Radzenie sobie z depresjąPrzykład

A oto kolejna przyczyna, która wywołała u Eliasza depresję: wyolbrzymianie zła.

Znamy myślenie typu: „Wszyscy obrócili się przeciwko mnie”.

Tak naprawdę, prawie nikt nie był przeciwko Eliaszowi. Tylko jedna osoba była wrogo nastawiona, ale jej groźby nie były realne. Królowa Izebel nie ośmieliłaby się zabić Eliasza. Pomyśl tylko: gdyby rzeczywiście chciała zabić Eliasza, nie wysyłałaby posłańców do niego, by go ostrzegli. Wysłałaby zabójcę!

Izebel bała się wpływu Eliasza. Gdyby skończył jako męczennik, tylko zwiększyłoby to jego wpływy i być może nawet doprowadziło do rewolucji.

Będąc świadkiem tego, jak Bóg właśnie potraktował proroków Baala, Izabel prawdopodobnie bała się Bożej kary, gdyby tknęła Jego proroka. A więc jej słowa były tylko pustą groźbą. Jednak Eliasz, zamiast realistycznie ocenić sytuację, uciekł.

Kiedy jesteśmy przygnębieni, mamy tendencję do wyolbrzymiania negatywnej strony sytuacji. Tak naprawdę Eliasz nie był jedyną osobą, która pozostała wierna Bogu. Było jeszcze siedem tysięcy innych proroków, którzy nie ulegli pogańskiej religii (zobacz: 1 Królewska 19:18). Eliasz jednak wyolbrzymił problem, przez co pogrążył się w najpoważniejszym w swoim życiu zniechęceniu.

Jeśli czujesz się dzisiaj zrezygnowany, połóż swoją nadzieję w Bogu. Wstań i powiedz: „To również minie. Co mnie nie zabije, to tylko mnie wzmocni”. Oto obietnica, na której możesz się oprzeć z pełnym zaufaniem:

„O, jak wielka jest Twoja dobroć! Darzysz nią żyjących w Twej bojaźni i wyraźnie okazujesz ją tym wszystkim, którzy chronią się u Ciebie” (Ps 31:20).