Jak osiągnąć pokój?

Jak dążyć do szczęśliwego małżeństwa?

Nie bój się przyjść do Boga!

Przebacz i pozwól sobie wybaczyć!

Dlaczego boimy się zmian?

Jak radzić sobie ze stresem?

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch21" data-usfm="ACT.21">
 <div class="label">21</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 21</div><div class="s1">W drodze do Jerozolimy</div><div class="p"> 1Po rozstaniu z nimi, gdy ju&#380; nam przysz&#322;o odp&#322;yn&#261;&#263;, skierowali&#347;my si&#281; prosto na Kos. Nazajutrz byli&#347;my na Rodos, a stamt&#261;d udali&#347;my si&#281; do Patary. 2W Patarze znale&#378;li&#347;my statek udaj&#261;cy si&#281; w rejs do Fenicji. Weszli&#347;my na pok&#322;ad i odp&#322;yn&#281;li&#347;my. 3&#379;egluj&#261;c w kierunku Syrii, Cypr zostawili&#347;my po lewej stronie i zawin&#281;li&#347;my do Tyru. W tym mie&#347;cie miano roz&#322;adowa&#263; statek. 4Odszukali&#347;my zatem uczni&#243;w i pozostali&#347;my u nich siedem dni. Oni natomiast pod wp&#322;ywem Ducha ostrzegali Paw&#322;a, &#380;eby nie szed&#322; do Jerozolimy. 5Gdy nasz pobyt mia&#322; si&#281; ku ko&#324;cowi, wyruszyli&#347;my odprowadzani przez wszystkich, wraz z ich &#380;onami i dzie&#263;mi, a&#380; za miasto. Na wybrze&#380;u zgi&#281;li&#347;my kolana i modlili&#347;my si&#281;. 6Potem po&#380;egnali&#347;my jedni drugich i weszli&#347;my na pok&#322;ad. Oni za&#347; wr&#243;cili do swoich.</div><div class="p"> 7My natomiast odbili&#347;my z Tyru i zako&#324;czyli&#347;my &#380;eglug&#281; w Ptolemais. Tam przywitali&#347;my si&#281; z bra&#263;mi i zatrzymali&#347;my si&#281; u nich jeden dzie&#324;. 8Nazajutrz wyruszyli&#347;my i dotarli&#347;my do Cezarei. Wst&#261;pili&#347;my do domu Filipa, ewangelisty, jednego z Siedmiu, i u niego ju&#380; pozostali&#347;my. 9Mia&#322; on cztery niezam&#281;&#380;ne c&#243;rki, kt&#243;re prorokowa&#322;y. 10A gdy przebywali&#347;my tam przez d&#322;u&#380;szy czas, przyby&#322; z Judei pewien prorok, imieniem Hagabos. 11Przyszed&#322; on do nas, wzi&#261;&#322; pas Paw&#322;a, zwi&#261;za&#322; sobie nogi i r&#281;ce, a nast&#281;pnie oznajmi&#322;: To m&#243;wi Duch &#346;wi&#281;ty: M&#281;&#380;czyzn&#281;, do kt&#243;rego nale&#380;y ten pas, w ten spos&#243;b zwi&#261;&#380;&#261; &#379;ydzi w Jerozolimie i wydadz&#261; w r&#281;ce pogan. 12Gdy to us&#322;yszeli&#347;my, zacz&#281;li&#347;my prosi&#263; Paw&#322;a &#8212; my i ludzie z Cezarei &#8212; aby nie szed&#322; do Jerozolimy. 13Wtedy Pawe&#322; odpowiedzia&#322;: Dlaczego p&#322;aczecie i rozdzieracie mi serce? Jestem got&#243;w, aby w Jerozolimie nie tylko mnie zwi&#261;zano, ale i zabito dla imienia Pana Jezusa. 14Nie zdo&#322;ali&#347;my go przekona&#263;. Dlatego ucichli&#347;my i stwierdzili&#347;my: Niech si&#281; dzieje wola Pana.</div><div class="p"> 15Gdy nasz pobyt u Filipa dobieg&#322; ko&#324;ca, spakowali&#347;my si&#281; i wyruszyli&#347;my do Jerozolimy. 16Przy&#322;&#261;czyli si&#281; do nas niekt&#243;rzy uczniowie z Cezarei. Zaprowadzili nas oni do niejakiego Mnazona z Cypru, kt&#243;ry od dawna by&#322; uczniem, aby&#347;my si&#281; u niego zatrzymali w go&#347;cinie. 17A kiedy ju&#380; znale&#378;li&#347;my si&#281; w Jerozolimie, bracia przyj&#281;li nas z rado&#347;ci&#261;.</div><div class="p"> 18Dzie&#324; po przybyciu Pawe&#322; wraz z nami uda&#322; si&#281; do Jakuba. Zebrali si&#281; tam tak&#380;e wszyscy starsi. 19Pawe&#322; przywita&#322; si&#281; z nimi i zacz&#261;&#322; po kolei opisywa&#263;, czego B&#243;g przez jego pos&#322;ug&#281; dokona&#322; w&#347;r&#243;d pogan. 20A oni, gdy o tym us&#322;yszeli, chwalili Boga. Powiedzieli mu r&#243;wnie&#380;: Widzisz, bracie, ile tysi&#281;cy &#379;yd&#243;w uwierzy&#322;o, a ka&#380;dy gorliwie przestrzega Prawa. 21O tobie jednak doniesiono im, &#380;e wszystkich &#379;yd&#243;w zamieszka&#322;ych w&#347;r&#243;d pogan nauczasz odst&#281;pstwa od Moj&#380;esza, m&#243;wi&#261;c, &#380;eby nie obrzezywali dzieci i nie przestrzegali zwyczaj&#243;w. 22Co tu pocz&#261;&#263;? Z pewno&#347;ci&#261; us&#322;ysz&#261;, &#380;e przyszed&#322;e&#347;. 23Post&#261;p wi&#281;c tak, jak ci radzimy: Ot&#243;&#380; s&#261; u nas czterej m&#281;&#380;czy&#378;ni, kt&#243;rzy z&#322;o&#380;yli &#347;lub. 24We&#378; ich, poddaj si&#281; wraz z nimi oczyszczeniu i wnie&#347; op&#322;at&#281; za zgolenie ich w&#322;os&#243;w. Wtedy wszyscy si&#281; przekonaj&#261;, &#380;e to, co si&#281; o tobie m&#243;wi, jest nieprawd&#261;, skoro ty sam przestrzegasz Prawa. 25Co do wierz&#261;cych pogan natomiast, rozstrzygn&#281;li&#347;my na pi&#347;mie, &#380;e maj&#261; wystrzega&#263; si&#281; rzeczy z&#322;o&#380;onych w ofierze b&#243;stwom, krwi, tego, co uduszone, oraz nierz&#261;du. 26Zgodnie z t&#261; rad&#261; Pawe&#322; zabra&#322; z sob&#261; m&#281;&#380;czyzn, o kt&#243;rych by&#322;a mowa, i nast&#281;pnego dnia podda&#322; si&#281; wraz z nimi oczyszczeniu. Nast&#281;pnie chodzi&#322; do &#347;wi&#261;tyni i zg&#322;asza&#322; koniec dni oczyszczenia, dop&#243;ki za ka&#380;dego z nich nie zosta&#322;a z&#322;o&#380;ona ofiara.</div><div class="p"> 27Gdy siedem dni mia&#322;o si&#281; ku ko&#324;cowi, &#379;ydzi z Azji zauwa&#380;yli Paw&#322;a w &#347;wi&#261;tyni. Podburzyli ca&#322;y t&#322;um i rzucili si&#281; na niego. 28Izraelici! &#8212; krzyczeli. &#8212; Pom&#243;&#380;cie! Ten cz&#322;owiek wsz&#281;dzie i wszystkich nastawia przeciwko ludowi, Prawu i temu miejscu! Wi&#281;cej, wprowadzi&#322; do &#347;wi&#261;tyni Grek&#243;w i zbezcze&#347;ci&#322; to &#347;wi&#281;te miejsce! 29Przedtem bowiem widywali go w mie&#347;cie z Trofimosem z Efezu i s&#261;dzili, &#380;e Pawe&#322; wprowadzi&#322; go do &#347;wi&#261;tyni. 30Rozruchy obj&#281;&#322;y ca&#322;e miasto. Zbieg&#322; si&#281; lud. Schwytanego Paw&#322;a wywleczono ze &#347;wi&#261;tyni i natychmiast zamkni&#281;to bramy. 31Chciano go zabi&#263;, gdy dow&#243;dca kohorty otrzyma&#322; wiadomo&#347;&#263;, &#380;e w Jerozolimie wrze. 32Wzi&#261;&#322; wi&#281;c &#380;o&#322;nierzy oraz setnik&#243;w i natychmiast pobieg&#322; do nich. Na widok dow&#243;dcy z &#380;o&#322;nierzami zaprzestano bi&#263; Paw&#322;a. 33Dow&#243;dca podszed&#322;, schwyta&#322; go i rozkaza&#322; zwi&#261;za&#263; dwoma &#322;a&#324;cuchami. Nast&#281;pnie zapyta&#322;, kim jest i co zrobi&#322;. 34Z t&#322;umu wykrzykiwano r&#243;&#380;ne rzeczy. Zgie&#322;k by&#322; jednak tak wielki, &#380;e nie m&#243;g&#322; dowiedzie&#263; si&#281; niczego pewnego. Rozkaza&#322; zatem prowadzi&#263; go do twierdzy. 35Gdy byli na schodach, t&#322;um napiera&#322; tak mocno, &#380;e &#380;o&#322;nierze musieli nie&#347;&#263; Paw&#322;a. 36Sz&#322;a za nimi bowiem ogromna rzesza ludzi. Ludzie krzyczeli: Precz z nim! 37Tu&#380; przed wej&#347;ciem do twierdzy, Pawe&#322; zwr&#243;ci&#322; si&#281; do dow&#243;dcy: Czy mog&#281; co&#347; ci powiedzie&#263;? To ty rozumiesz po grecku? &#8212; zapyta&#322; zdziwiony dow&#243;dca. &#8212; 38Nie jeste&#347; wi&#281;c tym Egipcjaninem, kt&#243;ry nie tak dawno wywo&#322;a&#322; bunt i wyprowadzi&#322; na pustyni&#281; cztery tysi&#261;ce no&#380;ownik&#243;w? 39Ja jestem &#379;ydem z Tarsu w Cylicji &#8212; odpar&#322; Pawe&#322; &#8212; i obywatelem niepo&#347;ledniego miasta. Prosz&#281;, pozw&#243;l mi przem&#243;wi&#263; do ludu. 40A kiedy mu pozwoli&#322;, Pawe&#322; stan&#261;&#322; na schodach i skin&#261;&#322; r&#281;k&#261; do ludu. Zapad&#322;o g&#322;&#281;bokie milczenie. Pawe&#322; przem&#243;wi&#322; po hebrajsku.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch22" data-usfm="ACT.22.1+ACT.22.2+ACT.22.3+ACT.22.4+ACT.22.5+ACT.22.6+ACT.22.7+ACT.22.8+ACT.22.9+ACT.22.10+ACT.22.11+ACT.22.12+ACT.22.13+ACT.22.14+ACT.22.15+ACT.22.16+ACT.22.17+ACT.22.18+ACT.22.19+ACT.22.20+ACT.22.21+ACT.22.22+ACT.22.23+ACT.22.24+ACT.22.25+ACT.22.26+ACT.22.27+ACT.22.28+ACT.22.29">
 <div class="p">1Drodzy bracia i ojcowie! Pos&#322;uchajcie mnie. Chc&#281; przem&#243;wi&#263; w swojej obronie. 2Gdy us&#322;yszeli, &#380;e m&#243;wi do nich po hebrajsku, tym bardziej si&#281; uciszyli. A on ci&#261;gn&#261;&#322;: 3Jestem &#379;ydem urodzonym w Tarsie w Cylicji. Wychowa&#322;em si&#281; jednak w tym mie&#347;cie. Tu by&#322;em uczniem Gamaliela. Wykszta&#322;cono mnie wed&#322;ug rygor&#243;w ojczystego Prawa i sta&#322;em si&#281; gorliwy dla Boga &#8212; podobnie jak wy wszyscy dzisiaj jeste&#347;cie. 4Prze&#347;ladowa&#322;em zwolennik&#243;w tej Drogi. Nie cofa&#322;em si&#281; nawet przed wyrokami &#347;mierci. Chwyta&#322;em i wtr&#261;ca&#322;em do wi&#281;zie&#324; m&#281;&#380;czyzn i kobiety, 5co mo&#380;e potwierdzi&#263; arcykap&#322;an i ca&#322;a Rada starszych. Od nich w&#322;a&#347;nie otrzyma&#322;em listy r&#243;wnie&#380; do braci w Damaszku. Planowa&#322;em tam p&#243;j&#347;&#263; i rozprawi&#263; si&#281; z tamtejszymi zwolennikami. Chcia&#322;em ich sprowadzi&#263; do Jerozolimy i tutaj ukara&#263;. 6By&#322;em ju&#380; w drodze i zbli&#380;a&#322;em si&#281; do Damaszku. Dochodzi&#322;o po&#322;udnie. Nagle porazi&#322;o mnie pot&#281;&#380;ne &#347;wiat&#322;o z nieba. 7Pad&#322;em na ziemi&#281; i us&#322;ysza&#322;em: Saulu! Saulu! Dlaczego Mnie prze&#347;ladujesz? 8Kim jeste&#347;, Panie? &#8212; zapyta&#322;em. A On do mnie: Ja jestem Jezus z Nazaretu, kt&#243;rego ty prze&#347;ladujesz. 9Ci, kt&#243;rzy byli ze mn&#261;, &#347;wiat&#322;o wprawdzie zobaczyli, ale g&#322;osu Tego, kt&#243;ry ze mn&#261; rozmawia&#322;, nie us&#322;yszeli. 10Zapyta&#322;em wi&#281;c: Co mam czyni&#263;, Panie? A Pan na to: Wsta&#324; i id&#378; do Damaszku. Tam b&#281;dzie ci powiedziane o wszystkim, co ci wyznaczono uczyni&#263;. 11Wsta&#322;em, ale poniewa&#380; od chwa&#322;y tego &#347;wiat&#322;a o&#347;lep&#322;em, poszed&#322;em do Damaszku prowadzony za r&#281;k&#281; przez tych, kt&#243;rzy mi towarzyszyli. 12Tam niejaki Ananiasz, cz&#322;owiek pobo&#380;ny wed&#322;ug Prawa, ciesz&#261;cy si&#281; te&#380; dobrym &#347;wiadectwem u wszystkich zamieszka&#322;ych tam &#379;yd&#243;w, 13przyszed&#322; do mnie, stan&#261;&#322; obok i powiedzia&#322;: Bracie Saulu, przejrzyj! W tej chwili spojrza&#322;em na niego. 14A on powiedzia&#322;: B&#243;g naszych ojc&#243;w wybra&#322; ci&#281;, aby&#347; pozna&#322; Jego wol&#281;, zobaczy&#322; Sprawiedliwego i us&#322;ysza&#322; g&#322;os z Jego ust. 15On ci&#281; przeznaczy&#322;, aby&#347; wobec wszystkich ludzi by&#322; Jego &#347;wiadkiem i m&#243;wi&#322; o tym, co zobaczy&#322;e&#347; i co us&#322;ysza&#322;e&#347;. 16A teraz &#8212; dlaczego zwlekasz? Wsta&#324;, daj si&#281; ochrzci&#263; i obmyj si&#281; z twoich grzech&#243;w, wzywaj&#261;c Jego imienia.</div><div class="p"> 17Gdy ju&#380; wr&#243;ci&#322;em do Jerozolimy i modli&#322;em si&#281; w &#347;wi&#261;tyni, dozna&#322;em zachwycenia. 18Zobaczy&#322;em Go, jak do mnie m&#243;wi: &#346;piesz si&#281;! Czym pr&#281;dzej opu&#347;&#263; Jerozolim&#281;, poniewa&#380; nie przyjm&#261; twego &#347;wiadectwa o Mnie. 19Wtedy ja powiedzia&#322;em: Panie, przecie&#380; oni wiedz&#261;, &#380;e ja wi&#281;zi&#322;em i biczowa&#322;em w synagogach tych, kt&#243;rzy w Ciebie wierz&#261;. 20A kiedy rozlewano krew Szczepana, Twojego &#347;wiadka, ja tam sta&#322;em i pochwala&#322;em ten czyn. Pilnowa&#322;em nawet szat tych, kt&#243;rzy go zabijali. 21Lecz On powiedzia&#322; do mnie: Id&#378;, bo Ja ci&#281; wy&#347;l&#281; daleko do pogan.</div><div class="p"> 22S&#322;uchali Paw&#322;a a&#380; dot&#261;d. Przy tych s&#322;owach wybuchli: Precz z ziemi z takim cz&#322;owiekiem! Bo nie godzi si&#281;, &#380;eby taki &#380;y&#322;! 23Gdy tak krzyczeli, rzucali szatami i ciskali w powietrze piach, 24dow&#243;dca rozkaza&#322; wprowadzi&#263; go do twierdzy i przes&#322;ucha&#263; z zastosowaniem ch&#322;osty, aby dowiedzie&#263; si&#281;, z jakiej przyczyny tak krzyczeli przeciwko niemu. 25A kiedy rozci&#261;gni&#281;to mu r&#281;ce i skr&#281;powano je rzemieniami, Pawe&#322; zapyta&#322; stoj&#261;cego obok setnika: Czy wolno wam ch&#322;osta&#263; cz&#322;owieka, kt&#243;ry jest obywatelem rzymskim, i to bez wyroku s&#261;dowego? 26Po tych s&#322;owach setnik podszed&#322; do dow&#243;dcy i doni&#243;s&#322;: Co zamierzasz zrobi&#263;? Bo ten cz&#322;owiek jest Rzymianinem. 27Dow&#243;dca przyszed&#322; zatem do Paw&#322;a i zapyta&#322;: Powiedz mi, czy ty jeste&#347; Rzymianinem? Tak &#8212; odpowiedzia&#322;. 28Wtedy dow&#243;dca wyzna&#322;: Ja za du&#380;&#261; sum&#281; to obywatelstwo naby&#322;em. Pawe&#322; na to: A ja mam je od urodzenia. 29Zaraz te&#380; odst&#261;pili od niego ci, kt&#243;rzy go mieli przes&#322;uchiwa&#263;, a dow&#243;dca, kt&#243;ry kaza&#322; go zwi&#261;za&#263;, gdy si&#281; dowiedzia&#322; o jego obywatelstwie rzymskim, przestraszy&#322; si&#281;.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Reading the Bible in Historical Sequence Part 12Przykład

Pismo Święte