Rozpoznawanie głosu Boga // Naucz się z Nim spotykaćPrzykład

Jak być nieustraszonym (w samym środku bólu)

Duch Święty jest w nas, oto co usłyszeliśmy od Niego dla ciebie:

Wiem, że trudno było słuchać tego, co zostało powiedziane. Wiem, że słysząc to — bolało cię. Uczyniłem twe serce miękkim. Jeśli czujesz ból w reakcji na twarde słowa, to nie jest źle. To świadczy o tym, że twoje serce nie stwardniało. To świadczy o tym, że mnie wpuściłeś. To świadczy o tym, że pozwoliłeś mi zostać.

Pozwól mi zostać.

Ale co robić z tym bólem? Co robić, gdy sytuacja się powtarza, znowu i znowu? Co robić, gdy wydaje się, że nie ma żadnej poprawy, gdy jesteś przekonany, że utknąłeś i że ten narożnik, za którym ma nastąpić zmiana, nigdy nie nadejdzie? Mówisz: „co teraz?” „Jak dalej żyć?”.

Wiem, że jesteś sfrustrowany. Chcesz, żeby sytuacja się poprawiła — i to dobrze, że do mnie przychodzisz i prosisz o pomoc. Ale teraz mnie posłuchaj, dziecko. Gdy przychodzi ból, musisz się mnie mocno trzymać. Pamiętaj, że nie musisz się zapuszczać w nieznane terytorium, nie wiedząc w którą drogę skręcić.

Skręć. Skręć, moje dziecko. Ja tu jestem. 

Skręć. Skręć, moje dziecko. Ja tu jestem.

Wiesz, że cię kocham. To jest ta miłość, która pozwoli ci utrzymać wzrok na mnie. Być może nie ma tu łatwego rozwiązania — czy możesz to sobie wyobrazić? Ta sytuacja może się szybko nie zmienić . . . i tak może być dobrze. 

Czy jesteś to w stanie przyjąć?

Przykro mi, że to boli. Ale troszczę się o twoje serce. Pozwól mi zatroszczyć się o twoje serce. Zostaw to mnie. Mniej się zamartwiaj rozwiązaniem w związku z tą osobą, a skup się najpierw na tym, gdzie jestem w momencie, gdy ta konfrontacja znowu będzie miała miejsce. Ćwicz szukanie mnie, gdy znowu będziesz z nimi rozmawiał. Rób to w tym czasie, nie potem. Ćwicz słuchanie mnie, gdy zastanawiasz się, co powiedzieć. Zrób to w momencie kolejnej konfrontacji. Jestem z tobą, Duch Święty w tobie. 

Kocham cię, mój nieustraszony.

Ćwiczenie:

Jak iść dalej? Gdy boli? Gdy kłótnia jest czymś więcej niż kłótnią . . . Gdy ktoś nas rani. . . Gdy powiedzieliśmy coś innego, niż mieliśmy na myśli . . . albo coś, co mieliśmy na myśli, ale żałujemy . . . Gdy słowa wryły się głęboko . . . Gdy ze sobą walczymy, by wybaczyć . . . wybaczyć sobie albo komuś.

Skąd wiadomo, co dalej robić . . . co powiedzieć?

Jak pozostać w relacji — znaleźć wolę i odwagę, by kochać — gdy jesteśmy sfrustrowani . . . przytłoczeni . . . przerażeni tym, co może nadejść?

To dobre pytania . . . ważne pytania. Jest jednak ważniejsze pytanie: Jak ochronić swoje serce przed stwardnieniem? Naprawdę łatwo przejść do trybu przetrwania, przejęcia kontroli i chronienia siebie, do zamknięcia serca przed zranieniem, do zamknięcia serca przed Bogiem.

Ale teraz jest ten czas, gdy Go najbardziej potrzebujemy.

Zwróćmy się do Boga, właśnie teraz. Razem zaufajmy w Jego dobro, Jego siłę, Jego wszechmoc, Jego wolę interweniowania. Otwórzmy serca i poprośmy Go, by je chronił, żebyśmy tego nie próbowali robić sami. Oddajmy Mu tę sytuację. Kompletnie Mu to oddajmy — cały ten ból, całą frustrację, chaos i zranienie.

Zostaw Mu to. I czekaj. Czekaj na Jego odpowiedź. Obserwuj i nasłuchaj, co robi Jezus. Bo to na Jego odpowiedź czekamy. Tego teraz potrzebujemy.

Jezu, kocham Cię. Ufam Ci. Możesz o wiele więcej, niż poradzić sobie z tym bólem. Jesteś życzliwy. Jesteś mądry i jesteś dobry. Kochasz mnie. Znasz mnie lepiej, niż ja znam samego siebie. Chcesz tego, co dla mnie najlepsze. Dlatego Ci ufam. Ufam twoim rozwiązaniom. Ufam twojej Drodze. Nasłuchuję jej teraz. Pomóż mi ciebie zobaczyć, pomóż mi zobaczyć twoją Drogę i pozwól mi utrzymać otwarte serce . . .

Poznaj podcast Rush — i spotkaj Ducha Świętego w swoim nowoczesnym życiu.