Radykalna mądrość: 7-dniowa podróż dla ojcówPrzykład

Wspólna kolacja  

Na palcach jednej ręki mogę policzyć sprawy, w których moja żona okazała nieustępliwość. Wspólna kolacja była jedną z nich.

"Kiedy będziesz w domu?" — pytała. "Jestem uwiązany... Trochę to zajmie" — mówiłem. Niezrażona, odpowiadała: "Odwiąż się i wsiadaj w samochód. W tej rodzinie kolację jemy wspólnie. Będzie gotowa i siądziemy do stołu o 18:30!".

Trochę przesadzam, ale niedużo. Moja żona wytrwale nalegała, żebyśmy każdego wieczoru jedli kolację wspólnie jako rodzina. Na początku nie za bardzo rozumiałem, dlaczego jest to ważne.

Jednak z czasem, zwłaszcza gdy dzieci wkroczyły w wiek dojrzewania, dostrzegłem tę wartość. Był to jedyny czas w ciągu dnia, kiedy siadaliśmy twarzą w twarz. Rozmawialiśmy o różnych sprawach. Przysłuchiwaliśmy się temu, co było w ich sercach, a one przysłuchiwały się nam. Widziały, jak ich rodzice rozmawiają, pracują razem i kochają się nawzajem. Brat i siostra otrzymywali swoją małą porcję życia rodzinnego.

Jeśli nie w domu, to gdzie twoje dzieci nauczą się oddanej miłości, rodzinnej dynamiki, lojalności, empatii, rozwiązywania problemów w relacjach i przebaczania? Kto przygotuje je na małżeństwo i życie rodzinne? Nie znam żadnej "szkoły mężów" ani "szkoły żon", gdzie nasze dzieci mogłyby uczyć się tych rzeczy.

Pytanie: Czy twoja rodzina siada razem w domu z jakąkolwiek regularnością? Zadaj sobie pytanie: "Z perspektywy dwudziestu lat wprzód, czy to, czego nauczą się dzisiaj podczas zajęć poza domem jest ważniejsze niż podstawy życia rodzinnego?".