Jak wygrać ze zniechęceniemPrzykład

Może tak jak ja, stawiasz Bogu wiele pytań „dlaczego?”

• Dlaczego to się dzieje?
• Dlaczego ta choroba?
• Dlaczego to cierpienie?
• Dlaczego to doświadczenie?
• Dlaczego ta samotność?

Wierzę, że te prawdziwe, szczere pytania zadawane Bogu, są uzasadnione. Cierpimy i chcemy wiedzieć dlaczego.

Często jednak Bóg nie daje nam wszystkich odpowiedzi, a wtedy nasze pytania przeradzają się w poczucie zniechęcenia i przygnębienia.

Kiedy dusza drży i jest przygnębiona, wtedy takie wewnętrzne zniechęcenie prowadzi do zewnętrznych konsekwencji: rozżalenia i narzekania – „Jestem nieszczęśliwy, moje życie jest żałosne, czy życie w ogóle ma jakiś sens?”.

Pamiętaj o jednym: narzekając nie sprawisz, że problem zniknie. Prawdę mówiąc, będzie tylko gorzej.

Przeczytaj fragment, który – mam nadzieję – doda ci otuchy, tak jak mnie:

„Muszę stanąć na moim posterunku, zająć miejsce na baszcie, wypatrywać, by dostrzec, co mi powie i jak zachowa się z powodu mej skargi. I Pan odpowiedział mi tymi słowy: Zapisz to widzenie wyraźnie na tablicach, tak by ten, kto czyta, mógł to czynić bez trudu. Gdyż widzenie wciąż czeka na czas oznaczony, lecz wypełni się przy końcu – nie zawiedzie. Choćby się spóźniało, nie przestawaj czekać, gdyż spełni się na pewno i niezwłocznie” (Habakuka 2:1—3).

Bożą odpowiedzią na twoje narzekanie jest zapewnienie, że Jego obietnice są pewne! A skoro masz obietnicę, ona z pewnością się spełni. Jak napisał jeden z czytelników „Cudów Każdego Dnia”: „Przestałem narzekać, bo mój Bóg ma nad wszystkim kontrolę”.