Podróż z Jezusem - Plan na 40 dni Wielkiego PostuPrzykład

Scena w dzisiejszym czytaniu przenosi się z Wieczernika do ogrodu Getsemane. Nastrój staje się cięższy i bardziej ponury. Jezus przywołuje trzech najbliższych uczniów i wzywa ich do wspólnej modlitwy.

Chociaż już wcześniej rozmyślałem nad utrapieniem Jezusa w ogrodzie, nigdy nie zastanawiałem się nad tym, że zaprosił swoich przyjaciół, aby razem z Nim się smucili i modlili.

To nie jest tak, że Bóg wszechświata ich potrzebował . Albo nie podejrzewał, że utną sobie drzemkę zamiast trwać w modlitwie.

Jednak, gdy dzielili się z nim smutkiem, Jezus jasno demonstrował, że dobrze jest dzielić się swoimi utrapieniami z innymi. To, że masz Boga w swoim życiu, nie oznacza, że musisz być opanowany, stoicki i niewrażliwy. Dobrze jest powiedzieć: „Hej, czy mógłbyś pójść ze mną, aby dotrzymać mi towarzystwa?" i dać komuś innemu możliwość modlenia się z tobą i za ciebie.

Jezus pokazał piękną otwartość w zapraszaniu swoich najbliższych uczniów, by mu towarzyszyli.

Nie, nie jesteśmy całkowicie zależni od naszych bliskich. Nie zachowujemy się też tak, jakby wiara wymazywała ich z naszego pola widzenia.

Pytania do rozważenia

Z czym próbuję sam sobie dzisiaj poradzić? Czy Bóg pokazał mi konkretne osoby, z którymi mogę podzielić się moimi bólami serca i marzeniami? Czy jestem gotowy, by dać się zaprosić do niesienia cudzego brzemienia, nawet jeśli oznacza to poświęcenie mojego czasu i moich zajęć?

Modlitwa

Ojcze Niebiański, pomóż mi zrozumieć, że prośba o pomoc czy modlitwa nie niszczy mojej wiary. Pomóż mi być na tyle pokornym, aby zapraszać ludzi, którym ufam, do towarzyszenia mi w mojej drodze wiary. Amen