Zasady zdrowej konfrontacji

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="JHN.6.1+JHN.6.2+JHN.6.3+JHN.6.4+JHN.6.5+JHN.6.6+JHN.6.7+JHN.6.8+JHN.6.9+JHN.6.10+JHN.6.11+JHN.6.12+JHN.6.13+JHN.6.14+JHN.6.15">
 <div class="p">1Potem Jezus uda&#322; si&#281; na drugi brzeg Jeziora Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. 2Pod&#261;&#380;a&#322; za Nim wielki t&#322;um, poniewa&#380; ludzie widzieli znaki, kt&#243;rych dokonywa&#322; na chorych. 3Jezus tymczasem wst&#261;pi&#322; na wzg&#243;rze i usiad&#322; tam wraz ze swoimi uczniami. 4A w&#322;a&#347;nie zbli&#380;a&#322;a si&#281; Pascha, &#347;wi&#281;to &#380;ydowskie.</div><div class="p"> 5Gdy Jezus podni&#243;s&#322; oczy i zobaczy&#322;, &#380;e zbli&#380;a si&#281; do Niego wielki t&#322;um, zwr&#243;ci&#322; si&#281; do Filipa: Gdzie nakupimy chleba, aby ci ludzie si&#281; najedli? 6M&#243;wi&#322; to jednak, aby go wypr&#243;bowa&#263;; sam bowiem ju&#380; wiedzia&#322;, co ma robi&#263;. 7Filip odpowiedzia&#322;: Dwie&#347;cie denar&#243;w#6:7 Dwie&#347;cie denar&#243;w to o&#347;miomiesi&#281;czny doch&#243;d najemnego pracownika. by&#322;oby za ma&#322;o, aby ka&#380;demu z nich da&#263; cho&#263; po kawa&#322;ku. 8Na to odezwa&#322; si&#281; jeden z Jego uczni&#243;w, Andrzej, brat Szymona Piotra: 9Jest tutaj ch&#322;opczyk, kt&#243;ry ma pi&#281;&#263; j&#281;czmiennych chleb&#243;w i dwie rybki, lecz c&#243;&#380; to jest na tak wielu? 10Jezus powiedzia&#322;: Ka&#380;cie zgromadzonym usi&#261;&#347;&#263;. A miejsce to obficie porasta&#322;a trawa. Usiedli wi&#281;c m&#281;&#380;czy&#378;ni w liczbie oko&#322;o pi&#281;ciu tysi&#281;cy. 11Jezus za&#347; wzi&#261;&#322; chleb, podzi&#281;kowa&#322; Bogu i rozda&#322; siedz&#261;cym. Podobnie post&#261;pi&#322; z rybami &#8212; da&#322; ludziom tyle, ile chcieli. 12A gdy najedli si&#281; do syta, powiedzia&#322; do swoich uczni&#243;w: Zbierzcie pozosta&#322;e kawa&#322;ki, aby si&#281; nic nie zmarnowa&#322;o! 13Zebrali wi&#281;c i kawa&#322;kami pi&#281;ciu j&#281;czmiennych chleb&#243;w, pozosta&#322;ymi po jedz&#261;cych, nape&#322;nili dwana&#347;cie koszy. 14Gdy ludzie zobaczyli, jakiego dokona&#322; znaku, zacz&#281;li m&#243;wi&#263; mi&#281;dzy sob&#261;: Ten naprawd&#281; jest tym Prorokiem, kt&#243;ry mia&#322; przyj&#347;&#263; na &#347;wiat. 15Tymczasem Jezus, gdy pozna&#322;, &#380;e zamierzaj&#261; podej&#347;&#263; i porwa&#263; Go po to, by Go obwo&#322;a&#263; kr&#243;lem, zn&#243;w samotnie oddali&#322; si&#281; na g&#243;r&#281;.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="JHN.7.1+JHN.7.2+JHN.7.3+JHN.7.4+JHN.7.5+JHN.7.6+JHN.7.7+JHN.7.8+JHN.7.9+JHN.7.10+JHN.7.11+JHN.7.12+JHN.7.13+JHN.7.14+JHN.7.15+JHN.7.16+JHN.7.17+JHN.7.18+JHN.7.19+JHN.7.20+JHN.7.21+JHN.7.22+JHN.7.23+JHN.7.24+JHN.7.25+JHN.7.26+JHN.7.27+JHN.7.28+JHN.7.29+JHN.7.30+JHN.7.31+JHN.7.32+JHN.7.33+JHN.7.34+JHN.7.35+JHN.7.36+JHN.7.37+JHN.7.38+JHN.7.39+JHN.7.40+JHN.7.41+JHN.7.42+JHN.7.43+JHN.7.44+JHN.7.45+JHN.7.46+JHN.7.47+JHN.7.48+JHN.7.49+JHN.7.50+JHN.7.51+JHN.7.52+JHN.7.53">
 <div class="p">1Potem Jezus obchodzi&#322; Galile&#281;. Nie chcia&#322; chodzi&#263; po Judei, gdy&#380; &#379;ydzi usi&#322;owali Go zabi&#263;.</div><div class="p"> 2Tymczasem zbli&#380;a&#322;o si&#281; &#380;ydowskie &#346;wi&#281;to Namiot&#243;w. 3Jego bracia powiedzieli wi&#281;c do Niego: Odejd&#378; st&#261;d i id&#378; do Judei, aby tak&#380;e Twoi uczniowie zobaczyli dzie&#322;a, kt&#243;rych dokonujesz. 4Nikt przecie&#380; nie czyni nic po kryjomu, je&#347;li mu zale&#380;y na jawno&#347;ci. Skoro takich rzeczy dokonujesz, daj o sobie zna&#263; &#347;wiatu. 5Bo nawet Jego bracia nie wierzyli w Niego. 6Wtedy Jezus powiedzia&#322; do nich: M&#243;j czas jeszcze nie nadszed&#322;, ale dla was czas jest zawsze odpowiedni. 7Was &#347;wiat nie mo&#380;e nienawidzi&#263;. Mnie nienawidzi, poniewa&#380; Ja &#347;wiadcz&#281; o niegodziwo&#347;ci jego czyn&#243;w. 8Wy id&#378;cie na &#347;wi&#281;to. Ja nie id&#281;, gdy&#380; m&#243;j czas jeszcze si&#281; nie wype&#322;ni&#322;. 9Po tych s&#322;owach pozosta&#322; w Galilei.</div><div class="p"> 10A gdy Jego bracia udali si&#281; na &#347;wi&#281;to, w&#243;wczas On te&#380; poszed&#322;, nie jawnie, ale jakby po kryjomu. 11&#379;ydzi tymczasem szukali Go w czasie &#347;wi&#281;ta i rozpytywali: Gdzie On jest? 12Ponadto w&#347;r&#243;d t&#322;um&#243;w wiele szeptano na Jego temat. Jedni m&#243;wili: Jest dobry; inni natomiast: Sk&#261;d&#380;e, przecie&#380; zwodzi ludzi. 13Nikt jednak, z obawy przed &#379;ydami, nie wypowiada&#322; si&#281; o Nim otwarcie.</div><div class="s1">Pochodzenie nauk Jezusa</div><div class="p"> 14A gdy ju&#380; min&#281;&#322;a po&#322;owa &#347;wi&#261;t, Jezus wszed&#322; do &#347;wi&#261;tyni i zacz&#261;&#322; naucza&#263;. 15&#379;ydzi, zdziwieni Jego nauk&#261;, zastanawiali si&#281;: Sk&#261;d On zna Pisma, skoro nie ma wykszta&#322;cenia? 16Jezus im odpowiedzia&#322;: Moja nauka nie jest moj&#261; nauk&#261;. Pochodzi ona od Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. 17Je&#347;li kto&#347; chce pe&#322;ni&#263; Jego wol&#281;, pozna, czy ta nauka pochodzi od Boga, czy te&#380; Ja m&#243;wi&#281; sam od siebie. 18Kto m&#243;wi sam od siebie, szuka w&#322;asnej chwa&#322;y. Kto natomiast szuka chwa&#322;y tego, kt&#243;ry go pos&#322;a&#322;, ten jest szczery i nie ma w nim niczego, co by&#322;oby nieprawe.</div><div class="p"> 19Czy nie Moj&#380;esz da&#322; wam Prawo? A nikt z was nie przestrzega Prawa, bo przecie&#380; pr&#243;bujecie Mnie zabi&#263;? 20T&#322;um odpowiedzia&#322;: Masz demona! Kto pr&#243;buje Ci&#281; zabi&#263;? 21W odpowiedzi Jezus skierowa&#322; do nich s&#322;owa: Jedno moje dzie&#322;o wprawi&#322;o was w zdumienie. 22A przecie&#380; z podobnego powodu Moj&#380;esz da&#322; wam obrzezanie &#8212; pochodzi ono oczywi&#347;cie od ojc&#243;w, a nie od Moj&#380;esza &#8212; i w szabat obrzezujecie cz&#322;owieka. 23Je&#347;li wy obrzezujecie cz&#322;owieka w szabat, aby nie z&#322;ama&#263; Prawa Moj&#380;esza, to dlaczego burzycie si&#281; na Mnie, &#380;e w szabat uzdrowi&#322;em ca&#322;ego cz&#322;owieka? 24Przesta&#324;cie s&#261;dzi&#263; kieruj&#261;c si&#281; pozorami; w swoich ocenach b&#261;d&#378;cie sprawiedliwi.</div><div class="s1">Prawdziwy Jezus i niepewno&#347;&#263; s&#322;uchaczy</div><div class="p"> 25Wtedy niekt&#243;rzy z mieszka&#324;c&#243;w Jerozolimy zacz&#281;li si&#281; zastanawia&#263;: Czy to nie jest Ten, kt&#243;rego pr&#243;buj&#261; zabi&#263;? 26A oto otwarcie przemawia i nikt Mu nic nie m&#243;wi. Czy&#380;by prze&#322;o&#380;eni naprawd&#281; doszli do wniosku, &#380;e On jest Chrystusem? 27O Nim jednak wiemy, sk&#261;d jest. Gdy natomiast przyjdzie Chrystus, nikt nie b&#281;dzie zna&#322; Jego pochodzenia. 28Tymczasem Jezus, ucz&#261;c w &#347;wi&#261;tyni, zawo&#322;a&#322;: Znacie Mnie i wiecie, sk&#261;d jestem, a jednak nie przyszed&#322;em pos&#322;any przez siebie samego. Lecz wiarygodny jest Ten, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322; i kt&#243;rego wy nie znacie. 29Ja Go znam, poniewa&#380; od Niego jestem i w&#322;a&#347;nie On Mnie pos&#322;a&#322;.</div><div class="s1">Pr&#243;ba schwytania Jezusa</div><div class="p"> 30Starali si&#281; wi&#281;c Go schwyta&#263;, lecz nikt nie tkn&#261;&#322; Go palcem, jeszcze bowiem nie nadesz&#322;a Jego godzina. 31Za to uwierzy&#322;o w Niego wiele os&#243;b spo&#347;r&#243;d stoj&#261;cych w t&#322;umie. M&#243;wili oni: Czy gdy przyjdzie Chrystus, dokona wi&#281;cej znak&#243;w ni&#380; Ten? 32G&#322;osy te dotar&#322;y do faryzeusz&#243;w, dlatego w porozumieniu z arcykap&#322;anami pos&#322;ali stra&#380;, aby Go schwyta&#263;. 33W&#243;wczas Jezus powiedzia&#322;: Jeszcze przez kr&#243;tki czas jestem z wami, a potem odchodz&#281; do Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. 34B&#281;dziecie Mnie szuka&#263;, lecz Mnie nie znajdziecie, a gdzie Ja jestem, wy nie zdo&#322;acie przyj&#347;&#263;. 35Zastanawiali si&#281; zatem &#379;ydzi mi&#281;dzy sob&#261;: Dok&#261;d On si&#281; wybiera, &#380;e nie zdo&#322;amy Go znale&#378;&#263;? Czy&#380;by chcia&#322; p&#243;j&#347;&#263; mi&#281;dzy Grek&#243;w i uczy&#263; naszych ludzi, rozproszonych w&#347;r&#243;d nich? 36Co to znaczy: B&#281;dziecie Mnie szuka&#263;, lecz Mnie nie znajdziecie, a gdzie Ja jestem, wy nie zdo&#322;acie przyj&#347;&#263;?</div><div class="s1">Duch &#346;wi&#281;ty &#8212; obietnica dla spragnionych</div><div class="p"> 37A w ostatnim, wielkim dniu &#347;wi&#281;ta Jezus stan&#261;&#322; i g&#322;o&#347;no zawo&#322;a&#322;: Je&#347;li kto&#347; pragnie, niech przyjdzie do Mnie i pije. 38Kto wierzy we Mnie, jak g&#322;osi Pismo, z jego wn&#281;trza pop&#322;yn&#261; rzeki wody &#380;ywej. 39To za&#347; powiedzia&#322; o Duchu, kt&#243;rego mieli otrzyma&#263; ci, kt&#243;rzy w Niego uwierzyli. Duch bowiem nie zst&#261;pi&#322; jeszcze na ludzi, gdy&#380; wci&#261;&#380; nie dokona&#322;o si&#281; uwielbienie Jezusa.</div><div class="s1">Roz&#322;am w&#347;r&#243;d s&#322;uchaczy</div><div class="p"> 40Po tych s&#322;owach niekt&#243;rzy w&#347;r&#243;d t&#322;umu zacz&#281;li m&#243;wi&#263;: To jest naprawd&#281; ten Prorok. 41Inni utrzymywali: To jest Chrystus. A jeszcze inni pow&#261;tpiewali: Czy Chrystus ma przyj&#347;&#263; z Galilei? 42Przecie&#380; samo Pismo stwierdza, &#380;e Chrystus b&#281;dzie pochodzi&#322; z rodu Dawida i z Betlejem, miasteczka, w kt&#243;rym Dawid mieszka&#322;. 43I tak, w&#322;a&#347;nie z Jego powodu, dosz&#322;o w&#347;r&#243;d nich do roz&#322;amu. 44Niekt&#243;rzy chcieli Go nawet schwyta&#263;, ale nikt nie tkn&#261;&#322; Go palcem.</div><div class="s1">Niech&#281;&#263; przyw&#243;dc&#243;w &#380;ydowskich do Jezusa</div><div class="p"> 45Stra&#380; wr&#243;ci&#322;a wi&#281;c do arcykap&#322;an&#243;w i faryzeusz&#243;w bez Niego. Dlaczego nie przyprowadzili&#347;cie Go? &#8212; zapytali. 46Stra&#380;nicy na to: Jeszcze nigdy nikt nie przemawia&#322; tak, jak ten cz&#322;owiek. 47Wtedy faryzeusze powiedzieli: Czy&#380;by&#347;cie i wy dali si&#281; zwie&#347;&#263;? 48Czy kto&#347; spo&#347;r&#243;d prze&#322;o&#380;onych lub spo&#347;r&#243;d faryzeusz&#243;w uwierzy&#322; w Niego? 49A ten t&#322;um, kt&#243;ry nie zna Prawa, jest przekl&#281;ty.</div><div class="p"> 50Wtedy odezwa&#322; si&#281; jeden z nich, Nikodem, kt&#243;ry wcze&#347;niej spotka&#322; si&#281; z Jezusem: 51Czy nasze Prawo s&#261;dzi cz&#322;owieka, zanim go przes&#322;ucha i zbada, jak post&#281;puje? 52Odpowiedzieli mu: Mo&#380;e ty te&#380; jeste&#347; z Galilei? Sprawd&#378;, to si&#281; przekonasz, &#380;e z Galilei nie wywodzi si&#281; &#380;aden prorok. 53I rozeszli si&#281; &#8212; ka&#380;dy do swego domu.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch8" data-usfm="JHN.8.1+JHN.8.2+JHN.8.3+JHN.8.4+JHN.8.5+JHN.8.6+JHN.8.7+JHN.8.8+JHN.8.9+JHN.8.10+JHN.8.11+JHN.8.12+JHN.8.13+JHN.8.14+JHN.8.15+JHN.8.16+JHN.8.17+JHN.8.18+JHN.8.19+JHN.8.20+JHN.8.21+JHN.8.22+JHN.8.23+JHN.8.24+JHN.8.25+JHN.8.26+JHN.8.27+JHN.8.28+JHN.8.29+JHN.8.30+JHN.8.31+JHN.8.32+JHN.8.33+JHN.8.34+JHN.8.35+JHN.8.36+JHN.8.37+JHN.8.38+JHN.8.39+JHN.8.40+JHN.8.41+JHN.8.42+JHN.8.43+JHN.8.44+JHN.8.45+JHN.8.46+JHN.8.47+JHN.8.48+JHN.8.49+JHN.8.50+JHN.8.51+JHN.8.52+JHN.8.53+JHN.8.54+JHN.8.55+JHN.8.56+JHN.8.57+JHN.8.58+JHN.8.59">
 <div class="p">1Jezus natomiast uda&#322; si&#281; na G&#243;r&#281; Oliwn&#261;, 2lecz wczesnym rankiem zn&#243;w zjawi&#322; si&#281; w &#347;wi&#261;tyni. Ca&#322;y lud zacz&#261;&#322; si&#281; przy Nim gromadzi&#263;, a On usiad&#322; i rozpocz&#261;&#322; nauczanie. 3Wtedy znawcy Prawa i faryzeusze przyprowadzili kobiet&#281; przy&#322;apan&#261; na cudzo&#322;&#243;stwie. Postawili j&#261; wobec wszystkich 4i powiedzieli do Niego: Nauczycielu, t&#281; kobiet&#281; schwytano w chwili, gdy cudzo&#322;o&#380;y&#322;a. 5Moj&#380;esz w Prawie nakaza&#322; nam takie kamienowa&#263;. A Ty co m&#243;wisz? 6Pytali o to, by Go wystawi&#263; na pr&#243;b&#281;, bo szukali podstawy do oskar&#380;enia Go. Jezus za&#347; schyli&#322; si&#281; i zacz&#261;&#322; pisa&#263; palcem po ziemi. 7A gdy tak nalegali z pytaniem, wyprostowa&#322; si&#281; i powiedzia&#322; do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w ni&#261; kamieniem. 8Po tych s&#322;owach zn&#243;w si&#281; schyli&#322; i pisa&#322; po ziemi. 9Gdy to us&#322;yszeli, zacz&#281;li odchodzi&#263; jeden po drugim, poczynaj&#261;c od starszych. W ko&#324;cu pozosta&#322; On sam oraz kobieta stoj&#261;ca po&#347;rodku. 10Wtedy podni&#243;s&#322; si&#281; i zapyta&#322;: Kobieto, gdzie oni s&#261;? Nikt ci&#281; nie pot&#281;pi&#322;? 11Odpowiedzia&#322;a: Nikt, Panie! A Jezus: Ja te&#380; ci&#281; nie pot&#281;piam: Id&#378; i odt&#261;d ju&#380; nie grzesz.</div><div class="s1">Jezus &#347;wiat&#322;em &#347;wiata</div><div class="p"> 12Jezus zn&#243;w skierowa&#322; do nich s&#322;owa: Ja jestem &#347;wiat&#322;em &#347;wiata. Kto idzie za Mn&#261;, na pewno nie b&#281;dzie b&#322;&#261;dzi&#322; w ciemno&#347;ci, lecz b&#281;dzie mia&#322; &#347;wiat&#322;o &#380;ycia. 13W&#243;wczas faryzeusze zwr&#243;cili si&#281; do Niego: Ty sam o sobie &#347;wiadczysz, dlatego Twoje &#347;wiadectwo nie jest wiarygodne. 14Jezus im odpowiedzia&#322;: Nawet je&#347;li Ja &#347;wiadcz&#281; o sobie samym, moje &#347;wiadectwo jest prawdziwe, gdy&#380; wiem, sk&#261;d przyby&#322;em i dok&#261;d zmierzam; wy natomiast nie wiecie, sk&#261;d przychodz&#281; i dok&#261;d zmierzam. 15Wy s&#261;dzicie wed&#322;ug cia&#322;a, Ja nikogo nie s&#261;dz&#281;. 16A nawet je&#347;li Ja s&#261;dz&#281;, m&#243;j s&#261;d jest s&#322;uszny, gdy&#380; nie jestem sam &#8212; jest ze Mn&#261; Ten, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. 17Wasze Prawo stanowi, &#380;e &#347;wiadectwo dw&#243;ch ludzi jest wiarygodne. 18Ja sam &#347;wiadcz&#281; o sobie i &#347;wiadczy o Mnie Ojciec, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. 19Zacz&#281;li Go zatem pyta&#263;: Gdzie jest Tw&#243;j Ojciec? Jezus im odpowiedzia&#322;: Wy nie znacie ani Mnie, ani mego Ojca. Gdyby&#347;cie Mnie poznali, poznaliby&#347;cie i mego Ojca. 20Te s&#322;owa wypowiedzia&#322; przy skarbcu, gdy naucza&#322; w &#347;wi&#261;tyni. Nikt Go w&#243;wczas nie schwyta&#322;, gdy&#380; jeszcze nie nadesz&#322;a Jego godzina.</div><div class="s1">Tragedia zaprzepaszczonej mo&#380;liwo&#347;ci</div><div class="p"> 21Ponownie zatem skierowa&#322; do nich s&#322;owa: Ja odchodz&#281;. B&#281;dziecie Mnie szuka&#263; i poumieracie w swoim grzechu &#8212; dok&#261;d Ja odchodz&#281;, wy nie zdo&#322;acie przyj&#347;&#263;. 22&#379;ydzi zacz&#281;li si&#281; wi&#281;c zastanawia&#263;: Czy&#380;by chcia&#322; odebra&#263; sobie &#380;ycie, &#380;e m&#243;wi: Dok&#261;d Ja odchodz&#281;, wy nie zdo&#322;acie przyj&#347;&#263;? 23A On ci&#261;gn&#261;&#322; dalej: Wy jeste&#347;cie z nisko&#347;ci, Ja jestem z wysoka. Wy jeste&#347;cie z tego &#347;wiata, a Ja nie jestem z tego &#347;wiata. 24Powiedzia&#322;em wam wi&#281;c, &#380;e poumieracie w swoich grzechach. Je&#347;li bowiem nie uwierzycie, &#380;e to Ja jestem, umrzecie w swoich grzechach. 25Pytali Go zatem: Kim Ty jeste&#347;? Przede wszystkim tym, za kogo si&#281; podaj&#281; &#8212; odpowiedzia&#322; Jezus. 26Wiele m&#243;g&#322;bym o was powiedzie&#263; i wyda&#263; niejeden s&#261;d, lecz Ten, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;, jest godny wiary, a Ja przekazuj&#281; &#347;wiatu to, co us&#322;ysza&#322;em od Niego. 27Nie zrozumieli jednak, &#380;e im m&#243;wi&#322; o Ojcu. 28W&#243;wczas Jezus powiedzia&#322; im: Gdy wywy&#380;szycie Syna Cz&#322;owieczego, wtedy poznacie, &#380;e to Ja jestem i &#380;e nic sam z siebie nie czyni&#281;, lecz m&#243;wi&#281; tak, jak Mnie nauczy&#322; Ojciec. 29A Ten, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;, jest ze Mn&#261;. Nie zostawi&#322; Mnie samego, gdy&#380; Ja zawsze czyni&#281; to, co si&#281; Jemu podoba.</div><div class="s1">Droga do prawdziwej wolno&#347;ci</div><div class="p"> 30Gdy to m&#243;wi&#322;, wielu w Niego uwierzy&#322;o. 31I w&#322;a&#347;nie do tych &#379;yd&#243;w, kt&#243;rzy uwierzyli, Jezus powiedzia&#322;: Je&#347;li wytrwacie w moim S&#322;owie, to istotnie jeste&#347;cie moimi uczniami 32i poznacie prawd&#281;, a prawda was wyzwoli. 33Odpowiedzieli: Jeste&#347;my z rodu Abrahama i nigdy nie byli&#347;my niczyimi niewolnikami. Jak mo&#380;esz m&#243;wi&#263;: Staniecie si&#281; wolni? 34Jezus na to: R&#281;cz&#281; i zapewniam, ka&#380;dy, kto grzeszy, jest niewolnikiem grzechu. 35Niewolnik opu&#347;ci kiedy&#347; dom, w kt&#243;rym s&#322;u&#380;y, syn jednak pozostanie w rodzinie na zawsze. 36Je&#347;li wi&#281;c Syn was wyzwoli, b&#281;dziecie naprawd&#281; wolni.</div><div class="p"> 37Wiem, &#380;e jeste&#347;cie z rodu Abrahama, lecz usi&#322;ujecie Mnie zabi&#263;, gdy&#380; nie ma w was miejsca dla mego S&#322;owa. 38M&#243;wi&#281; to, co Ja widzia&#322;em u Ojca, i wy te&#380; czynicie to, co s&#322;yszeli&#347;cie u waszego ojca. 39Odpowiedzieli Mu: Naszym ojcem jest Abraham. Gdyby&#347;cie byli dzie&#263;mi Abrahama &#8212; zauwa&#380;y&#322; Jezus &#8212; post&#281;powaliby&#347;cie tak, jak Abraham. 40Wy natomiast chcecie Mnie zabi&#263; &#8212; cz&#322;owieka, kt&#243;ry powiedzia&#322; wam prawd&#281; us&#322;yszan&#261; od Boga. Tego Abraham nie czyni&#322;. 41Wy post&#281;pujecie tak, jak wasz ojciec. Powiedzieli Mu: My nie urodzili&#347;my si&#281; z nierz&#261;du; mamy jednego Ojca &#8212; Boga. 42Jezus na to: Gdyby B&#243;g by&#322; waszym Ojcem, darzyliby&#347;cie Mnie mi&#322;o&#347;ci&#261;, poniewa&#380; Ja wyszed&#322;em od Boga i oto jestem. Nie przyszed&#322;em bowiem od siebie samego, ale On Mnie pos&#322;a&#322;. 43Dlaczego nie rozumiecie tego, co m&#243;wi&#281;? Dlatego, &#380;e nie jeste&#347;cie w stanie s&#322;ucha&#263; mojego S&#322;owa. 44Waszym ojcem jest diabe&#322; i to jego &#380;&#261;dze chcecie zaspokaja&#263;. On od pocz&#261;tku by&#322; morderc&#261; i nie wytrwa&#322; w prawdzie, poniewa&#380; w nim nie ma prawdy. Kiedy k&#322;amie, przemawia w&#322;asnym j&#281;zykiem, gdy&#380; jest k&#322;amc&#261;, a nawet ojcem k&#322;amstwa. 45Mnie natomiast, poniewa&#380; m&#243;wi&#281; prawd&#281;, nie wierzycie. 46Kto z was mo&#380;e dowie&#347;&#263; Mi grzechu? A je&#347;li m&#243;wi&#281; prawd&#281;, dlaczego Mi nie wierzycie? 47Kto jest z Boga, s&#322;ucha s&#322;&#243;w Bo&#380;ych. Wy nie s&#322;uchacie dlatego, &#380;e nie jeste&#347;cie z Boga.</div><div class="p"> 48&#379;ydzi odpowiedzieli Mu: Czy nie mamy racji, &#380;e jeste&#347; Samarytaninem i masz demona? 49Jezus na to: Ja nie mam demona, ale czcz&#281; mego Ojca, a wy Mnie zniewa&#380;acie. 50Ja natomiast nie szukam w&#322;asnej chwa&#322;y. Jest Ten, kt&#243;ry jej szuka &#8212; i s&#261;dzi. 51R&#281;cz&#281; i zapewniam, je&#347;li kto&#347; zachowa moje S&#322;owo, na wieki nie ujrzy &#347;mierci. 52W&#243;wczas &#379;ydzi powiedzieli: Teraz jeste&#347;my pewni, &#380;e masz demona. Umar&#322; Abraham i prorocy, a Ty m&#243;wisz, &#380;e je&#347;li kto&#347; zachowa Twoje S&#322;owo, nigdy nie umrze. 53Mo&#380;e przewy&#380;szasz naszego ojca Abrahama, kt&#243;ry umar&#322;? Albo prorok&#243;w, kt&#243;rzy r&#243;wnie&#380; poumierali? Za kogo Ty si&#281; uwa&#380;asz? 54Jezus odpowiedzia&#322;: Je&#347;li Ja sam siebie otaczam chwa&#322;&#261;, moja chwa&#322;a jest niczym. To m&#243;j Ojciec otacza Mnie chwa&#322;&#261;, Ten, o kt&#243;rym m&#243;wicie, &#380;e jest waszym Bogiem. 55Nie rozpoznali&#347;cie Go, ale Ja Go znam; a gdybym powiedzia&#322;, &#380;e Go nie znam, by&#322;bym takim samym k&#322;amc&#261;, jak wy. Ja jednak Go znam i zachowuj&#281; Jego S&#322;owo. 56Abraham, wasz ojciec, by&#322; bardzo szcz&#281;&#347;liwy, &#380;e zobaczy m&#243;j dzie&#324;. Zobaczy&#322; go te&#380; &#8212; i ucieszy&#322; si&#281;. 57&#379;ydzi powiedzieli wi&#281;c do Niego: Nie masz jeszcze pi&#281;&#263;dziesi&#281;ciu lat, a widzia&#322;e&#347; Abrahama? 58W&#243;wczas Jezus odpowiedzia&#322;: R&#281;cz&#281; i zapewniam, zanim powsta&#322; Abraham, Ja jestem. 59Wtedy chwycili za kamienie, aby rzuci&#263; w Niego, Jezus jednak ukry&#322; si&#281; i wyszed&#322; ze &#347;wi&#261;tyni.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch9" data-usfm="JHN.9.1+JHN.9.2+JHN.9.3+JHN.9.4+JHN.9.5+JHN.9.6+JHN.9.7+JHN.9.8+JHN.9.9+JHN.9.10+JHN.9.11+JHN.9.12+JHN.9.13+JHN.9.14+JHN.9.15+JHN.9.16+JHN.9.17+JHN.9.18+JHN.9.19+JHN.9.20+JHN.9.21+JHN.9.22+JHN.9.23+JHN.9.24+JHN.9.25+JHN.9.26+JHN.9.27+JHN.9.28+JHN.9.29+JHN.9.30+JHN.9.31+JHN.9.32+JHN.9.33+JHN.9.34+JHN.9.35+JHN.9.36+JHN.9.37+JHN.9.38+JHN.9.39+JHN.9.40+JHN.9.41">
 <div class="p">1Na swojej drodze zobaczy&#322; Jezus cz&#322;owieka niewidomego od urodzenia. 2Wtedy Jego uczniowie zapytali Go: Mistrzu, kto zgrzeszy&#322;, on czy jego rodzice, &#380;e si&#281; urodzi&#322; niewidomy? 3Jezus odpowiedzia&#322;: Ani on nie zgrzeszy&#322;, ani jego rodzice. Sta&#322;o si&#281; tak po to, aby B&#243;g m&#243;g&#322; na nim objawi&#263; wielko&#347;&#263; swoich dzie&#322;. 4Dop&#243;ki jest dzie&#324;, musimy wykonywa&#263; dzie&#322;a Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. Nadchodzi noc, gdy nikt nie b&#281;dzie m&#243;g&#322; dzia&#322;a&#263;. 5Jak d&#322;ugo jestem na &#347;wiecie, jestem &#347;wiat&#322;em &#347;wiata. 6Po tych s&#322;owach splun&#261;&#322; na ziemi&#281;, ze &#347;liny zrobi&#322; b&#322;oto i to b&#322;oto na&#322;o&#380;y&#322; na oczy niewidomego. 7Nast&#281;pnie poleci&#322; mu: Id&#378;, obmyj si&#281; w sadzawce Siloe (co znaczy: Pos&#322;any). Niewidomy odszed&#322;, obmy&#322; si&#281; i wr&#243;ci&#322; z odzyskanym wzrokiem.</div><div class="p"> 8W&#243;wczas s&#261;siedzi oraz ci, kt&#243;rzy go przedtem widywali jako &#380;ebraka, zastanawiali si&#281;: Czy to nie ten, kt&#243;ry siadywa&#322; i &#380;ebra&#322;? 9Jedni m&#243;wili, &#380;e to ten, inni twierdzili, &#380;e to kto&#347; do niego podobny. On natomiast przyznawa&#322;: To jestem ja. 10Zagadn&#281;li go zatem: Jak wi&#281;c odzyska&#322;e&#347; wzrok? 11W&#243;wczas odpowiedzia&#322;: Cz&#322;owiek imieniem Jezus zrobi&#322; b&#322;oto, na&#322;o&#380;y&#322; mi na oczy i poleci&#322;: Id&#378;, obmyj si&#281; w Siloe. Poszed&#322;em wi&#281;c, obmy&#322;em si&#281; &#8212; i widz&#281;. 12Gdzie On jest? &#8212; zapytali. Nie wiem &#8212; odpowiedzia&#322;.</div><div class="p"> 13Zaprowadzili go zatem &#8212; jeszcze niedawno niewidomego &#8212; do faryzeusz&#243;w. 14A w&#322;a&#347;nie tego dnia, kiedy Jezus zrobi&#322; b&#322;oto i otworzy&#322; niewidomemu oczy, by&#322; szabat. 15Wtedy z kolei faryzeusze pytali go, w jaki spos&#243;b odzyska&#322; wzrok. I powiedzia&#322;: Na&#322;o&#380;y&#322; mi na oczy b&#322;oto, obmy&#322;em si&#281; &#8212; i widz&#281;. 16Niekt&#243;rzy z faryzeusz&#243;w stwierdzili zatem: Ten cz&#322;owiek nie jest od Boga, bo nie przestrzega szabatu. Inni natomiast byli zdania, &#380;e grzeszny cz&#322;owiek nie mo&#380;e czyni&#263; takich znak&#243;w. I dosz&#322;o mi&#281;dzy nimi do roz&#322;amu. 17Ponownie wi&#281;c zwr&#243;cili si&#281; do uzdrowionego: Co ty o Nim s&#261;dzisz? W ko&#324;cu otworzy&#322; ci oczy. I odpowiedzia&#322;: On jest prorokiem.</div><div class="p"> 18&#379;ydzi jednak nie uwierzyli, &#380;e by&#322; on niewidomy i odzyska&#322; wzrok, dop&#243;ki nie przywo&#322;ali jego rodzic&#243;w. 19A gdy przyszli, zapytali ich: Czy to jest wasz syn, kt&#243;ry &#8212; jak twierdzicie &#8212; urodzi&#322; si&#281; niewidomy? Jak to si&#281; wi&#281;c sta&#322;o, &#380;e teraz widzi? 20A rodzice odpowiedzieli: Wiemy, &#380;e to jest nasz syn i wiemy, &#380;e si&#281; urodzi&#322; niewidomy, 21lecz jak to si&#281; sta&#322;o, &#380;e teraz widzi albo kto otworzy&#322; mu oczy &#8212; nie wiemy. Zapytajcie jego. Jest doros&#322;y. Niech m&#243;wi sam za siebie. 22Powiedzieli tak z obawy przed &#379;ydami. &#379;ydzi bowiem ju&#380; wcze&#347;niej postanowili, &#380;e wy&#322;&#261;cz&#261; z synagogi ka&#380;dego, kto uzna Go za Chrystusa. 23W&#322;a&#347;nie dlatego rodzice uzdrowionego powiedzieli: Jest doros&#322;y, zapytajcie jego.</div><div class="p"> 24Ponownie wi&#281;c przywo&#322;ali tego, kt&#243;ry by&#322; niewidomy. Oddaj chwa&#322;&#281; Bogu &#8212; powiedzieli. &#8212; My wiemy, &#380;e ten cz&#322;owiek jest grzesznikiem. 25Uzdrowiony odpar&#322;: Czy jest grzesznikiem &#8212; nie wiem. Wiem jedno: by&#322;em niewidomy, a teraz widz&#281;. 26Zapytali go wi&#281;c: Co ci uczyni&#322;? Jak otworzy&#322; ci oczy? 27A on: Ju&#380; wam powiedzia&#322;em. Nie do&#347;&#263; wam? Co jeszcze chcecie us&#322;ysze&#263;? Mo&#380;e wy te&#380; chcecie zosta&#263; Jego uczniami? 28Wtedy go zniewa&#380;yli: To ty jeste&#347; Jego uczniem. My jeste&#347;my uczniami Moj&#380;esza. 29My wiemy, &#380;e B&#243;g przem&#243;wi&#322; do Moj&#380;esza, Ten natomiast &#8212; nie wiemy, sk&#261;d jest. 30Uzdrowiony na to: A to dziwne. Wy nie wiecie, sk&#261;d jest, a On otworzy&#322; mi oczy. 31Wiadomo, &#380;e B&#243;g nie wys&#322;uchuje grzesznik&#243;w, a tylko bogobojnych i pos&#322;usznych Jego woli. 32Od wiek&#243;w nie s&#322;yszano, aby kto&#347; otworzy&#322; oczy niewidomemu od urodzenia. 33Gdyby ten cz&#322;owiek nie by&#322; od Boga, nie m&#243;g&#322;by nic zrobi&#263;. 34Wtedy powiedzieli: Urodzi&#322;e&#347; si&#281; ca&#322;y w grzechach &#8212; i ty chcesz nas uczy&#263;? I wyrzucili go.</div><div class="p"> 35Jezus us&#322;ysza&#322;, &#380;e go wyrzucili, i gdy go odnalaz&#322;, zapyta&#322;: Czy ty wierzysz w Syna Cz&#322;owieczego? 36On za&#347; na to: Kto to jest, Panie, abym m&#243;g&#322; w Niego uwierzy&#263;? 37Jezus powiedzia&#322;: Jest nim Ten, kt&#243;rego ju&#380; widzia&#322;e&#347;, a kt&#243;ry teraz z tob&#261; rozmawia. 38A on: Wierz&#281;, Panie! I z&#322;o&#380;y&#322; Mu pok&#322;on.</div><div class="p"> 39Jezus odezwa&#322; si&#281; w te s&#322;owa: Przyszed&#322;em na ten &#347;wiat na s&#261;d, aby niewidz&#261;cy przejrzeli, a ci, kt&#243;rzy widz&#261;, utracili wzrok. 40Gdy to us&#322;yszeli obecni przy Nim faryzeusze, zapytali: Czy my tak&#380;e jeste&#347;my niewidomi? 41Jezus im odpowiedzia&#322;: Gdyby&#347;cie byli niewidomi, nie mieliby&#347;cie grzechu. Ale poniewa&#380; m&#243;wicie: Widzimy, wasz grzech nie przesta&#322; na was ci&#261;&#380;y&#263;.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch10" data-usfm="JHN.10.1+JHN.10.2+JHN.10.3+JHN.10.4+JHN.10.5+JHN.10.6+JHN.10.7+JHN.10.8+JHN.10.9+JHN.10.10+JHN.10.11+JHN.10.12+JHN.10.13+JHN.10.14+JHN.10.15+JHN.10.16+JHN.10.17+JHN.10.18+JHN.10.19+JHN.10.20+JHN.10.21+JHN.10.22+JHN.10.23+JHN.10.24+JHN.10.25+JHN.10.26+JHN.10.27+JHN.10.28+JHN.10.29+JHN.10.30+JHN.10.31+JHN.10.32+JHN.10.33+JHN.10.34+JHN.10.35+JHN.10.36+JHN.10.37+JHN.10.38+JHN.10.39+JHN.10.40+JHN.10.41+JHN.10.42">
 <div class="p">1R&#281;cz&#281; i zapewniam, kto do zagrody dla owiec nie wchodzi przez bram&#281;, lecz wdziera si&#281; w inny spos&#243;b, ten jest z&#322;odziejem i bandyt&#261;. 2Ale kto wchodzi przez bram&#281;, jest pasterzem owiec. 3Temu od&#378;wierny otwiera, a owce s&#322;uchaj&#261; jego g&#322;osu. Wo&#322;a on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. 4A gdy wypu&#347;ci wszystkie swoje owce, idzie przed nimi, one za&#347; id&#261; za nim, bo znaj&#261; jego g&#322;os. 5Za obcym jednak nie p&#243;jd&#261;, raczej uciekn&#261; od niego, poniewa&#380; nie znaj&#261; g&#322;osu obcych. 6Jezus opowiedzia&#322; im t&#281; przypowie&#347;&#263;, lecz oni nie poj&#281;li jej znaczenia.</div><div class="p"> 7W&#243;wczas Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do nich ponownie: R&#281;cz&#281; i zapewniam: Ja jestem bram&#261; dla owiec. 8Wszyscy, ilu ich przysz&#322;o przede Mn&#261;, to z&#322;odzieje i bandyci, lecz owce ich nie pos&#322;ucha&#322;y. 9Ja jestem bram&#261;. Je&#347;li kto&#347; wejdzie przeze Mnie, b&#281;dzie zbawiony, a gdy wejdzie i wyjdzie, znajdzie sobie pastwisko. 10Z&#322;odziej przychodzi tylko po to, by kra&#347;&#263;, zarzyna&#263; i niszczy&#263;. Ja przyszed&#322;em, aby owce mia&#322;y &#380;ycie i to &#380;ycie w ca&#322;ej pe&#322;ni.</div><div class="p"> 11Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz oddaje za owce w&#322;asne &#380;ycie. 12Najemnik, kt&#243;ry nie jest pasterzem ani w&#322;a&#347;cicielem owiec, gdy widzi, &#380;e zbli&#380;a si&#281; wilk, porzuca owce i ucieka, wilk za&#347; porywa je i rozp&#281;dza. 13Najemnik zachowuje si&#281; tak, dlatego &#380;e jest tylko najemnikiem i nie zale&#380;y mu na owcach.</div><div class="p"> 14Ja jestem dobrym pasterzem. Znam moje owce. One te&#380; Mnie znaj&#261;, 15podobnie jak Ojciec zna Mnie, a Ja znam mego Ojca. I za owce oddaj&#281; w&#322;asne &#380;ycie. 16Mam te&#380; inne owce, nie nale&#380;&#261;ce do tej zagrody. Te r&#243;wnie&#380; musz&#281; sprowadzi&#263;. B&#281;d&#261; one s&#322;ucha&#263; mojego g&#322;osu i powstanie jedno stado i jeden pasterz.</div><div class="p"> 17Ojciec dlatego Mnie kocha, &#380;e Ja oddaj&#281; swoje &#380;ycie, by nast&#281;pnie je odzyska&#263;. 18Nikt nie odbiera mi &#380;ycia. Oddaj&#281; je z w&#322;asnej woli. Mam prawo je odda&#263; i mam prawo je odzyska&#263;. Takie polecenie otrzyma&#322;em od mojego Ojca.</div><div class="p"> 19S&#322;owa te wywo&#322;a&#322;y kolejny roz&#322;am w&#347;r&#243;d &#379;yd&#243;w. 20Wielu spo&#347;r&#243;d nich m&#243;wi&#322;o: Ma demona, postrada&#322; zmys&#322;y! Dlaczego Go s&#322;uchacie? 21Inni twierdzili: To nie s&#261; s&#322;owa cz&#322;owieka op&#281;tanego przez demona. Czy demon mo&#380;e otwiera&#263; niewidomym oczy?</div><div class="s1">Jezus i Ojciec &#8212; jedno</div><div class="p"> 22Obchodzono w&#243;wczas w Jerozolimie rocznic&#281; po&#347;wi&#281;cenia &#347;wi&#261;tyni. By&#322;a zima 23i Jezus przechadza&#322; si&#281; po &#347;wi&#261;tyni, po portyku Salomona. 24Wtedy obst&#261;pili Go &#379;ydzi i zapytali: Jak d&#322;ugo b&#281;dziesz trzyma&#322; nas w niepewno&#347;ci? Je&#347;li Ty jeste&#347; Chrystusem, powiedz nam wyra&#378;nie. 25Jezus na to: Powiedzia&#322;em wam, lecz nie wierzycie. &#346;wiadcz&#261; o Mnie dzie&#322;a, kt&#243;rych dokonuj&#281; w imieniu mojego Ojca. 26Wy jednak nie wierzycie, gdy&#380; nie jeste&#347;cie z moich owiec. 27Moje owce s&#322;uchaj&#261; mojego g&#322;osu, Ja je znam, a one id&#261; za Mn&#261;. 28Ja te&#380; daj&#281; im &#380;ycie wieczne. Nie zgin&#261; one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej r&#281;ki. 29M&#243;j Ojciec, kt&#243;ry mi je da&#322;, przewy&#380;sza wszystkich i nikt nie zdo&#322;a ich wydrze&#263; z r&#281;ki mego Ojca. 30Ja i Ojciec jeste&#347;my jedno.</div><div class="p"> 31&#379;ydzi zn&#243;w chwycili za kamienie, aby Go ukamienowa&#263;. 32Wtedy Jezus zapyta&#322; ich: Pokaza&#322;em wam wiele dobrych dzie&#322; pochodz&#261;cych od mojego Ojca. Za kt&#243;re z tych dzie&#322; chcecie Mnie ukamienowa&#263;? 33&#379;ydzi odpowiedzieli: Nie chcemy Ci&#281; ukamienowa&#263; za dobre dzie&#322;o, ale za obraz&#281; Boga oraz za to, &#380;e Ty, chocia&#380; jeste&#347; cz&#322;owiekiem, czynisz siebie Bogiem. 34Jezus na to: Czy w waszym Prawie nie zosta&#322;o napisane: Ja powiedzia&#322;em: Jeste&#347;cie bogami? 35Je&#347;li autor nazwa&#322; bogami tych, do kt&#243;rych skierowano S&#322;owo Bo&#380;e &#8212; a Pismo jest nienaruszalne &#8212; 36to dlaczego wy Tego, kt&#243;rego Ojciec po&#347;wi&#281;ci&#322; i pos&#322;a&#322; na &#347;wiat, oskar&#380;acie o blu&#378;nierstwo z powodu s&#322;&#243;w: Jestem Synem Bo&#380;ym? 37Je&#347;li nie dokonuj&#281; dzie&#322; mojego Ojca, nie wierzcie Mi. 38Je&#347;li jednak dokonuj&#281;, to cho&#263;by&#347;cie Mnie nie wierzyli, wierzcie tym dzie&#322;om, aby&#347;cie poznali i rozumieli, &#380;e we Mnie jest Ojciec, a Ja w Ojcu. 39Po raz kolejny wi&#281;c starali si&#281; Go schwyta&#263;, ale wymkn&#261;&#322; si&#281; im z r&#261;k.</div><div class="p"> 40Nast&#281;pnie zn&#243;w odszed&#322; za Jordan, na miejsce, gdzie swego czasu chrzci&#322; Jan, i tam pozosta&#322;. 41A wielu przychodzi&#322;o do Niego i m&#243;wi&#322;o: Jan wprawdzie nie dokona&#322; &#380;adnego znaku, ale wszystko, cokolwiek o Nim powiedzia&#322;, by&#322;o prawd&#261;. 42I wielu tam w Niego uwierzy&#322;o.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="JHN.11.1+JHN.11.2+JHN.11.3+JHN.11.4+JHN.11.5+JHN.11.6+JHN.11.7+JHN.11.8+JHN.11.9+JHN.11.10+JHN.11.11+JHN.11.12+JHN.11.13+JHN.11.14+JHN.11.15+JHN.11.16+JHN.11.17+JHN.11.18+JHN.11.19+JHN.11.20+JHN.11.21+JHN.11.22+JHN.11.23+JHN.11.24+JHN.11.25+JHN.11.26+JHN.11.27+JHN.11.28+JHN.11.29+JHN.11.30+JHN.11.31+JHN.11.32+JHN.11.33+JHN.11.34+JHN.11.35+JHN.11.36+JHN.11.37+JHN.11.38+JHN.11.39+JHN.11.40+JHN.11.41+JHN.11.42+JHN.11.43+JHN.11.44+JHN.11.45+JHN.11.46+JHN.11.47+JHN.11.48+JHN.11.49+JHN.11.50+JHN.11.51+JHN.11.52+JHN.11.53+JHN.11.54+JHN.11.55+JHN.11.56+JHN.11.57">
 <div class="p">1By&#322; pewien chory, &#321;azarz z Betanii, miasteczka Marii i jej siostry Marty. 2Chodzi o t&#281; Mari&#281;, kt&#243;ra p&#243;&#378;niej nama&#347;ci&#322;a Pana pachn&#261;cym olejkiem i wytar&#322;a Jego stopy swoimi w&#322;osami. To w&#322;a&#347;nie jej brat &#321;azarz chorowa&#322;. 3Siostry pos&#322;a&#322;y wi&#281;c do Jezusa tak&#261; wiadomo&#347;&#263;: Panie, ten, z kt&#243;rym si&#281; przyja&#378;nisz, choruje. 4Gdy Jezus to us&#322;ysza&#322;, powiedzia&#322;: Ostatecznie ko&#324;cem tej choroby nie b&#281;dzie &#347;mier&#263;, lecz objawienie chwa&#322;y Boga. Za jej spraw&#261; Syn Bo&#380;y b&#281;dzie uwielbiony. 5Jezus za&#347; kocha&#322; Mart&#281;, jej siostr&#281; i &#321;azarza. 6Gdy wi&#281;c us&#322;ysza&#322;, &#380;e choruje, jeszcze dwa dni pozosta&#322; tam, gdzie przebywa&#322;, 7a dopiero potem powiedzia&#322; do uczni&#243;w: Chod&#378;my zn&#243;w do Judei. 8Uczniowie zauwa&#380;yli: Mistrzu! Dopiero co &#379;ydzi pr&#243;bowali Ci&#281; ukamienowa&#263;, a Ty zn&#243;w tam idziesz? 9Jezus odpowiedzia&#322;: Dzie&#324; przecie&#380; sk&#322;ada si&#281; z dwunastu godzin. Kto chodzi za dnia, nie potknie si&#281;, gdy&#380; widzi &#347;wiat&#322;o tego &#347;wiata. 10Lecz je&#347;li kto&#347; chodzi w nocy, potknie si&#281;, poniewa&#380; nie ma w sobie &#347;wiat&#322;a.</div><div class="p"> 11Po tych s&#322;owach doda&#322;: &#321;azarz, nasz przyjaciel, zasn&#261;&#322;, ale id&#281; zbudzi&#263; go ze snu. 12Wtedy uczniowie powiedzieli: Panie! Skoro zasn&#261;&#322;, wyzdrowieje. 13Jezus jednak mia&#322; na my&#347;li jego &#347;mier&#263;, oni natomiast my&#347;leli, &#380;e m&#243;wi o zwyk&#322;ym &#347;nie. 14Wtedy Jezus powiedzia&#322; im wyra&#378;nie: &#321;azarz umar&#322;. 15I ciesz&#281; si&#281;, &#380;e Mnie tam nie by&#322;o, bo chodzi mi o was. Pragn&#281;, by&#347;cie uwierzyli. A teraz chod&#378;my do niego. 16W&#243;wczas Tomasz, zwany Dydymos,#11:16 Lub: zwany Bli&#378;niak. powiedzia&#322; do pozosta&#322;ych uczni&#243;w: To my te&#380; chod&#378;my, &#380;eby&#347;my razem z nim umarli.</div><div class="p"> 17Gdy Jezus przyby&#322; na miejsce, &#321;azarz by&#322; ju&#380; od czterech dni w grobie. 18A Betania le&#380;a&#322;a blisko Jerozolimy, oko&#322;o pi&#281;tnastu stadi&#243;w.#11:18 Tj. 2,8 km. 19I wielu spo&#347;r&#243;d &#379;yd&#243;w zebra&#322;o si&#281; u Marty i Marii, aby je pocieszy&#263; po stracie brata. 20Gdy wi&#281;c Marta us&#322;ysza&#322;a, &#380;e Jezus idzie, wysz&#322;a Mu na spotkanie. Maria pozosta&#322;a w domu. 21Marta natomiast zwr&#243;ci&#322;a si&#281; do Jezusa: Panie! Gdyby&#347; tu by&#322;, m&#243;j brat by nie umar&#322;. 22Ale i teraz wiem, &#380;e B&#243;g da Ci wszystko, o co Go poprosisz. 23Jezus zapewni&#322;: Zmartwychwstanie tw&#243;j brat. 24Marta na to: Wiem, &#380;e zmartwychwstanie &#8212; przy zmartwychwstaniu, w dniu ostatecznym. 25Wtedy Jezus skierowa&#322; do niej s&#322;owa: Ja jestem zmartwychwstaniem i &#380;yciem. Kto we Mnie wierzy, cho&#263;by nawet umar&#322; &#8212; &#380;y&#263; b&#281;dzie. 26A ka&#380;dy, kto &#380;yje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to? 27Odpowiedzia&#322;a: Tak, Panie! Ja wierz&#281;, &#380;e Ty jeste&#347; Chrystusem, Synem Bo&#380;ym, kt&#243;ry mia&#322; przyj&#347;&#263; na &#347;wiat.</div><div class="p"> 28Po tych s&#322;owach odesz&#322;a, zawo&#322;a&#322;a swoj&#261; siostr&#281; Mari&#281; i powiedzia&#322;a jej na stronie: Nauczyciel tu jest i wo&#322;a ci&#281;. 29Ta za&#347;, gdy tylko to us&#322;ysza&#322;a, zaraz wsta&#322;a i posz&#322;a do Niego. 30Jezus natomiast jeszcze nie wszed&#322; do miasteczka, lecz by&#322; w tym miejscu, gdzie Go spotka&#322;a Marta. 31&#379;ydzi wi&#281;c, kt&#243;rzy byli z Mari&#261; i pocieszali j&#261;, widz&#261;c, &#380;e si&#281; poderwa&#322;a i wysz&#322;a, ruszyli za ni&#261; pewni, &#380;e idzie do grobu, aby tam p&#322;aka&#263;.</div><div class="p"> 32Gdy Maria dotar&#322;a tam, gdzie by&#322; Jezus, i zobaczy&#322;a Go, upad&#322;a Mu do n&#243;g ze s&#322;owami: Panie, gdyby&#347; tu by&#322;, m&#243;j brat by nie umar&#322;. 33Jezus, widz&#261;c jej &#322;zy oraz &#322;zy &#379;yd&#243;w, kt&#243;rzy z ni&#261; przyszli, westchn&#261;&#322; g&#322;&#281;boko 34i zapyta&#322;: Gdzie go po&#322;o&#380;yli&#347;cie? Chod&#378; i zobacz, Panie &#8212; odpowiedzieli. 35Jezus zap&#322;aka&#322;. 36A &#379;ydzi zacz&#281;li komentowa&#263;: Patrzcie, jak go kocha&#322;. 37Byli i tacy, kt&#243;rzy m&#243;wili: Czy kto&#347;, kto otworzy&#322; niewidomemu oczy, nie m&#243;g&#322; sprawi&#263;, aby ten nie umar&#322;?</div><div class="p"> 38Jezus zn&#243;w westchn&#261;&#322; g&#322;&#281;boko i uda&#322; si&#281; do grobu. Grobem by&#322;a grota. Wej&#347;cie zamyka&#322; kamie&#324;. 39Jezus poleci&#322;: Usu&#324;cie ten kamie&#324;! Wtedy odezwa&#322;a si&#281; Marta, siostra zmar&#322;ego: Panie! B&#281;dzie czu&#263;, bo to jest czwarty dzie&#324;. 40Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do niej: Czy ci nie powiedzia&#322;em, &#380;e je&#347;li uwierzysz, zobaczysz chwa&#322;&#281; Boga? 41Usun&#281;li wi&#281;c kamie&#324;. Jezus natomiast wzni&#243;s&#322; oczy w g&#243;r&#281; i powiedzia&#322;: Ojcze, dzi&#281;kuj&#281; Ci, &#380;e Mnie wys&#322;ucha&#322;e&#347;. 42Ja wiem, &#380;e Mnie zawsze wys&#322;uchujesz, ale powiedzia&#322;em to ze wzgl&#281;du na t&#322;ocz&#261;cych si&#281; wok&#243;&#322; mnie ludzi. Chc&#281;, by uwierzyli, &#380;e Ty Mnie pos&#322;a&#322;e&#347;. 43Po tych s&#322;owach zawo&#322;a&#322; dono&#347;nym g&#322;osem: &#321;azarzu, wyjd&#378;! 44I umar&#322;y wyszed&#322;. Jego nogi i r&#281;ce powi&#261;zane by&#322;y pasami p&#322;&#243;tna, a twarz owini&#281;ta chust&#261;. Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do przyby&#322;ych: Rozwi&#261;&#380;cie go i pozw&#243;lcie mu odej&#347;&#263;.</div><div class="s1">Jezus i rozgrywki polityczne</div><div class="p"> 45Po tym wydarzeniu wielu &#379;yd&#243;w, kt&#243;rzy przyszli do Marii i widzieli, czego Jezus dokona&#322;, uwierzy&#322;o w Niego. 46Niekt&#243;rzy za&#347; poszli i opowiedzieli o tym faryzeuszom.</div><div class="p"> 47W zwi&#261;zku z tym arcykap&#322;ani i faryzeusze zwo&#322;ali Wysok&#261; Rad&#281; i zacz&#281;li si&#281; zastanawia&#263;: Co tu robi&#263;? Cz&#322;owiek ten dokonuje wielu znak&#243;w. 48Je&#347;li Go tak zostawimy, wszyscy w Niego uwierz&#261;. W&#243;wczas wkrocz&#261; Rzymianie i zabior&#261; nam i to miejsce, i nar&#243;d. 49Wtedy jeden z nich, Kajfasz, kt&#243;ry tego roku by&#322; arcykap&#322;anem, powiedzia&#322;: Wy nic nie rozumiecie 50i nie bierzecie pod uwag&#281;, &#380;e lepiej jest dla nas, aby jeden cz&#322;owiek umar&#322; za lud, ni&#380; aby ca&#322;y nar&#243;d zgin&#261;&#322;. 51Nie m&#243;wi&#322; tego jednak sam z siebie, ale jako sprawuj&#261;cy tego roku urz&#261;d arcykap&#322;ana wypowiedzia&#322; proroctwo, &#380;e Jezus ma umrze&#263; za nar&#243;d &#8212; 52i nie tylko za nar&#243;d, ale tak&#380;e po to, aby zebra&#263; w jedno rozproszone dzieci Boga. 53W tym zatem dniu postanowili, &#380;e Go zabij&#261;. 54Dlatego Jezus nie chodzi&#322; ju&#380; w&#347;r&#243;d &#379;yd&#243;w jawnie, ale odszed&#322; stamt&#261;d w okolice pustyni, do miasta zwanego Efraim, i tam przebywa&#322; wraz z uczniami.</div><div class="p"> 55Tymczasem zbli&#380;a&#322;a si&#281; Pascha &#380;ydowska i wielu z tej okolicy posz&#322;o przed Pasch&#261; do Jerozolimy, aby si&#281; oczy&#347;ci&#263;. 56Szukali wi&#281;c Jezusa, a stoj&#261;c w &#347;wi&#261;tyni, rozwa&#380;ali: Jak my&#347;licie? Przyjdzie na &#347;wi&#281;to, czy raczej nie? 57Arcykap&#322;ani za&#347; i faryzeusze wydali nakaz, aby ten, kto zna miejsce Jego pobytu, wskaza&#322; je, tak by mogli Go schwyta&#263;.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="JHN.12.1+JHN.12.2+JHN.12.3+JHN.12.4+JHN.12.5+JHN.12.6+JHN.12.7+JHN.12.8+JHN.12.9+JHN.12.10+JHN.12.11+JHN.12.12+JHN.12.13+JHN.12.14+JHN.12.15+JHN.12.16+JHN.12.17+JHN.12.18+JHN.12.19+JHN.12.20+JHN.12.21+JHN.12.22+JHN.12.23+JHN.12.24+JHN.12.25+JHN.12.26+JHN.12.27+JHN.12.28+JHN.12.29+JHN.12.30+JHN.12.31+JHN.12.32+JHN.12.33+JHN.12.34+JHN.12.35+JHN.12.36+JHN.12.37+JHN.12.38+JHN.12.39+JHN.12.40+JHN.12.41+JHN.12.42+JHN.12.43+JHN.12.44+JHN.12.45+JHN.12.46+JHN.12.47+JHN.12.48+JHN.12.49+JHN.12.50">
 <div class="p">1Na sze&#347;&#263; dni przed Pasch&#261; Jezus przyszed&#322; do Betanii, gdzie mieszka&#322; &#321;azarz, kt&#243;rego wzbudzi&#322; z martwych. 2Tam te&#380; przygotowali Mu uczt&#281;. Marta us&#322;ugiwa&#322;a, a &#321;azarz by&#322; jednym z tych, kt&#243;rzy wraz z Nim spoczywali przy stole.</div><div class="p"> 3Maria natomiast wzi&#281;&#322;a funt#12:3 Tj. litr&#281;, 109 g lub 327 g. czystego, bardzo drogiego olejku nardowego, nama&#347;ci&#322;a stopy Jezusa i wytar&#322;a je swoimi w&#322;osami. W&#243;wczas dom wype&#322;ni&#322; si&#281; zapachem perfum. 4A Judasz Iskariot, jeden z Jego uczni&#243;w, ten, kt&#243;ry mia&#322; Go wyda&#263;, powiedzia&#322;: 5Dlaczego nie sprzedano tych perfum? Mo&#380;na by za nie uzyska&#263; sum&#281; trzystu denar&#243;w#12:5 Tj. Sum&#281; rocznych dochod&#243;w. i rozda&#263; pieni&#261;dze ubogim. 6Powiedzia&#322; to nie z troski o ubogich, lecz dlatego, &#380;e by&#322; z&#322;odziejem. A poniewa&#380; opiekowa&#322; si&#281; sakiewk&#261;, podkrada&#322; z tego, co do niej wk&#322;adano. 7Jezus odpowiedzia&#322;: Zostaw j&#261;! Zachowa&#322;a to na dzie&#324; mojego pogrzebu. 8Ubodzy zawsze b&#281;d&#261; po&#347;r&#243;d was. Ja &#8212; nie zawsze.</div><div class="p"> 9Gdy spory t&#322;um &#379;yd&#243;w dowiedzia&#322; si&#281;, gdzie jest, przyszed&#322; nie tylko ze wzgl&#281;du na Jezusa, ale tak&#380;e po to, aby zobaczy&#263; &#321;azarza, kt&#243;rego wzbudzi&#322; On z martwych. 10Arcykap&#322;ani natomiast postanowili zabi&#263; tak&#380;e &#321;azarza. 11Z jego powodu bowiem wielu &#379;yd&#243;w odesz&#322;o i zacz&#281;&#322;o wierzy&#263; w Jezusa.</div><div class="s1">Wjazd Jezusa do Jerozolimy</div><div class="p"> 12Nazajutrz ogromny t&#322;um, kt&#243;ry przyby&#322; na &#347;wi&#281;to, us&#322;ysza&#322;, &#380;e Jezus idzie do Jerozolimy. 13Ludzie zatem wzi&#281;li ga&#322;&#261;zki palm, wyszli Mu na spotkanie i wo&#322;ali:</div><div class="q"> Hosanna!</div><div class="q"> B&#322;ogos&#322;awiony Ten, kt&#243;ry przychodzi w imieniu Pana!</div><div class="p">oraz:</div><div class="q"> Kr&#243;l Izraela!</div><div class="p"> 14A Jezus znalaz&#322; osio&#322;ka i wsiad&#322; na niego &#8212; tak jak jest napisane:</div><div class="q"> 15 Nie b&#243;j si&#281;, c&#243;rko Syjonu!</div><div class="q"> Oto przychodzi tw&#243;j kr&#243;l,</div><div class="q"> siedz&#261;c na &#378;rebi&#281;ciu o&#347;licy.</div><div class="p"> 16Pocz&#261;tkowo Jego uczniowie nie rozumieli, o co chodzi. Lecz gdy Jezus zosta&#322; uwielbiony, wtedy sobie przypomnieli, &#380;e Jego dotycz&#261; te s&#322;owa i dlatego tak zosta&#322; przywitany. 17A zatem sk&#322;ada&#322; &#347;wiadectwo t&#322;um, kt&#243;ry z Nim by&#322;, gdy wywo&#322;a&#322; &#321;azarza z grobu i wzbudzi&#322; go z martwych. 18T&#322;um te&#380; wyszed&#322; Mu na spotkanie, gdy&#380; ludzie us&#322;yszeli, &#380;e dokona&#322; tego znaku. 19St&#261;d faryzeusze zarzucali sobie: Zobaczcie, &#380;e nic wam si&#281; nie udaje. Oto ca&#322;y &#347;wiat poszed&#322; za Nim.</div><div class="s1">Jezus ziarnem pszenicy</div><div class="p"> 20W&#347;r&#243;d tych, kt&#243;rzy przybyli, aby w czasie &#347;wi&#281;ta z&#322;o&#380;y&#263; ho&#322;d Bogu, byli te&#380; pewni Grecy. 21Podeszli oni do Filipa z Betsaidy w Galilei z tak&#261; pro&#347;b&#261;: Panie, chcemy spotka&#263; si&#281; z Jezusem. 22Filip poszed&#322; z tym do Andrzeja, a nast&#281;pnie obaj przyszli do Jezusa. 23W&#243;wczas Jezus powiedzia&#322;: Nast&#261;pi&#322;a godzina, aby zosta&#322; uwielbiony Syn Cz&#322;owieczy. 24R&#281;cz&#281; i zapewniam was, je&#347;li ziarno pszenicy wrzucone w ziemi&#281; nie obumrze, zostaje pojedynczym ziarnem, lecz je&#347;li obumrze, wydaje obfity plon. 25Kto kocha swoje &#380;ycie, straci je, a kto nienawidzi swojego &#380;ycia w tym &#347;wiecie, uchroni je dla &#380;ycia wiecznego. 26Je&#347;li kto&#347; chce Mi s&#322;u&#380;y&#263;, niech idzie za Mn&#261;, a tam, gdzie Ja jestem, b&#281;dzie tak&#380;e m&#243;j s&#322;uga. Je&#347;li kto&#347; chce Mi s&#322;u&#380;y&#263;, uczci go m&#243;j Ojciec.</div><div class="p"> 27Teraz moja dusza jest w trwodze, i co mam powiedzie&#263;? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny? Przecie&#380; dla tej godziny przyszed&#322;em. 28Ojcze, uwielbij swoje imi&#281;! Wtedy z nieba rozleg&#322; si&#281; g&#322;os: Uwielbi&#322;em i jeszcze uwielbi&#281;! 29W&#243;wczas t&#322;um, kt&#243;ry tam sta&#322; i s&#322;ysza&#322;, m&#243;wi&#322;, &#380;e zagrzmia&#322;o. Inni twierdzili: Anio&#322; do Niego przem&#243;wi&#322;. 30Natomiast Jezus wyja&#347;ni&#322;: Nie ze wzgl&#281;du na Mnie rozleg&#322; si&#281; ten g&#322;os, ale ze wzgl&#281;du na was. 31Teraz odbywa si&#281; s&#261;d nad tym &#347;wiatem. Teraz w&#322;adca tego &#347;wiata zostanie wyrzucony. 32A gdy Ja b&#281;d&#281; podniesiony z ziemi, wszystkich poci&#261;gn&#281; do siebie. 33Powiedzia&#322; to, by zaznaczy&#263;, jak&#261; &#347;mierci&#261; ma umrze&#263;.</div><div class="p"> 34Wtedy z t&#322;umu pad&#322;o pytanie: Ze s&#322;uchania Prawa wiemy, &#380;e Chrystus jest wieczny, na jakiej wi&#281;c podstawie twierdzisz, &#380;e Syn Cz&#322;owieczy musi by&#263; podniesiony? Kim jest ten Syn Cz&#322;owieczy? 35Jezus powiedzia&#322;: Jeszcze przez kr&#243;tki czas jest w&#347;r&#243;d was &#347;wiat&#322;o. Chod&#378;cie, dop&#243;ki je macie, aby nie zaw&#322;adn&#281;&#322;a wami ciemno&#347;&#263;. Bo kto chodzi w ciemno&#347;ci, nie wie, dok&#261;d idzie. 36Dop&#243;ki macie &#347;wiat&#322;o, wierzcie w &#347;wiat&#322;o, aby&#347;cie si&#281; stali synami &#347;wiat&#322;a. Po tych s&#322;owach Jezus odszed&#322; i ukry&#322; si&#281; przed nimi.</div><div class="s1">Przyczyny i skutki niewiary w Jezusa</div><div class="p"> 37I chocia&#380; na ich oczach dokona&#322; tak wielu znak&#243;w, nie wierzyli w Niego, 38tak &#380;e wype&#322;ni&#322;o si&#281; S&#322;owo wypowiedziane przez proroka Izajasza:</div><div class="q"> Panie, kto uwierzy&#322; naszej wie&#347;ci</div><div class="q"> i komu objawiono rami&#281; Pana?</div><div class="p"> 39Nie byli w stanie uwierzy&#263; dlatego, &#380;e zn&#243;w, jak stwierdza Izajasz:</div><div class="q"> 40Za&#347;lepi&#322; ich oczy </div><div class="q">i znieczuli&#322; ich serce,</div><div class="q"> aby nie widzieli oczami</div><div class="q"> i nie rozumieli sercem,</div><div class="q"> i nie zawr&#243;cili,</div><div class="q"> abym ich uleczy&#322;.</div><div class="p"> 41Izajasz powiedzia&#322; tak dlatego, &#380;e zobaczy&#322; Jego chwa&#322;&#281; i m&#243;wi&#322; o Nim. 42Niemniej jednak wielu przyw&#243;dc&#243;w uwierzy&#322;o w Jezusa, ale ze wzgl&#281;du na faryzeusz&#243;w nie przyznawali si&#281; do tego, aby unikn&#261;&#263; wy&#322;&#261;czenia z synagogi. 43Chodzi&#322;o im bowiem bardziej o uznanie ze strony ludzi ni&#380; o chwa&#322;&#281; Bo&#380;&#261;.</div><div class="p"> 44Jezus natomiast zawo&#322;a&#322;: Kto wierzy we Mnie, nie we Mnie wierzy, ale w Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. 45Kto Mnie widzi, widzi Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. 46Ja przyszed&#322;em na &#347;wiat jako &#347;wiat&#322;o, aby nikt, kto we Mnie wierzy, nie pozosta&#322; w ciemno&#347;ci. 47I je&#347;liby kto&#347; s&#322;ucha&#322; moich s&#322;&#243;w, lecz nie stosowa&#322; si&#281; do nich, nie Ja b&#281;d&#281; go s&#261;dzi&#322;; nie przyszed&#322;em bowiem, aby s&#261;dzi&#263; &#347;wiat, ale aby &#347;wiat uratowa&#263;. 48Kto Mnie odrzuca i nie przyjmuje moich s&#322;&#243;w, ma swego s&#281;dziego: S&#322;owo, kt&#243;re wyg&#322;osi&#322;em, os&#261;dzi go w dniu ostatecznym. 49Nie powiedzia&#322;em nic sam od siebie. To Ojciec, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;, poleci&#322; mi, co mam m&#243;wi&#263; i g&#322;osi&#263;. 50A wiem, &#380;e Jego przykazanie jest &#380;yciem wiecznym. To zatem, co Ja m&#243;wi&#281;, m&#243;wi&#281; tak, jak mi poleci&#322; Ojciec.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch13" data-usfm="JHN.13.1+JHN.13.2+JHN.13.3+JHN.13.4+JHN.13.5+JHN.13.6+JHN.13.7+JHN.13.8+JHN.13.9+JHN.13.10+JHN.13.11+JHN.13.12+JHN.13.13+JHN.13.14+JHN.13.15+JHN.13.16+JHN.13.17+JHN.13.18+JHN.13.19+JHN.13.20+JHN.13.21+JHN.13.22+JHN.13.23+JHN.13.24+JHN.13.25+JHN.13.26+JHN.13.27+JHN.13.28+JHN.13.29+JHN.13.30+JHN.13.31+JHN.13.32+JHN.13.33+JHN.13.34+JHN.13.35+JHN.13.36+JHN.13.37+JHN.13.38">
 <div class="p">1Przed &#347;wi&#281;tem Paschy Jezus by&#322; ju&#380; &#347;wiadom, &#380;e nadesz&#322;a godzina Jego przej&#347;cia z tego &#347;wiata do Ojca. Chcia&#322; wi&#281;c pokaza&#263; tym, kt&#243;rzy nale&#380;eli do Niego i kt&#243;rych pokocha&#322; w tym &#347;wiecie, &#380;e ich kocha bez reszty. 2Trwa&#322;a wieczerza. Diabe&#322; zasia&#322; ju&#380; w sercu Judasza, syna Szymona Iskariota, my&#347;l o wydaniu Go. 3Jezus wiedzia&#322;, &#380;e Ojciec przekaza&#322; wszystko w Jego r&#281;ce. Wiedzia&#322;, &#380;e wyszed&#322; od Boga i &#380;e do Boga odchodzi. 4W tych okoliczno&#347;ciach wsta&#322; od wieczerzy, z&#322;o&#380;y&#322; swe wierzchnie szaty, wzi&#261;&#322; p&#322;&#243;cienny r&#281;cznik i przepasa&#322; si&#281; nim. 5Nast&#281;pnie nala&#322; wody do miednicy, zacz&#261;&#322; my&#263; nogi uczni&#243;w i wyciera&#263; r&#281;cznikiem, kt&#243;rym by&#322; przepasany. 6Gdy podszed&#322; do Szymona Piotra, ten Go zapyta&#322;: Panie, Ty mi chcesz my&#263; nogi? 7Jezus odpowiedzia&#322;: Tego, co Ja czyni&#281;, ty teraz nie rozumiesz. Przyjdzie jednak chwila, gdy stanie si&#281; to dla ciebie jasne. 8Piotr nie m&#243;g&#322; si&#281; z tym pogodzi&#263;: Za nic w &#347;wiecie nie b&#281;dziesz my&#322; mi n&#243;g! A Jezus na to: Je&#347;li ci&#281; nie umyj&#281;, nie b&#281;dziesz mia&#322; ze Mn&#261; dzia&#322;u. 9Szymon Piotr zmieni&#322; wi&#281;c zdanie: Panie &#8212; powiedzia&#322; &#8212; myj nie tylko moje nogi, ale i r&#281;ce, i g&#322;ow&#281;. 10Jezus odpowiedzia&#322;: Wyk&#261;pany cz&#322;owiek nie musi my&#263; nic poza nogami. Jest ca&#322;y czysty. Wy te&#380; jeste&#347;cie czy&#347;ci, ale nie wszyscy. 11Jezus bowiem by&#322; &#347;wiadom, kto ma Go wyda&#263;, i w&#322;a&#347;nie dlatego powiedzia&#322;, &#380;e nie wszyscy s&#261; czy&#347;ci.</div><div class="p"> 12Gdy wi&#281;c umy&#322; im nogi, w&#322;o&#380;y&#322; swe szaty, ponownie usiad&#322; i powiedzia&#322;: Czy rozumiecie, co wam uczyni&#322;em? 13Wy zwracacie si&#281; do Mnie: Nauczycielu i Panie. I s&#322;usznie czynicie, bo Nim jestem. 14Je&#347;li zatem Ja, Pan i Nauczyciel, umy&#322;em wam nogi, wy r&#243;wnie&#380; powinni&#347;cie sobie nawzajem to czyni&#263;. 15Da&#322;em wam bowiem przyk&#322;ad, aby&#347;cie i wy czynili tak, jak Ja wam uczyni&#322;em. 16R&#281;cz&#281; i zapewniam: S&#322;uga nie jest wi&#281;kszy od swego pana ani pose&#322; od tego, kt&#243;ry go posy&#322;a. 17Skoro ju&#380; o tym wiecie, jeste&#347;cie szcz&#281;&#347;liwi &#8212; o ile b&#281;dziecie tak post&#281;powa&#263;.</div><div class="p"> 18Nie mam na my&#347;li was wszystkich. Ja wiem, kogo wybra&#322;em. Lecz niech wype&#322;ni si&#281; Pismo: Ten, kt&#243;ry je m&#243;j chleb, wyst&#261;pi&#322; przeciwko Mnie zdradziecko.#13:18 Idiom: podni&#243;s&#322; na Mnie swoj&#261;pi&#281;t&#281;.Cytat za G. 19M&#243;wi&#281; wam o tym teraz, uprzedzaj&#261;c bieg zdarze&#324;, aby&#347;cie, gdy b&#281;dzie po wszystkim, uwierzyli, &#380;e to Ja jestem. 20R&#281;cz&#281; i zapewniam, kto przyjmuje tego, kt&#243;rego Ja posy&#322;am, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;.</div><div class="s1">Zapowied&#378; zdrady</div><div class="p"> 21Po tych s&#322;owach Jezus poruszony do g&#322;&#281;bi wyzna&#322;: R&#281;cz&#281; i zapewniam, jeden z was Mnie wyda. 22Uczniowie zacz&#281;li przygl&#261;da&#263; si&#281; sobie nawzajem niepewni, o kim m&#243;wi. 23A jeden z Jego uczni&#243;w &#8212; ten, kt&#243;rego Jezus kocha&#322; &#8212; spoczywa&#322; obok Jezusa. 24Szymon Piotr da&#322; mu zatem znak, by si&#281; dowiedzia&#322;, o kogo chodzi. 25Ten wi&#281;c, poniewa&#380; by&#322; przy Jezusie, zapyta&#322;: Panie! Kto to jest? 26Jezus odpowiedzia&#322;: Ten, kt&#243;remu Ja podam umoczony kawa&#322;ek chleba. Nast&#281;pnie umoczy&#322; kawa&#322;ek chleba i poda&#322; Judaszowi, synowi Szymona Iskariota. 27I wtedy, gdy Judasz wzi&#261;&#322; kawa&#322;ek chleba, wst&#261;pi&#322; w niego szatan. Jezus powiedzia&#322; wi&#281;c do niego: Spe&#322;niaj czym pr&#281;dzej sw&#243;j zamiar. 28Nikt ze spoczywaj&#261;cych przy stole nie zrozumia&#322; jednak, o co chodzi. 29Niekt&#243;rzy przypuszczali nawet, &#380;e poniewa&#380; Judasz zarz&#261;dza&#322; sakiewk&#261;, Jezus posy&#322;a go, by kupi&#322;, czego im trzeba na &#347;wi&#281;to, albo by da&#322; co&#347; ubogim. 30On zatem wzi&#261;&#322; ten kawa&#322;ek i natychmiast wyszed&#322;. A by&#322;a noc.</div><div class="s1">MOWA PO&#379;EGNALNA</div><div class="p"> 31Po jego wyj&#347;ciu Jezus powiedzia&#322;: Teraz Syn Cz&#322;owieczy b&#281;dzie uwielbiony i w Nim B&#243;g odbierze sobie chwa&#322;&#281;. 32Je&#347;li B&#243;g w Nim odbierze sobie chwa&#322;&#281;, to r&#243;wnie&#380; B&#243;g w sobie otoczy Go chwa&#322;&#261; &#8212; otoczy Go chwa&#322;&#261; ju&#380; wkr&#243;tce. 33Drogie dzieci! Jeszcze chwil&#281; jestem z wami. B&#281;dziecie Mnie szuka&#263;. M&#243;wi&#281; wam teraz to, co niegdy&#347; &#379;ydom, &#380;e gdzie Ja id&#281;, wy przyj&#347;&#263; nie zdo&#322;acie.</div><div class="s1">Zaproszenie do wzajemnej mi&#322;o&#347;ci</div><div class="p"> 34Daj&#281; wam nowe przykazanie: Kochajcie si&#281; wzajemnie; kochajcie jedni drugich tak, jak Ja was ukocha&#322;em. 35Po tym wszyscy poznaj&#261;, &#380;e jeste&#347;cie moimi uczniami, je&#347;li jedni drugich darzy&#263; b&#281;dziecie mi&#322;o&#347;ci&#261;.</div><div class="s1">Zapowied&#378; za&#322;amania si&#281; Piotra</div><div class="p"> 36Wtedy Szymon Piotr zwr&#243;ci&#322; si&#281; do Niego: Panie, dok&#261;d idziesz? Jezus odpowiedzia&#322;: Tam, dok&#261;d id&#281;, teraz i&#347;&#263; za Mn&#261; nie mo&#380;esz, jednak potem p&#243;jdziesz. 37Piotr ci&#261;gn&#261;&#322; dalej: Panie! Dlaczego teraz nie mog&#281; i&#347;&#263; za Tob&#261;? &#379;ycie moje oddam za Ciebie. 38Jezus odpowiedzia&#322;: Oddasz za Mnie swoje &#380;ycie? R&#281;cz&#281; i zapewniam: Zanim zapieje kogut, trzy razy si&#281; Mnie wyprzesz.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="JHN.15.1+JHN.15.2+JHN.15.3+JHN.15.4+JHN.15.5+JHN.15.6+JHN.15.7+JHN.15.8+JHN.15.9+JHN.15.10+JHN.15.11+JHN.15.12+JHN.15.13+JHN.15.14+JHN.15.15+JHN.15.16+JHN.15.17+JHN.15.18+JHN.15.19+JHN.15.20+JHN.15.21+JHN.15.22+JHN.15.23+JHN.15.24+JHN.15.25+JHN.15.26+JHN.15.27">
 <div class="p">1Ja jestem prawdziw&#261; winoro&#347;l&#261;, a m&#243;j Ojciec jest winogrodnikiem. 2Usuwa#15:2 Lub: Podnosi. ka&#380;dy p&#281;d we Mnie nie przynosz&#261;cy owocu i oczyszcza ka&#380;dy, kt&#243;ry owoc przynosi, aby owocowa&#322; obficiej. 3Wy ju&#380; jeste&#347;cie czy&#347;ci dzi&#281;ki S&#322;owu, kt&#243;re wam przekaza&#322;em. 4Przede wszystkim trwajcie we Mnie &#8212; a Ja w was. Podobnie jak p&#281;d nie mo&#380;e przynosi&#263; owocu sam z siebie, je&#347;li nie tkwi w winoro&#347;li, tak i wy, je&#347;li nie b&#281;dziecie trwali we Mnie. 5Ja jestem winoro&#347;l&#261; &#8212; wy p&#281;dami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi obfity owoc, bo beze Mnie nie jeste&#347;cie w stanie nic uczyni&#263;. 6Je&#347;li kto&#347; nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak p&#281;d i uschnie. Takie zbiera si&#281;, rzuca w ognie&#324; &#8212; i p&#322;on&#261;. 7Je&#347;li pozostaniecie we Mnie i moje s&#322;owa pozostan&#261; w was, pro&#347;cie o cokolwiek chcecie, a stanie si&#281; wam &#8212; 8przez to m&#243;j Ojciec zostanie uwielbiony, by&#347;cie przynie&#347;li obfity owoc i okazali si&#281; moimi uczniami.#15:8 Lub: &#380;e przyniesiecie obfity owoc i oka&#380;ecie si&#281; moimi uczniami.</div><div class="s1">Prawdziwa mi&#322;o&#347;&#263; i przyja&#378;&#324;</div><div class="p"> 9Jak Mnie ukocha&#322; Ojciec, tak Ja was ukocha&#322;em. Trwajcie w mojej mi&#322;o&#347;ci. 10Je&#347;li wype&#322;nicie moje przykazania, b&#281;dziecie trwa&#263; w mojej mi&#322;o&#347;ci, jak i Ja wype&#322;ni&#322;em przykazania mego Ojca i trwam w Jego mi&#322;o&#347;ci. 11Powiedzia&#322;em wam to po to, aby moja rado&#347;&#263; go&#347;ci&#322;a w was i aby wasza rado&#347;&#263; by&#322;a pe&#322;na. 12Takie jest moje przykazanie: Kochajcie si&#281; nawzajem, jak Ja was ukocha&#322;em. 13Najwi&#281;ksz&#261; mi&#322;o&#347;&#263; okazuje ten, kto swoje &#380;ycie oddaje za przyjaci&#243;&#322;. 14Wy jeste&#347;cie moimi przyjaci&#243;&#322;mi, je&#347;li czynicie to, co wam przykazuj&#281;. 15Nie nazywam was ju&#380; s&#322;ugami, bo s&#322;uga nie wie, co czyni jego pan; lecz nazwa&#322;em was przyjaci&#243;&#322;mi, gdy&#380; oznajmi&#322;em wam wszystko, co s&#322;ysza&#322;em od mojego Ojca. 16Nie wy Mnie wybrali&#347;cie, ale Ja was wybra&#322;em i przeznaczy&#322;em was, &#380;eby&#347;cie szli i przynosili owoc, a wasz owoc trwa&#322;, aby Ojciec spe&#322;ni&#322; wam wszystko to, o co poprosicie w moim imieniu. 17To wam przykazuj&#281;: Kochajcie jedni drugich.</div><div class="s1">Jezus powodem niech&#281;ci</div><div class="p"> 18Je&#347;li &#347;wiat was nienawidzi, wiedzcie, &#380;e Mnie znienawidzi&#322; wcze&#347;niej ni&#380; was. 19Gdyby&#347;cie byli ze &#347;wiata, &#347;wiat kocha&#322;by was jako swoj&#261; w&#322;asno&#347;&#263;; poniewa&#380; jednak nie jeste&#347;cie ze &#347;wiata, ale Ja was wybra&#322;em ze &#347;wiata, dlatego was &#347;wiat nienawidzi. 20Pami&#281;tajcie o S&#322;owie, kt&#243;re do was skierowa&#322;em: S&#322;uga nie jest wi&#281;kszy od swego pana. Je&#347;li Mnie prze&#347;ladowali, i was b&#281;d&#261; prze&#347;ladowa&#263;; je&#347;li moje S&#322;owo wype&#322;niali, i wasze b&#281;d&#261; wype&#322;nia&#263;. 21Jednak to wszystko b&#281;d&#261; wam czyni&#263; ze wzgl&#281;du na moje imi&#281;, gdy&#380; nie znaj&#261; Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;. 22Gdybym nie przyszed&#322; i nie m&#243;wi&#322; do nich, nie mieliby grzechu, teraz jednak nie maj&#261; dla niego wym&#243;wki. 23Kto Mnie nienawidzi, nienawidzi tym samym mego Ojca. 24Gdybym nie dokona&#322; w&#347;r&#243;d nich dzie&#322;, kt&#243;rych nikt inny nie dokona&#322;, nie mieliby grzechu, teraz jednak widzieli je, a mimo to znienawidzili zar&#243;wno Mnie, jak i mojego Ojca. 25Lecz musia&#322;o wype&#322;ni&#263; si&#281; S&#322;owo zapisane w ich Prawie: Znienawidzili Mnie bez powodu.</div><div class="s1">Zapowied&#378; nadej&#347;cia Ducha Prawdy</div><div class="p"> 26Gdy przyjdzie Opiekun, kt&#243;rego Ja wam przy&#347;l&#281; od Ojca, Duch Prawdy, kt&#243;ry wychodzi od Ojca, ten z&#322;o&#380;y o Mnie &#347;wiadectwo. 27Wy jednak tak&#380;e &#347;wiadczycie,#15:27 Lub: &#347;wiadczcie. gdy&#380; jeste&#347;cie ze Mn&#261; od pocz&#261;tku.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="JHN.15.1+JHN.15.2+JHN.15.3+JHN.15.4+JHN.15.5+JHN.15.6+JHN.15.7+JHN.15.8+JHN.15.9+JHN.15.10+JHN.15.11+JHN.15.12+JHN.15.13+JHN.15.14+JHN.15.15+JHN.15.16+JHN.15.17">
 <div class="p">1Ja jestem prawdziw&#261; winoro&#347;l&#261;, a m&#243;j Ojciec jest winogrodnikiem. 2Usuwa#15:2 Lub: Podnosi. ka&#380;dy p&#281;d we Mnie nie przynosz&#261;cy owocu i oczyszcza ka&#380;dy, kt&#243;ry owoc przynosi, aby owocowa&#322; obficiej. 3Wy ju&#380; jeste&#347;cie czy&#347;ci dzi&#281;ki S&#322;owu, kt&#243;re wam przekaza&#322;em. 4Przede wszystkim trwajcie we Mnie &#8212; a Ja w was. Podobnie jak p&#281;d nie mo&#380;e przynosi&#263; owocu sam z siebie, je&#347;li nie tkwi w winoro&#347;li, tak i wy, je&#347;li nie b&#281;dziecie trwali we Mnie. 5Ja jestem winoro&#347;l&#261; &#8212; wy p&#281;dami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi obfity owoc, bo beze Mnie nie jeste&#347;cie w stanie nic uczyni&#263;. 6Je&#347;li kto&#347; nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak p&#281;d i uschnie. Takie zbiera si&#281;, rzuca w ognie&#324; &#8212; i p&#322;on&#261;. 7Je&#347;li pozostaniecie we Mnie i moje s&#322;owa pozostan&#261; w was, pro&#347;cie o cokolwiek chcecie, a stanie si&#281; wam &#8212; 8przez to m&#243;j Ojciec zostanie uwielbiony, by&#347;cie przynie&#347;li obfity owoc i okazali si&#281; moimi uczniami.#15:8 Lub: &#380;e przyniesiecie obfity owoc i oka&#380;ecie si&#281; moimi uczniami.</div><div class="s1">Prawdziwa mi&#322;o&#347;&#263; i przyja&#378;&#324;</div><div class="p"> 9Jak Mnie ukocha&#322; Ojciec, tak Ja was ukocha&#322;em. Trwajcie w mojej mi&#322;o&#347;ci. 10Je&#347;li wype&#322;nicie moje przykazania, b&#281;dziecie trwa&#263; w mojej mi&#322;o&#347;ci, jak i Ja wype&#322;ni&#322;em przykazania mego Ojca i trwam w Jego mi&#322;o&#347;ci. 11Powiedzia&#322;em wam to po to, aby moja rado&#347;&#263; go&#347;ci&#322;a w was i aby wasza rado&#347;&#263; by&#322;a pe&#322;na. 12Takie jest moje przykazanie: Kochajcie si&#281; nawzajem, jak Ja was ukocha&#322;em. 13Najwi&#281;ksz&#261; mi&#322;o&#347;&#263; okazuje ten, kto swoje &#380;ycie oddaje za przyjaci&#243;&#322;. 14Wy jeste&#347;cie moimi przyjaci&#243;&#322;mi, je&#347;li czynicie to, co wam przykazuj&#281;. 15Nie nazywam was ju&#380; s&#322;ugami, bo s&#322;uga nie wie, co czyni jego pan; lecz nazwa&#322;em was przyjaci&#243;&#322;mi, gdy&#380; oznajmi&#322;em wam wszystko, co s&#322;ysza&#322;em od mojego Ojca. 16Nie wy Mnie wybrali&#347;cie, ale Ja was wybra&#322;em i przeznaczy&#322;em was, &#380;eby&#347;cie szli i przynosili owoc, a wasz owoc trwa&#322;, aby Ojciec spe&#322;ni&#322; wam wszystko to, o co poprosicie w moim imieniu. 17To wam przykazuj&#281;: Kochajcie jedni drugich.</div>
 </div>
 </div>
</div>

I Am SeriesPrzykład

Introduction to the I AM Series

John 6:1-15:17

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany

Zasady zdrowej konfrontacji