Nasiona wiosny: 40-dniowa kobieca podróżPrzykład

PRZYGOTUJ GRUNT

Przeczytaj Łukasza 8:19-21.

Jeszcze raz posłuchaj tego, co mówi Jezus. Jezus powtarza tę samą kwestię. To, co się powtarza, jest ważne.

Dzisiaj w ciszy, łagodnie, ale bez lęku zadaj sobie pytanie: Jak odpowiadam na Boże Słowo? Czy tylko się z nim zgadzam, czy naprawdę go przestrzegam?".

Ostatnio byłam świadkiem tego, jak moi starzy, drodzy przyjaciele zdali sobie sprawę, że słyszeli Boże Słowo i ufali mu, ale go nie wykonywali.

Myśleli, że są naśladowcami Jezusa. Wszyscy wokół nich uważali tak samo, ale po dokładniejszym sprawdzeniu odkryli, że w rzeczywistości tak nie było. W głębokim żalu rozpaczali nad tymi wszystkimi latami, które minęły, nad wszystkimi niewykorzystanymi możliwościami oraz nad wpływem ich nieposłuszeństwa na ich dzieci i członków rodziny. Zdali sobie sprawę, że próbowali iść za Jezusem bez całkowitego obumarcia dla samych siebie. Nikt nie może naśladować Jezusa, jeśli nie będzie za Nim podążał w absolutnym oddaniu.

"Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają Słowa Bożego i wypełniają je". Między miłością a posłuszeństwem istnieje nierozerwalna więź. Możesz być rozproszona, śpiąca czy tak pochłonięta różnymi sytuacjami w twoim życiu, że nie będziesz w stanie skupić się na Bożym Słowie i wziąć je na poważnie. Możesz się usprawiedliwiać. Ale słowa Jezusa są jasne:

Łukasza 14:26

"Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie ceni Mnie bardziej niż swego ojca i matkę, żonę i dzieci, braci i siostry, a także bardziej niż swoją duszę, nie może być moim uczniem".

Łukasza 14:33

"Tak więc nikt z was, kto nie zostawia wszystkiego, co do niego należy, nie może być moim uczniem".

Zadaj sobie pytanie, choćby miało to być bolesne: "Czy jedynie zgadzam się z Bożym słowem, czy również go przestrzegam?".

Lepiej jest płakać teraz niż później. Poproś Pana o Jego pomoc, o Jego miłosierdzie dla ciebie, grzesznej. Wyznaj swoją obojętność, strach i niewiarę. Poproś o Jego łaskę, by wszystko Mu oddać. Co to może oznaczać? Utratę kontroli? Możliwą porażkę? Utratę siebie? Przyznanie, że coś jest inne, niż może się wydawać?

"O Panie, pomóż mi dostrzec, że niczego nie chcesz ode mnie zabierać, ale że pragniesz dać mi obfite życie! Pragniesz dać mi siebie!".