chodzi&#322; dooko&#322;a, podskakiwa&#322; i wielbi&#322; Boga. 9Ca&#322;y lud zobaczy&#322; go, jak chodzi i chwali Boga. 10Rozpoznali te&#380;, &#380;e to ten sam cz&#322;owiek, kt&#243;ry w poszukiwaniu wsparcia siada&#322; przy Bramie Pi&#281;knej &#347;wi&#261;tyni. Byli wi&#281;c tym bardziej zdumieni i zachwyceni tym, co go spotka&#322;o. 11A gdy on tak trzyma&#322; si&#281; Piotra i Jana, ca&#322;y zdumiony lud zbieg&#322; si&#281; do nich do portyku zwanego Salomonowym.</div><div class="s1">Mowa Piotra w &#347;wi&#261;tyni</div><div class="p"> 12Gdy Piotr to zobaczy&#322;, odezwa&#322; si&#281; do ludu: Izraelici, dlaczego si&#281; temu dziwicie? I dlaczego nam si&#281; tak przypatrujecie, jakby&#347;my to w&#322;asn&#261; moc&#261; lub pobo&#380;no&#347;ci&#261; sprawili, &#380;e ten cz&#322;owiek chodzi? 13B&#243;g Abrahama, Izaaka i Jakuba &#8212; B&#243;g naszych ojc&#243;w, obdarzy&#322; chwa&#322;&#261; swego S&#322;ug&#281;, Jezusa, w&#322;a&#347;nie Tego, kt&#243;rego wy wydali&#347;cie i kt&#243;rego zaparli&#347;cie si&#281; przed Pi&#322;atem. Pi&#322;at uzna&#322;, &#380;e nale&#380;y Go uwolni&#263;, 14wy tymczasem zaparli&#347;cie si&#281; &#346;wi&#281;tego i Sprawiedliwego i wyprosili&#347;cie sobie u&#322;askawienie mordercy. 15W ten spos&#243;b zabili&#347;cie Sprawc&#281; &#380;ycia, kt&#243;rego B&#243;g wzbudzi&#322; z martwych &#8212; czego my jeste&#347;my &#347;wiadkami. 16Dzi&#281;ki wierze w Jego imi&#281; wzmocni&#322;o Jego imi&#281; tego, kt&#243;rego widzicie i znacie, a wiara przez Niego wzbudzona da&#322;a mu to pe&#322;ne zdrowie, o czym na w&#322;asne oczy mogli&#347;cie si&#281; przekona&#263;.</div><div class="p"> 17Lecz teraz wiem, bracia, &#380;e zrobili&#347;cie to nie&#347;wiadomi rzeczy. Wasi prze&#322;o&#380;eni podobnie. 18B&#243;g natomiast wype&#322;ni&#322; w ten spos&#243;b to, co zapowiedzia&#322; przez usta wszystkich prorok&#243;w &#8212; mianowicie, &#380;e Jego Chrystus b&#281;dzie cierpia&#322;. 19Dlatego opami&#281;tajcie si&#281; i nawr&#243;&#263;cie, aby zosta&#322;y zmazane wasze grzechy, 20aby za spraw&#261; Pana nasta&#322; czas wytchnienia oraz aby pos&#322;a&#322; wam wybranego ju&#380; wcze&#347;niej Chrystusa Jezusa. 21Musi On pozosta&#263; w niebie do czasu odnowy wszystkiego. B&#243;g m&#243;wi&#322; o tym od wiek&#243;w przez usta swoich &#347;wi&#281;tych prorok&#243;w. 22Moj&#380;esz powiedzia&#322; przecie&#380;: Pan, wasz B&#243;g, wzbudzi wam, spo&#347;r&#243;d waszych braci, Proroka podobnego do mnie. Jemu b&#281;dziecie pos&#322;uszni we wszystkim, cokolwiek wam powie. 23I stanie si&#281; tak, &#380;e ka&#380;dy, kto nie pos&#322;ucha tego proroka, b&#281;dzie ca&#322;kowicie usuni&#281;ty z ludu. 24Dni te zapowiadali wszyscy prorocy, kt&#243;rzy przemawiali kolejno, pocz&#261;wszy od Samuela. 25Wy jeste&#347;cie synami tych prorok&#243;w i przymierza, kt&#243;re B&#243;g zawar&#322; z waszymi ojcami. O&#347;wiadczy&#322; On Abrahamowi: W twoim potomstwie b&#281;d&#261; b&#322;ogos&#322;awione wszystkie rody ziemi. 26B&#243;g zatem wzbudzi&#322; swego S&#322;ug&#281; przede wszystkim dla was. Pos&#322;a&#322; Go, aby wam b&#322;ogos&#322;awi&#322;, daj&#261;c ka&#380;demu z was mo&#380;liwo&#347;&#263; odwr&#243;cenia si&#281; od w&#322;asnej niegodziwo&#347;ci.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="ACT.4">
 <div class="label">4</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 4</div><div class="s1">Aresztowanie Piotra i Jana</div><div class="p"> 1Gdy oni przemawiali do ludu, podeszli do nich kap&#322;ani, dow&#243;dca stra&#380;y &#347;wi&#261;tynnej oraz saduceusze. 2Byli oburzeni, &#380;e nauczaj&#261; lud i g&#322;osz&#261;, &#380;e zmartwychwstanie jest w Jezusie. 3Schwytali ich zatem i osadzili pod stra&#380;&#261; do nast&#281;pnego dnia, poniewa&#380; zbli&#380;a&#322; si&#281; wiecz&#243;r. 4Tymczasem wielu spo&#347;r&#243;d tych, kt&#243;rzy us&#322;yszeli to S&#322;owo, uwierzy&#322;o. Liczba samych m&#281;&#380;czyzn dochodzi&#322;a do oko&#322;o pi&#281;ciu tysi&#281;cy.</div><div class="s1">Piotr i Jan przed Wysok&#261; Rad&#261;</div><div class="p"> 5Nast&#281;pnego dnia natomiast zeszli si&#281; w Jerozolimie ich prze&#322;o&#380;eni, starsi, znawcy Prawa 6oraz arcykap&#322;an Annasz, Kajfasz, Jan, Aleksander i wszyscy, ilu ich by&#322;o z rodu arcykap&#322;a&#324;skiego. 7Postawili ich po&#347;rodku i wypytywali: Jak&#261; moc&#261; albo w czyim imieniu to uczynili&#347;cie?</div><div class="p"> 8W&#243;wczas Piotr, nape&#322;niony Duchem &#346;wi&#281;tym, przem&#243;wi&#322;: Prze&#322;o&#380;eni ludu i starsi! 9Poniewa&#380; jeste&#347;my dzisiaj przes&#322;uchiwani z powodu dobrodziejstwa wy&#347;wiadczonego niepe&#322;nosprawnej osobie, dzi&#281;ki kt&#243;remu zosta&#322;a ona uzdrowiona,#4:9 Lub: zbawiona. 10to niech dla was wszystkich, a tak&#380;e dla ca&#322;ego ludu Izraela, b&#281;dzie jasne, &#380;e sta&#322;o si&#281; to w imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, kt&#243;rego wy ukrzy&#380;owali&#347;cie, a kt&#243;rego B&#243;g wzbudzi&#322; z martwych. Dzi&#281;ki Niemu ten cz&#322;owiek stoi przed wami zdrowy. 11Jezus z Nazaretu jest tym kamieniem, kt&#243;ry odrzucili&#347;cie wy, buduj&#261;cy, a kt&#243;ry sta&#322; si&#281; kamieniem w&#281;gielnym. 12I nie ma w nikim innym zbawienia, gdy&#380; nie dano nam ludziom &#380;adnego innego imienia pod niebem, w kt&#243;rym mogliby&#347;my by&#263; zbawieni.</div><div class="p"> 13&#346;mia&#322;o&#347;&#263; Piotra i Jana, a przy tym ich nieuczono&#347;&#263; i prostolinijno&#347;&#263;, kt&#243;re zauwa&#380;yli, wywo&#322;a&#322;a u nich zdziwienie. Zacz&#281;li sobie te&#380; u&#347;wiadamia&#263;, &#380;e ci ludzie byli z Jezusem. 14Jednocze&#347;nie, widz&#261;c uzdrowionego cz&#322;owieka, kt&#243;ry sta&#322; razem z nimi, nie mieli nic przeciwko nim do powiedzenia. 15Polecili im zatem opu&#347;ci&#263; Wysok&#261; Rad&#281; i naradzali si&#281; mi&#281;dzy sob&#261;. 16Co mamy zrobi&#263; z tymi lud&#378;mi? &#8212; rozwa&#380;ali. &#8212; Wiadomo przecie&#380;, &#380;e za ich po&#347;rednictwem sta&#322; si&#281; cud. Jest to jasne dla wszystkich mieszka&#324;c&#243;w Jerozolimy. Temu nie jeste&#347;my w stanie zaprzeczy&#263;. 17Nie mo&#380;emy jednak dopu&#347;ci&#263;, aby si&#281; to mi&#281;dzy ludem jeszcze bardziej roznios&#322;o. Dlatego zaka&#380;my im surowo, aby w tym imieniu ju&#380; wi&#281;cej do nikogo nie przemawiali. 18Wezwali ich wi&#281;c i nakazali, aby nawet nie pr&#243;bowali m&#243;wi&#263; lub naucza&#263; w imieniu Jezusa. 19Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: Co jest s&#322;uszne przed obliczem Boga: S&#322;ucha&#263; bardziej was czy Jego? Os&#261;d&#378;cie. 20My nie potrafimy nie m&#243;wi&#263; o tym, co widzieli&#347;my i s&#322;yszeli&#347;my. 21Wtedy oni, po dodatkowych gro&#378;bach, zwolnili ich. Nie znale&#378;li bowiem nic, za co mogliby ich ukara&#263;. Do ich zwolnienia przyczyni&#322; si&#281; r&#243;wnie&#380; fakt, &#380;e ca&#322;y lud chwali&#322; Boga za to, co si&#281; sta&#322;o, 22szczeg&#243;lnie &#380;e cz&#322;owiek, na kt&#243;rym dokona&#322; si&#281; ten cud uzdrowienia, liczy&#322; sobie ponad czterdzie&#347;ci lat.</div><div class="s1">Zwolnienie z aresztu</div><div class="p"> 23Po odzyskaniu wolno&#347;ci, przyszli do swoich i powiadomili ich o wszystkim, co im powiedzieli arcykap&#322;ani oraz starsi. 24Ci natomiast, gdy to us&#322;yszeli, jednomy&#347;lnie wznie&#347;li g&#322;os do Boga: W&#322;adco &#8212; zawo&#322;ali &#8212; Ty, kt&#243;ry stworzy&#322;e&#347; niebo i ziemi&#281;, morze i wszystko, co je wype&#322;nia, 25kt&#243;ry ustami naszego ojca Dawida, Twojego s&#322;ugi, powiedzia&#322;e&#347; przez Ducha &#346;wi&#281;tego:</div><div class="q"> Dlaczego zbuntowa&#322;y si&#281; narody,</div><div class="q"> a ludy radz&#261; daremnie?</div><div class="q"> 26 Powstali ziemscy kr&#243;lowie</div><div class="q"> i wsp&#243;lnie spiskuj&#261; ksi&#261;&#380;&#281;ta</div><div class="q"> przeciwko Panu i Jego Pomaza&#324;cowi. #4:26 Cytat za G.</div><div class="p"> 27Rzeczywi&#347;cie zeszli si&#281; w tym mie&#347;cie przeciwko Twojemu &#347;wi&#281;temu S&#322;udze, Jezusowi, kt&#243;rego nama&#347;ci&#322;e&#347;: Herod i Poncjusz Pi&#322;at wraz z poganami i plemionami Izraela. 28Uczynili to jednak, aby wype&#322;ni&#263; wszystko, co i tak, w swojej mocy i ze swej woli, ju&#380; wcze&#347;niej ustali&#322;e&#347;, &#380;e ma si&#281; wydarzy&#263;.#4:28 Idiom: co Twoja r&#281;ka i Twoje postanowienie ju&#380; wcze&#347;niej ustali&#322;y. 29A teraz, Panie, zwr&#243;&#263; uwag&#281; na ich gro&#378;by. Pozw&#243;l Twoim s&#322;ugom g&#322;osi&#263; Twe S&#322;owo z przekonaniem i odwag&#261;, 30gdy Ty ze swej strony wyci&#261;gasz r&#281;k&#281;, aby leczy&#263; oraz dokonywa&#263; znak&#243;w i cud&#243;w przez imi&#281; &#347;wi&#281;tego S&#322;ugi Twego, Jezusa.</div><div class="p"> 31Gdy sko&#324;czyli modlitw&#281;, zatrz&#281;s&#322;o si&#281; miejsce, na kt&#243;rym si&#281; zebrali. Wszyscy te&#380; zostali nape&#322;nieni Duchem &#346;wi&#281;tym i g&#322;osili S&#322;owo Bo&#380;e z przekonaniem i odwag&#261;.</div><div class="s1">Codzienno&#347;&#263; wierz&#261;cych</div><div class="p"> 32Ca&#322;a rzesza tych, kt&#243;rzy uwierzyli, mia&#322;a jakby jedno serce i jedn&#261; dusz&#281;. Nikt te&#380; nie nazywa&#322; w&#322;asnym tego, co posiada&#322;, ale wszystko mieli wsp&#243;lne. 33Aposto&#322;owie z ogromn&#261; moc&#261; sk&#322;adali &#347;wiadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszystkim towarzyszy&#322;a wielka &#322;aska. 34Nikt mi&#281;dzy nimi nie cierpia&#322; niedostatku. Ci bowiem, kt&#243;rzy byli w&#322;a&#347;cicielami grunt&#243;w lub dom&#243;w, sprzedawali je, przynosili pieni&#261;dze uzyskane ze sprzeda&#380;y 35i k&#322;adli je u st&#243;p aposto&#322;&#243;w. Tak zgromadzone &#347;rodki rozdzielano ka&#380;demu zgodnie z tym, jak&#261; mia&#322; potrzeb&#281;. 36Tak uczyni&#322; J&#243;zef, nazwany przez aposto&#322;&#243;w Barnab&#261;, co mo&#380;na przet&#322;umaczy&#263; jako Syn Zach&#281;ty. By&#322; on Lewit&#261; rodem z Cypru. 37Po sprzedaniu swojej roli przyni&#243;s&#322; pieni&#261;dze i po&#322;o&#380;y&#322; u st&#243;p aposto&#322;&#243;w.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="ACT.5">
 <div class="label">5</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 5</div><div class="s1">Ananiasz i Safira</div><div class="p"> 1Pewien cz&#322;owiek natomiast, imieniem Ananiasz, wraz ze swoj&#261; &#380;on&#261; Safir&#261;, sprzeda&#322; posiad&#322;o&#347;&#263; 2i potajemnie, lecz za wiedz&#261; swej &#380;ony, zachowa&#322; dla siebie cz&#281;&#347;&#263; zap&#322;aty. Reszt&#281; przyni&#243;s&#322; i po&#322;o&#380;y&#322; u st&#243;p aposto&#322;&#243;w. 3W&#243;wczas Piotr powiedzia&#322;: Ananiaszu, dlaczego szatan nape&#322;ni&#322; twoje serce, tak &#380;e ok&#322;ama&#322;e&#347; Ducha &#346;wi&#281;tego i zachowa&#322;e&#347; dla siebie cz&#281;&#347;&#263; zap&#322;aty za rol&#281;? 4Czy gdy nale&#380;a&#322;a do ciebie, nie mia&#322;e&#347; do niej prawa w&#322;asno&#347;ci? A po sprzeda&#380;y &#8212; czy nie mog&#322;e&#347; zarz&#261;dza&#263; pieni&#281;dzmi wed&#322;ug swojej woli? Co sprawi&#322;o, &#380;e przyzwoli&#322;e&#347; w swoim sercu na taki czyn? Ok&#322;ama&#322;e&#347; nie ludzi, lecz Boga. 5Gdy Ananiasz us&#322;ysza&#322; te s&#322;owa, pad&#322; martwy.#5:5 Idiom: pad&#322; i wyda&#322; ostatnie tchnienie. Tych wszystkich natomiast, kt&#243;rzy tego s&#322;uchali, ogarn&#261;&#322; wielki strach. 6M&#322;odsi wiekiem zaj&#281;li si&#281; zmar&#322;ym. Owin&#281;li go, wynie&#347;li i pogrzebali. 7Po mniej wi&#281;cej trzech godzinach nadesz&#322;a &#380;ona Ananiasza, nie&#347;wiadoma tego, co si&#281; sta&#322;o. 8Piotr zapyta&#322; j&#261;: Powiedz mi, czy za tyle pieni&#281;dzy sprzedali&#347;cie rol&#281;? Tak, za tyle &#8212; odpowiedzia&#322;a. 9Piotr na to: Co si&#281; sta&#322;o, &#380;e zm&#243;wili&#347;cie si&#281;, aby wystawi&#263; na pr&#243;b&#281; Ducha Pa&#324;skiego? Ci, kt&#243;rzy pogrzebali twojego m&#281;&#380;a, zbli&#380;aj&#261; si&#281; do drzwi.#5:9 Idiom: Oto nogi tych, kt&#243;rzy pogrzebali twojego m&#281;&#380;a, s&#261; u drzwi. Ciebie te&#380; wynios&#261;. 10Na te s&#322;owa Safira natychmiast pad&#322;a martwa u n&#243;g Piotra. Gdy weszli m&#322;odzi i stwierdzili, &#380;e ju&#380; nie &#380;yje, wynie&#347;li j&#261; i pochowali obok m&#281;&#380;a. 11Wydarzenie to sprawi&#322;o, &#380;e wielki strach ogarn&#261;&#322; ca&#322;y ko&#347;ci&#243;&#322; oraz wszystkich, kt&#243;rzy o tym us&#322;yszeli.</div><div class="s1">Dzia&#322;alno&#347;&#263; aposto&#322;&#243;w</div><div class="p"> 12Przez r&#281;ce aposto&#322;&#243;w dzia&#322;o si&#281; w&#347;r&#243;d ludu wiele znak&#243;w i cud&#243;w. Wszyscy za&#347; jednomy&#347;lnie gromadzili si&#281; w portyku Salomona. 13Je&#347;li chodzi o postronnych, to nikt nie o&#347;miela&#322; si&#281; do nich do&#322;&#261;cza&#263;, chocia&#380; lud mia&#322; ich w wielkim powa&#380;aniu. 14Przybywa&#322;o te&#380; coraz wi&#281;cej tych, kt&#243;rzy zawierzyli Panu, mn&#243;stwo zar&#243;wno m&#281;&#380;czyzn, jak i kobiet. 15By&#322;o tak, &#380;e nawet na ulice wynosili chorych, k&#322;adli ich na noszach i pos&#322;aniach, aby przynajmniej cie&#324; przechodz&#261;cego Piotra pad&#322; na niekt&#243;rych z nich. 16Schodzi&#322;y si&#281; r&#243;wnie&#380; t&#322;umy z miast wok&#243;&#322; Jerozolimy. Ludzie przynosili ze sob&#261; chorych i n&#281;kanych przez duchy nieczyste, i wszyscy oni doznawali uzdrowienia.</div><div class="s1">Uwolnienie aposto&#322;&#243;w</div><div class="p"> 17Wydarzenia te wzbudzi&#322;y zazdro&#347;&#263; arcykap&#322;ana i ludzi z jego otoczenia, nale&#380;&#261;cych do stronnictwa saduceusz&#243;w. 18Z jego postanowienia schwytali oni aposto&#322;&#243;w i osadzili w publicznym wi&#281;zieniu. 19Jednak anio&#322; Pana otworzy&#322; w nocy drzwi wi&#281;zienia, wyprowadzi&#322; ich i poleci&#322;: 20Id&#378;cie, sta&#324;cie w &#347;wi&#261;tyni i og&#322;aszajcie ludowi wszystkie te s&#322;owa, kt&#243;re darz&#261; &#380;yciem. 21Pos&#322;uchali go wi&#281;c i z nastaniem poranka weszli do &#347;wi&#261;tyni, gdzie zacz&#281;li naucza&#263;. Tymczasem arcykap&#322;an i jego &#347;wita zwo&#322;ali Wysok&#261; Rad&#281; oraz ca&#322;&#261; starszyzn&#281; syn&#243;w Izraela i pos&#322;ali swych podw&#322;adnych do wi&#281;zienia, &#380;eby sprowadzi&#263; aposto&#322;&#243;w. 22Jednak po przybyciu na miejsce podw&#322;adni nie znale&#378;li ich w wi&#281;zieniu. Wr&#243;cili zatem i oznajmili: 23Wi&#281;zienie znale&#378;li&#347;my zamkni&#281;te z ca&#322;&#261; staranno&#347;ci&#261;. Stra&#380;nicy stali przy bramach. Ale po otwarciu nikogo wewn&#261;trz nie znale&#378;li&#347;my. 24Gdy dow&#243;dca stra&#380;y &#347;wi&#261;tynnej oraz arcykap&#322;ani us&#322;yszeli te s&#322;owa, wpadli w zak&#322;opotanie; nie mieli pewno&#347;ci, co si&#281; sta&#322;o z wi&#281;&#378;niami. 25Wtem kto&#347; przyby&#322; i doni&#243;s&#322;: Ludzie, kt&#243;rych osadzili&#347;cie w wi&#281;zieniu, s&#261; w &#347;wi&#261;tyni. Stoj&#261; tam i nauczaj&#261; lud. 26W&#243;wczas dow&#243;dca stra&#380;y &#347;wi&#261;tynnej uda&#322; si&#281; tam wraz z podw&#322;adnymi i sprowadzi&#322; ich bez u&#380;ycia si&#322;y. Obawiali si&#281; bowiem, aby ich lud nie ukamienowa&#322;.</div><div class="s1">Aposto&#322;owie przed Wysok&#261; Rad&#261;</div><div class="p"> 27Po przybyciu postawili ich przed Wysok&#261; Rad&#261;. Arcykap&#322;an powiedzia&#322;: 28Surowo wam zakazali&#347;my naucza&#263; w tym imieniu. Wy tymczasem nape&#322;nili&#347;cie Jerozolim&#281; wasz&#261; nauk&#261; i chcecie na nas &#347;ci&#261;gn&#261;&#263; krew tego cz&#322;owieka. 29Piotr w imieniu aposto&#322;&#243;w odpowiedzia&#322;: Trzeba by&#263; pos&#322;usznym bardziej Bogu ni&#380; ludziom. 30Wy zg&#322;adzili&#347;cie Jezusa. Zawiesili&#347;cie Go na krzy&#380;u.#5:30 na krzy&#380;u: gr. &#958;&#973;&#955;&#959;&#957; (ksylon), czyli: drzewo, oznacza r&#243;wnie&#380; krzy&#380;. Ale B&#243;g naszych ojc&#243;w Go wzbudzi&#322;. 31Wywy&#380;szy&#322; Go w swojej mocy#5:31 Lub: swoj&#261; prawic&#261;. jako W&#322;adc&#281; i Zbawc&#281;, aby da&#263; Izraelowi mo&#380;liwo&#347;&#263; opami&#281;tania si&#281; i odpuszczenia grzech&#243;w. 32My jeste&#347;my tego &#347;wiadkami, a tak&#380;e Duch &#346;wi&#281;ty, kt&#243;rego B&#243;g da&#322; tym, kt&#243;rzy s&#261; Mu pos&#322;uszni.</div><div class="p"> 33Gdy to us&#322;yszeli, wpadli w furi&#281; i postanowili ich zabi&#263;. 34Wtedy jednak wyst&#261;pi&#322; w Wysokiej Radzie pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel. By&#322; on nauczycielem Prawa i cieszy&#322; si&#281; powa&#380;aniem ca&#322;ego ludu. Poleci&#322; wyprowadzi&#263; aposto&#322;&#243;w na chwil&#281;, 35a gdy to uczyniono, powiedzia&#322;: Izraelici, dobrze si&#281; zastan&#243;wcie, co chcecie zrobi&#263; z tymi lud&#378;mi. 36Niedawno powsta&#322; Teudas, podawa&#322; si&#281; za kogo&#347; wielkiego, przy&#322;&#261;czy&#322;o si&#281; do niego oko&#322;o czterystu ludzi, lecz gdy zosta&#322; usuni&#281;ty, wszyscy, ilu ich za nim posz&#322;o, rozproszyli si&#281; i znikn&#281;li. 37Po nim powsta&#322; Juda Galilejczyk w czasie spisu i poci&#261;gn&#261;&#322; lud za sob&#261;. On te&#380; zgin&#261;&#322;, a ci wszyscy, kt&#243;rzy go pos&#322;uchali, poszli w rozsypk&#281;. 38I w tym przypadku wam radz&#281;: Zostawcie tych ludzi w spokoju. Je&#347;li ich zamiary i dzia&#322;ania wynikaj&#261; z pobudek czysto ludzkich, to spe&#322;zn&#261; na niczym. 39Je&#347;li jednak jest to sprawa Bo&#380;a, to nie zdo&#322;acie ich zniszczy&#263;, a przy tym mo&#380;e si&#281; okaza&#263;, &#380;e walczycie z Bogiem. I pos&#322;uchali go.</div><div class="p"> 40Nast&#281;pnie przywo&#322;ali aposto&#322;&#243;w, wymierzyli im ch&#322;ost&#281;, zabronili m&#243;wi&#263; w imieniu Jezusa i zwolnili. 41Oni natomiast opuszczali Wysok&#261; Rad&#281;, ciesz&#261;c si&#281;, &#380;e zostali uznani za godnych tak niegodnego potraktowania &#8212; dla Jego imienia. 42Ka&#380;dego te&#380; dnia w &#347;wi&#261;tyni i po domach nie przestawali naucza&#263; ludzi i g&#322;osi&#263; im dobrej nowiny o Chrystusie Jezusie.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="ACT.6">
 <div class="label">6</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 6</div><div class="s1">Problemy rozwoju</div><div class="p"> 1W tym czasie, gdy liczba uczni&#243;w ros&#322;a, helleni&#347;ci zacz&#281;li zarzuca&#263; Hebrajczykom, &#380;e przy codziennej pos&#322;udze lekcewa&#380;&#261; ich wdowy. 2W&#243;wczas Dwunastu zwo&#322;a&#322;o pozosta&#322;ych uczni&#243;w i wyst&#261;pi&#322;o z tak&#261; propozycj&#261;: By&#322;oby rzecz&#261; niepo&#380;&#261;dan&#261;, gdyby&#347;my zaniedbali S&#322;owo Boga, a zaj&#281;li si&#281; us&#322;ugiwaniem przy sto&#322;ach. 3Dlatego znajd&#378;cie sobie, bracia, siedmiu m&#281;&#380;czyzn ciesz&#261;cych si&#281; powszechnym uznaniem, pe&#322;nych Ducha i m&#261;dro&#347;ci, kt&#243;rym mogliby&#347;my zleci&#263; ten obowi&#261;zek, 4a sami po&#347;wi&#281;ci&#263; si&#281; modlitwie oraz g&#322;oszeniu S&#322;owa. 5Rada ta spodoba&#322;a si&#281; ca&#322;emu zgromadzeniu. Wybrali zatem Szczepana, cz&#322;owieka pe&#322;nego wiary i Ducha &#346;wi&#281;tego, Filipa, Prochorosa, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Miko&#322;aja, prozelit&#281; z Antiochii. 6Tych przedstawili aposto&#322;om, kt&#243;rzy pomodlili si&#281; o nich i w&#322;o&#380;yli na nich r&#281;ce. 7W ten spos&#243;b S&#322;owo Boga krzewi&#322;o si&#281; i liczba uczni&#243;w w Jerozolimie niezmiernie ros&#322;a. Liczna te&#380; rzesza kap&#322;an&#243;w dawa&#322;a pos&#322;uch wierze.</div><div class="s1">Historia Szczepana</div><div class="p"> 8Co do Szczepana, to pe&#322;en &#322;aski i mocy czyni&#322; cuda i wielkie znaki w&#347;r&#243;d ludu. 9W&#243;wczas zebrali si&#281; niekt&#243;rzy z tak zwanej synagogi wyzwole&#324;c&#243;w, do kt&#243;rej nale&#380;eli te&#380; Cyrenejczycy, Aleksandryjczycy oraz ludzie pochodz&#261;cy z Cylicji i Azji, i rozprawiali ze Szczepanem. 10Nie mogli jednak sprosta&#263; jego m&#261;dro&#347;ci ani Duchowi, pod wp&#322;ywem kt&#243;rego przemawia&#322;. 11Podstawili zatem osoby, kt&#243;re zezna&#322;y: Us&#322;yszeli&#347;my, jak wypowiada blu&#378;nierstwa przeciwko Moj&#380;eszowi oraz Bogu. 12W ten spos&#243;b podburzyli lud, starszych oraz znawc&#243;w Prawa, zebrali si&#281; przeciwko niemu, schwytali go i zawlekli przed Wysok&#261; Rad&#281;. 13Tam r&#243;wnie&#380; podstawili fa&#322;szywych &#347;wiadk&#243;w. Utrzymywali oni: Ten cz&#322;owiek bez przerwy wypowiada si&#281; przeciwko temu &#347;wi&#281;temu miejscu oraz przeciwko Prawu. 14S&#322;yszeli&#347;my, jak m&#243;wi, &#380;e ten Jezus z Nazaretu zburzy to miejsce i zmieni zwyczaje przekazane nam przez Moj&#380;esza. 15A gdy wszyscy, kt&#243;rzy zasiadali w Wysokiej Radzie, utkwili w nim wzrok, uderzy&#322;o ich, &#380;e jego twarz przypomina oblicze anio&#322;a.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch8" data-usfm="ACT.8.1+ACT.8.2+ACT.8.3+ACT.8.4+ACT.8.5+ACT.8.6+ACT.8.7+ACT.8.8+ACT.8.9+ACT.8.10+ACT.8.11+ACT.8.12+ACT.8.13+ACT.8.14+ACT.8.15+ACT.8.16+ACT.8.17+ACT.8.18+ACT.8.19+ACT.8.20+ACT.8.21+ACT.8.22+ACT.8.23+ACT.8.24+ACT.8.25">
 <div class="p">1Saul pochwala&#322; to ich zab&#243;jstwo.</div><div class="s1">Prze&#347;ladowanie Ko&#347;cio&#322;a</div><div class="p">W tym dniu wybuch&#322;o wielkie prze&#347;ladowanie ko&#347;cio&#322;a w Jerozolimie. Wszyscy, opr&#243;cz aposto&#322;&#243;w, rozproszyli si&#281; po okolicach Judei i Samarii. 2Szczepanem zaj&#281;li si&#281; oddani Bogu ludzie. Bardzo go op&#322;akiwano.#8:2 Idiom: Z jego powodu uczyniono wielkie bicie si&#281; w pier&#347;. 3Saul natomiast t&#281;pi&#322; ko&#347;ci&#243;&#322;: wchodzi&#322; do dom&#243;w, wywleka&#322; stamt&#261;d m&#281;&#380;czyzn oraz kobiety i wtr&#261;ca&#322; do wi&#281;zienia.</div><div class="s1">Tryumf w Samarii</div><div class="p"> 4Ci z kolei, kt&#243;rzy si&#281; rozproszyli, przenosili si&#281; z miejsca na miejsce i g&#322;osili s&#322;owo dobrej nowiny. 5Filip dotar&#322; do miasta Samarii i tam g&#322;osi&#322; Chrystusa. 6Ca&#322;e t&#322;umy uwa&#380;nie i zgodnie s&#322;ucha&#322;y tego, co ma do powiedzenia. I nie tylko s&#322;ucha&#322;y. Ogl&#261;da&#322;y r&#243;wnie&#380; znaki, kt&#243;re czyni&#322;, 7bo duchy nieczyste krzycz&#261;c dono&#347;nie wychodzi&#322;y z wielu, kt&#243;rzy je mieli. Wielu te&#380; sparali&#380;owanych i u&#322;omnych zosta&#322;o uzdrowionych. 8W mie&#347;cie zapanowa&#322;a wielka rado&#347;&#263;.</div><div class="p"> 9Przebywa&#322; tam tak&#380;e pewien cz&#322;owiek o imieniu Szymon. Wcze&#347;niej zajmowa&#322; si&#281; magi&#261; i wprawia&#322; lud Samarii w zachwyt, podaj&#261;c si&#281; za kogo&#347; wielkiego. 10Powa&#380;ali go wszyscy, mali oraz wielcy: Ten cz&#322;owiek &#8212; mawiali &#8212; uosabia moc Boga, kt&#243;ra zwie si&#281; Wielka. 11Szanowali go za&#347; dlatego, &#380;e przez d&#322;u&#380;szy czas zadziwia&#322; ich magicznymi sztukami. 12Gdy jednak uwierzyli Filipowi, kt&#243;ry g&#322;osi&#322; im dobr&#261; nowin&#281; o Kr&#243;lestwie Bo&#380;ym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali si&#281; ochrzci&#263;, zar&#243;wno m&#281;&#380;czy&#378;ni, jak i kobiety. 13Sam Szymon tak&#380;e uwierzy&#322;, a gdy zosta&#322; ochrzczony, trzyma&#322; si&#281; Filipa. Widz&#261;c wielkie znaki i przejawy mocy, nie m&#243;g&#322; wyj&#347;&#263; z podziwu.</div><div class="p"> 14Gdy aposto&#322;owie w Jerozolimie us&#322;yszeli, &#380;e Samaria przyj&#281;&#322;a S&#322;owo Bo&#380;e, wys&#322;ali do nich Piotra i Jana, 15kt&#243;rzy po przybyciu modlili si&#281; za nimi, aby otrzymali Ducha &#346;wi&#281;tego. 16Na nikogo z nich bowiem jeszcze nie zst&#261;pi&#322;, byli jedynie ochrzczeni w imi&#281; Pana Jezusa. 17Wk&#322;adali zatem na nich r&#281;ce, a oni otrzymywali Ducha &#346;wi&#281;tego.</div><div class="p"> 18Kiedy Szymon spostrzeg&#322;, &#380;e Duch bywa udzielany przez wk&#322;adanie r&#261;k aposto&#322;&#243;w, przyni&#243;s&#322; im pieni&#261;dze 19i powiedzia&#322;: Dajcie i mnie t&#281; w&#322;adz&#281;, aby ten, na kogo w&#322;o&#380;&#281; r&#281;ce, otrzymywa&#322; Ducha &#346;wi&#281;tego. 20Piotr odpowiedzia&#322; mu jednak: Niech twe srebro przepadnie wraz z tob&#261;, poniewa&#380; s&#261;dzi&#322;e&#347;, &#380;e dar Boga mo&#380;na naby&#263; za pieni&#261;dze. 21Nie masz cz&#261;stki ani udzia&#322;u w tym poselstwie, gdy&#380; twoje serce nie jest szczere wobec Boga. 22Opami&#281;taj si&#281; wi&#281;c i odwr&#243;&#263; od tego z&#322;a. Pro&#347; te&#380; Pana, czy nie m&#243;g&#322;by ci by&#263; przebaczony zamys&#322; twojego serca. 23Bo widz&#281;, &#380;e jeste&#347; pogr&#261;&#380;ony w gorzkiej &#380;&#243;&#322;ci i zniewolony przez nieprawo&#347;&#263;.#8:23 Lub: Bo widz&#281;, &#380;e ci&#281; zatruwa pycha, chciwo&#347;&#263;, zazdro&#347;&#263; i ob&#322;uda oraz zniewala nieprawo&#347;&#263;. 24Szymon odpowiedzia&#322;: M&#243;dlcie si&#281; wy za mn&#261; do Pana, aby nie przysz&#322;o na mnie nic z tego, co powiedzieli&#347;cie.</div><div class="p"> 25Oni natomiast, gdy ju&#380; z&#322;o&#380;yli &#347;wiadectwo i przekazali S&#322;owo Pana, wyruszyli w drog&#281; powrotn&#261; do Jerozolimy. Po drodze g&#322;osili dobr&#261; nowin&#281; w wielu samaryta&#324;skich wioskach.</div>
 </div>
 </div>
</div>

God Speaking: Rise Up!Przykład

Pismo Święte