Krok do celuPrzykład

Sens czekania 

Żyjemy w generacji mikrofalówkowej. Wszystko musi się dziać na już, teraz. Nie potrafimy czekać, a efekty muszą być natychmiastowe. W ten sam sposób możemy czasem patrzeć na nasz cel.

Możemy wierzyć, że Bóg nas do czegoś powołał – by przewodzić tysiącom w uwielbieniu, by prowadzić rozwijającą się firmę i zarabiać sześciocyfrowe sumy, by znaleźć miłość naszego życia i wziąć ślub, by podróżować po świecie głosząc Ewangelię... ta lista nie ma końca. Nie ma nic złego w tym, że wierzymy, że te rzeczy się spełnią. Jednak zazwyczaj wymaga to czasu i musimy czekać, by tam dotrzeć!

Szacuje się, że Dawid miał mniej więcej 15 lat, gdy został namaszczony przez Samuela, by stać się królem Izraela, ale nie zajął swojego miejsca dopóki nie skończył 30 lat (2 Samuela 5:4)! Podczas tych wszystkich lat czekania, Bóg przygotowywał Dawida do stania się królem. Najcenniejsze lekcje Dawid odebrał na pustkowiu, gdzie mógł polegać tylko na Bogu. 

Studiowanie Psalmów pozwala nam doświadczyć smutku, który odczuwał Dawid i wylanych przez niego łez, ale pozwala także zrozumieć w jaki sposób poznawał wierność Boga i Jego wielką miłość. Widzimy jak potrafił znaleźć w Bogu siłę i schronienie. Przeczytaj Psalm 25. Doświadczenia tamtego okresu uczyniły z Dawida wielkiego, Bożego człowieka, którego Bóg przeznaczył na króla Izraela. 

Podobnie jak to było w przypadku Dawida, czekanie to okres, kiedy niekoniecznie jest nam łatwo, ale w tym czasie Bóg przygotowuje nas na to, co przed nami, gdy dochodzimy do tego, co Bóg dla nas przygotował. Możesz mieć pewność, że Bóg jest z tobą, gdy na swojej drodze dochodzisz do tego, co dla ciebie przygotował. 

Autor: Joshua Sijl