Sędziów 11
11
Ósmy sędzia: Jefta
1Jefta#11:1 Jefta, יִפְתָּח (jiftach), czyli: JHWHotwiera. zaś, Gileadczyk, był dzielnym wojownikiem, lecz był on synem kobiety nierządnej,#Joz 2:1; 6:17, 22, 25 a spłodził Jeftę Gilead. 2Żona Gileada też urodziła mu synów; gdy synowie żony dorośli, wygonili Jeftę. Powiedzieli mu: Nie będziesz dziedziczył w domu naszego ojca, ponieważ jesteś synem innej kobiety. 3Jefta uciekł więc od swoich braci i zamieszkał w ziemi Tob.#11:3 w ziemi Tob, בְּאֶרֶץ טוֹב, lub: w ziemi dobrej, Sdz 11:3L. Gromadzili się przy Jefcie ludzie bez skrupułów#Sdz 9:4; 2Krn 13:7#11:3 ludzie bez skrupułów, אֲנָשִׁים רֵיקִים, lub: ludzie próżni, ludzie bez zasad. i wyprawiali się z nim.
4Po pewnym czasie synowie Ammona zaczęli walczyć z Izraelem. 5A gdy synowie Ammona zaczęli walczyć z Izraelem, starsi Gileadu przyszli, by zabrać Jeftę z ziemi Tob. 6I powiedzieli do Jefty: Chodź i zostań naszym wodzem – i zacznijmy walczyć#11:6 Lub: bo chcemy zacząć walczyć. z synami Ammona.
7Wtedy Jefta powiedział do starszych Gileadu: Czy to nie wy znienawidziliście mnie i wygnaliście mnie z domu mojego ojca?#11:7 G GA dod.: i wygoniliście mnie od siebie, καὶ ἐξαπεστείλατέ με ἀφ᾽ ὑμῶν. Dlaczego więc przychodzicie do mnie teraz, kiedy macie ucisk?
8A starsi Gileadu powiedzieli do Jefty: Dlatego#11:8 Dlatego: wg GA: nie tak, οὐχ οὕτως. teraz zwróciliśmy się do ciebie, abyś poszedł z nami i walczył z synami Ammona i był nam za naczelnika, [nam], wszystkim mieszkańcom Gileadu.#Sdz 10:18
9I powiedział Jefta do starszych Gileadu: Jeśli wy mnie sprowadzicie, by walczyć przeciw synom Ammona, a JHWH wyda ich przede mną, to ja stanę się waszym naczelnikiem.#11:9 Zdanie to można interpretować również jako pytanie.
10Wówczas starsi Gileadu powiedzieli do Jefty: JHWH niech będzie tym, który słyszy, [co mówimy] między sobą, że postąpimy według twojego słowa. 11Jefta poszedł więc ze starszymi Gileadu i lud ustanowił go nad sobą naczelnikiem i wodzem. Jefta przedstawił też wszystkie swoje sprawy#11:11 Lub: swoje słowa. przed obliczem JHWH w Mispie.
Rokowania Jefty z królem Ammonu
12Następnie Jefta wyprawił posłów do króla synów Ammona,#11:12 Wg BHS Moab, w całej historii. aby powiedzieli: Co my mamy do siebie,#11:12 Co my mamy do siebie, מַה־לִּי וָלָךְ: idiom: Co mnie i tobie l. czy istnieje między nami jakiś zatarg, czy masz wobec mnie jakieś roszczenia. że do mnie przyszedłeś, aby walczyć w mojej ziemi?
13A król synów Ammona odpowiedział posłom Jefty: [Przyszedłem], ponieważ Izrael po swoim wyjściu z Egiptu zajął moją ziemię od Arnon po Jabok i aż do Jordanu. Teraz więc zwróć mi ją pokojowo!#11:13 GB GL dod.: a pójdę l. odejdę, καὶ πορεύσομαι.
14Wtedy Jefta raz jeszcze wyprawił posłów do króla synów Ammona,#11:14 A dod. na początku: I wrócili posłańcy do Jefty, καὶ ἀπέστρεψαν οἱ ἄγγελοι πρὸς Ιεφθαε. 15aby mu powiedzieli: Tak mówi Jefta: Nie zajął Izrael ziemi Moabu ani ziemi synów Ammona.#Pwt 2:9-19 16Bo po wyjściu z Egiptu Izrael powędrował przez pustynię aż do Morza Czerwonego i przybył do Kadesz. 17Wtedy Izrael wysłał posłów do króla Edomu, aby powiedzieli: Pozwól mi, proszę, przejść przez twoją ziemię. Lecz król Edomu [ich] nie wysłuchał. Posłał również do króla Moabu, ale [i on] nie chciał – i pozostał Izrael w Kadesz.#Lb 20:16-17 18Potem powędrował przez pustynię i obszedł ziemię Edomu oraz ziemię Moabu, i przybył do ziemi Moabu od wschodu słońca – i rozłożyli się obozem przed przejściem przez Arnon, nie weszli w granicę Moabu – gdyż Arnon jest granicą Moabu.#Lb 21:33 19Wówczas Izrael wyprawił posłów do Sychona, króla Amorytów, króla Cheszbonu, i powiedział Izrael do niego: Pozwól nam przejść przez twoją ziemię do mojego miejsca.#Lb 21:21-31 20Lecz Sychon nie uwierzył Izraelowi, że chce [tylko] przejść przez jego obszar, stąd Sychon zebrał cały swój lud i rozłożyli się obozem w Jahas, i walczył z Izraelem. 21Wtedy JHWH, Bóg Izraela, wydał Sychona i cały jego lud w rękę Izraela i Izrael pobił ich, i odziedziczył Izrael całą ziemię Amorytów mieszkających w tej ziemi. 22Odziedziczyli zaś cały obszar Amorytów od Arnon po Jabok i od pustyni po Jordan. 23Teraz więc to JHWH, Bóg Izraela, wydziedziczył Amorytów przed swoim ludem Izraelem, a ty chcesz nas wydziedziczać? 24Czy nie jest tak, że dziedziczysz po tym, kogo Kemosz,#1Krl 11:5, 7, 33; 2Krl 23:13 twój bóg, wydziedzicza? Tak też to, co przed nami wydziedzicza JHWH, nasz Bóg, to dziedziczymy. 25A teraz, czy jesteś lepszy od Balaka, syna Sypora, króla Moabu? Czy toczył on spór z Izraelem? Czy w ogóle z nim walczył?#Lb 22:2 26Gdy Izrael mieszkał przez trzysta lat#11:26 Przy wczesnym datowaniu wyjścia Izraela z Egiptu, tj. na 1446 r. p. Chr., Jefta działał ok. 1100 r. p. Chr. Jeśli wyjście Izraela dokonało się ok. 1260 r. p. Chr., to 300 lat miałoby znaczenie przenośne. w Cheszbonie i w jego osadach, w Aroer i w jego osadach, i we wszystkich miastach, które są po obu brzegach Arnonu, dlaczego nie oderwaliście ich w tamtym czasie? 27Ja nie zgrzeszyłem przeciw tobie, a ty wyrządzasz mi krzywdę, walcząc przeciwko mnie. Niech JHWH, sędzia, rozsądzi dziś między synami Izraela a synami Ammona.
28Król synów Ammona nie posłuchał jednak słów Jefty, które ten przesłał do niego.
29Wtedy Duch JHWH zstąpił na Jeftę, przeszedł więc przez Gilead i Manassesa, przeszedł też przez Mispę Gileadzką i z Mispy Gileadzkiej ruszył na synów Ammona.
Ślubowanie Jefty
30Jefta złożył też ślub#Prz 20:25 JHWH, mówiąc: Jeśli rzeczywiście wydasz synów Ammona w moją rękę, 31to będzie wychodzący,#11:31 wychodzący: brak w GA GL OL. ten, który wyjdzie z drzwi mojego domu, aby spotkać mnie, gdy będę wracał w pokoju od synów Ammona, będzie wtedy dla JHWH i#11:31 Spójnik i (ו): być może lub, tj. jeśli wyjdzie człowiek, zostanie oddany na służbę Panu, a jeśli zwierzę, to zostanie złożone na całopalenie; zob. też użycie spójnika i w Rdz 34:15-16; Wj 18:16 i Kpł 27:29; Sdz 11:31L. złożę go w ofierze całopalnej.#Kpł 22:18-20#11:31 W tekście znajdujemy formy rm, które mogą odnosić się do przedmiotów nieożywionych (Lb 21:13), do mowy (Lb 32:24) oraz do osób (Jr 5:6; 21:9; 38:2). Domy tego okresu budowane były tak, że przez bramy przechodziły również zwierzęta, Sdz 11:31L.
32Następnie Jefta wyruszył na synów Ammona, by walczyć przeciw nim, a JHWH wydał ich w jego rękę. 33I zadał im bardzo wielką klęskę, od Aroer aż po wejście do Minnit – dwadzieścia miast – i aż po Abel-Keramim. Tak to synowie Ammona zostali upokorzeni wobec synów Izraela.
34A gdy Jefta wchodził do Mispy, do swojego domu, oto jego córka wyszła mu na spotkanie z tamburynami i tańcami, a miał tylko ją, jedynaczkę, żadnego poza nią syna ani córki. 35Gdy więc ją zobaczył, rozdarł swoje szaty i powiedział: Ach, moja córko, przygniotłaś mnie strasznie i ty jesteś wśród przysparzających mi trosk,#11:35 wśród przysparzających mi trosk, בְּעֹכְרָי, lub: jak przysparzający mi trosk. ja bowiem złożyłem ślub#11:35 złożyłem ślub JHWH, פָּצִיתִי־פִי אֶל־יְהוָה, idiom: otworzyłem swe usta wobec JHWH, tj. dałem słowo JHWH, pod. w w. 36. JHWH i nie jestem w stanie [tego] cofnąć.#Lb 30:3; Pwt 23:22-24; Ps 15:4; Kzn 5:4-5#11:35 Zakaz składania ofiar z ludzi: Kpł 18:21; 20:2; Pwt 12:31; 18:10; Jr 19:5; Ez 20:30-31; 23:37, 39. 36A [ona] powiedziała do niego: Ojcze mój, [skoro] złożyłeś ślub JHWH, to uczyń mi to, co wypowiedziały twoje usta – po tym, jak JHWH sprawił ci pomstę z twoich wrogów, z synów Ammona. 37Powiedziała też do swojego ojca: Niech mi zostanie spełniona ta rzecz: Zostaw mnie na dwa miesiące, bym mogła pójść i chodzić po górach, i opłakiwać moje dziewictwo, ja i moje przyjaciółki. 38I powiedział: Idź! I wypuścił ją na dwa miesiące, a ona poszła wraz ze swoimi przyjaciółkami i opłakiwała swoje dziewictwo na górach.
39A po upływie dwóch miesięcy wróciła do swojego ojca i [on] spełnił na niej swój ślub, który złożył, a#11:39 a rozłączne (inna część mowy niż cz po waw) raczej niż wynikowe i. ona nie poznała mężczyzny – i stało się to zwyczajem#11:39 zwyczajem, חֹק, lub: ustawą. w Izraelu: 40rokrocznie#11:40 rokrocznie, מִיָּמִים יָמִימָה, od dni do dni, GA: z dni do dni, ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας, idiom: rokrocznie. córki Izraela chodzą wspominać#11:40 wspominać, לְתַנּוֹת, hl2, zob. Sdz 5:11, GA: opłakiwać, θρηνεῖν. córkę#11:40 córkę, לְבַת, pod. G: τὴν θυγατέρα, lub: do córki (zob. 11:7), w związku z córką. Jefty Gileadczyka przez cztery dni w roku.
Obecnie wybrane:
Sędziów 11: SNPD4
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Sędziów 11
11
Ósmy sędzia: Jefta
1Jefta#11:1 Jefta, יִפְתָּח (jiftach), czyli: JHWHotwiera. zaś, Gileadczyk, był dzielnym wojownikiem, lecz był on synem kobiety nierządnej,#Joz 2:1; 6:17, 22, 25 a spłodził Jeftę Gilead. 2Żona Gileada też urodziła mu synów; gdy synowie żony dorośli, wygonili Jeftę. Powiedzieli mu: Nie będziesz dziedziczył w domu naszego ojca, ponieważ jesteś synem innej kobiety. 3Jefta uciekł więc od swoich braci i zamieszkał w ziemi Tob.#11:3 w ziemi Tob, בְּאֶרֶץ טוֹב, lub: w ziemi dobrej, Sdz 11:3L. Gromadzili się przy Jefcie ludzie bez skrupułów#Sdz 9:4; 2Krn 13:7#11:3 ludzie bez skrupułów, אֲנָשִׁים רֵיקִים, lub: ludzie próżni, ludzie bez zasad. i wyprawiali się z nim.
4Po pewnym czasie synowie Ammona zaczęli walczyć z Izraelem. 5A gdy synowie Ammona zaczęli walczyć z Izraelem, starsi Gileadu przyszli, by zabrać Jeftę z ziemi Tob. 6I powiedzieli do Jefty: Chodź i zostań naszym wodzem – i zacznijmy walczyć#11:6 Lub: bo chcemy zacząć walczyć. z synami Ammona.
7Wtedy Jefta powiedział do starszych Gileadu: Czy to nie wy znienawidziliście mnie i wygnaliście mnie z domu mojego ojca?#11:7 G GA dod.: i wygoniliście mnie od siebie, καὶ ἐξαπεστείλατέ με ἀφ᾽ ὑμῶν. Dlaczego więc przychodzicie do mnie teraz, kiedy macie ucisk?
8A starsi Gileadu powiedzieli do Jefty: Dlatego#11:8 Dlatego: wg GA: nie tak, οὐχ οὕτως. teraz zwróciliśmy się do ciebie, abyś poszedł z nami i walczył z synami Ammona i był nam za naczelnika, [nam], wszystkim mieszkańcom Gileadu.#Sdz 10:18
9I powiedział Jefta do starszych Gileadu: Jeśli wy mnie sprowadzicie, by walczyć przeciw synom Ammona, a JHWH wyda ich przede mną, to ja stanę się waszym naczelnikiem.#11:9 Zdanie to można interpretować również jako pytanie.
10Wówczas starsi Gileadu powiedzieli do Jefty: JHWH niech będzie tym, który słyszy, [co mówimy] między sobą, że postąpimy według twojego słowa. 11Jefta poszedł więc ze starszymi Gileadu i lud ustanowił go nad sobą naczelnikiem i wodzem. Jefta przedstawił też wszystkie swoje sprawy#11:11 Lub: swoje słowa. przed obliczem JHWH w Mispie.
Rokowania Jefty z królem Ammonu
12Następnie Jefta wyprawił posłów do króla synów Ammona,#11:12 Wg BHS Moab, w całej historii. aby powiedzieli: Co my mamy do siebie,#11:12 Co my mamy do siebie, מַה־לִּי וָלָךְ: idiom: Co mnie i tobie l. czy istnieje między nami jakiś zatarg, czy masz wobec mnie jakieś roszczenia. że do mnie przyszedłeś, aby walczyć w mojej ziemi?
13A król synów Ammona odpowiedział posłom Jefty: [Przyszedłem], ponieważ Izrael po swoim wyjściu z Egiptu zajął moją ziemię od Arnon po Jabok i aż do Jordanu. Teraz więc zwróć mi ją pokojowo!#11:13 GB GL dod.: a pójdę l. odejdę, καὶ πορεύσομαι.
14Wtedy Jefta raz jeszcze wyprawił posłów do króla synów Ammona,#11:14 A dod. na początku: I wrócili posłańcy do Jefty, καὶ ἀπέστρεψαν οἱ ἄγγελοι πρὸς Ιεφθαε. 15aby mu powiedzieli: Tak mówi Jefta: Nie zajął Izrael ziemi Moabu ani ziemi synów Ammona.#Pwt 2:9-19 16Bo po wyjściu z Egiptu Izrael powędrował przez pustynię aż do Morza Czerwonego i przybył do Kadesz. 17Wtedy Izrael wysłał posłów do króla Edomu, aby powiedzieli: Pozwól mi, proszę, przejść przez twoją ziemię. Lecz król Edomu [ich] nie wysłuchał. Posłał również do króla Moabu, ale [i on] nie chciał – i pozostał Izrael w Kadesz.#Lb 20:16-17 18Potem powędrował przez pustynię i obszedł ziemię Edomu oraz ziemię Moabu, i przybył do ziemi Moabu od wschodu słońca – i rozłożyli się obozem przed przejściem przez Arnon, nie weszli w granicę Moabu – gdyż Arnon jest granicą Moabu.#Lb 21:33 19Wówczas Izrael wyprawił posłów do Sychona, króla Amorytów, króla Cheszbonu, i powiedział Izrael do niego: Pozwól nam przejść przez twoją ziemię do mojego miejsca.#Lb 21:21-31 20Lecz Sychon nie uwierzył Izraelowi, że chce [tylko] przejść przez jego obszar, stąd Sychon zebrał cały swój lud i rozłożyli się obozem w Jahas, i walczył z Izraelem. 21Wtedy JHWH, Bóg Izraela, wydał Sychona i cały jego lud w rękę Izraela i Izrael pobił ich, i odziedziczył Izrael całą ziemię Amorytów mieszkających w tej ziemi. 22Odziedziczyli zaś cały obszar Amorytów od Arnon po Jabok i od pustyni po Jordan. 23Teraz więc to JHWH, Bóg Izraela, wydziedziczył Amorytów przed swoim ludem Izraelem, a ty chcesz nas wydziedziczać? 24Czy nie jest tak, że dziedziczysz po tym, kogo Kemosz,#1Krl 11:5, 7, 33; 2Krl 23:13 twój bóg, wydziedzicza? Tak też to, co przed nami wydziedzicza JHWH, nasz Bóg, to dziedziczymy. 25A teraz, czy jesteś lepszy od Balaka, syna Sypora, króla Moabu? Czy toczył on spór z Izraelem? Czy w ogóle z nim walczył?#Lb 22:2 26Gdy Izrael mieszkał przez trzysta lat#11:26 Przy wczesnym datowaniu wyjścia Izraela z Egiptu, tj. na 1446 r. p. Chr., Jefta działał ok. 1100 r. p. Chr. Jeśli wyjście Izraela dokonało się ok. 1260 r. p. Chr., to 300 lat miałoby znaczenie przenośne. w Cheszbonie i w jego osadach, w Aroer i w jego osadach, i we wszystkich miastach, które są po obu brzegach Arnonu, dlaczego nie oderwaliście ich w tamtym czasie? 27Ja nie zgrzeszyłem przeciw tobie, a ty wyrządzasz mi krzywdę, walcząc przeciwko mnie. Niech JHWH, sędzia, rozsądzi dziś między synami Izraela a synami Ammona.
28Król synów Ammona nie posłuchał jednak słów Jefty, które ten przesłał do niego.
29Wtedy Duch JHWH zstąpił na Jeftę, przeszedł więc przez Gilead i Manassesa, przeszedł też przez Mispę Gileadzką i z Mispy Gileadzkiej ruszył na synów Ammona.
Ślubowanie Jefty
30Jefta złożył też ślub#Prz 20:25 JHWH, mówiąc: Jeśli rzeczywiście wydasz synów Ammona w moją rękę, 31to będzie wychodzący,#11:31 wychodzący: brak w GA GL OL. ten, który wyjdzie z drzwi mojego domu, aby spotkać mnie, gdy będę wracał w pokoju od synów Ammona, będzie wtedy dla JHWH i#11:31 Spójnik i (ו): być może lub, tj. jeśli wyjdzie człowiek, zostanie oddany na służbę Panu, a jeśli zwierzę, to zostanie złożone na całopalenie; zob. też użycie spójnika i w Rdz 34:15-16; Wj 18:16 i Kpł 27:29; Sdz 11:31L. złożę go w ofierze całopalnej.#Kpł 22:18-20#11:31 W tekście znajdujemy formy rm, które mogą odnosić się do przedmiotów nieożywionych (Lb 21:13), do mowy (Lb 32:24) oraz do osób (Jr 5:6; 21:9; 38:2). Domy tego okresu budowane były tak, że przez bramy przechodziły również zwierzęta, Sdz 11:31L.
32Następnie Jefta wyruszył na synów Ammona, by walczyć przeciw nim, a JHWH wydał ich w jego rękę. 33I zadał im bardzo wielką klęskę, od Aroer aż po wejście do Minnit – dwadzieścia miast – i aż po Abel-Keramim. Tak to synowie Ammona zostali upokorzeni wobec synów Izraela.
34A gdy Jefta wchodził do Mispy, do swojego domu, oto jego córka wyszła mu na spotkanie z tamburynami i tańcami, a miał tylko ją, jedynaczkę, żadnego poza nią syna ani córki. 35Gdy więc ją zobaczył, rozdarł swoje szaty i powiedział: Ach, moja córko, przygniotłaś mnie strasznie i ty jesteś wśród przysparzających mi trosk,#11:35 wśród przysparzających mi trosk, בְּעֹכְרָי, lub: jak przysparzający mi trosk. ja bowiem złożyłem ślub#11:35 złożyłem ślub JHWH, פָּצִיתִי־פִי אֶל־יְהוָה, idiom: otworzyłem swe usta wobec JHWH, tj. dałem słowo JHWH, pod. w w. 36. JHWH i nie jestem w stanie [tego] cofnąć.#Lb 30:3; Pwt 23:22-24; Ps 15:4; Kzn 5:4-5#11:35 Zakaz składania ofiar z ludzi: Kpł 18:21; 20:2; Pwt 12:31; 18:10; Jr 19:5; Ez 20:30-31; 23:37, 39. 36A [ona] powiedziała do niego: Ojcze mój, [skoro] złożyłeś ślub JHWH, to uczyń mi to, co wypowiedziały twoje usta – po tym, jak JHWH sprawił ci pomstę z twoich wrogów, z synów Ammona. 37Powiedziała też do swojego ojca: Niech mi zostanie spełniona ta rzecz: Zostaw mnie na dwa miesiące, bym mogła pójść i chodzić po górach, i opłakiwać moje dziewictwo, ja i moje przyjaciółki. 38I powiedział: Idź! I wypuścił ją na dwa miesiące, a ona poszła wraz ze swoimi przyjaciółkami i opłakiwała swoje dziewictwo na górach.
39A po upływie dwóch miesięcy wróciła do swojego ojca i [on] spełnił na niej swój ślub, który złożył, a#11:39 a rozłączne (inna część mowy niż cz po waw) raczej niż wynikowe i. ona nie poznała mężczyzny – i stało się to zwyczajem#11:39 zwyczajem, חֹק, lub: ustawą. w Izraelu: 40rokrocznie#11:40 rokrocznie, מִיָּמִים יָמִימָה, od dni do dni, GA: z dni do dni, ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας, idiom: rokrocznie. córki Izraela chodzą wspominać#11:40 wspominać, לְתַנּוֹת, hl2, zob. Sdz 5:11, GA: opłakiwać, θρηνεῖν. córkę#11:40 córkę, לְבַת, pod. G: τὴν θυγατέρα, lub: do córki (zob. 11:7), w związku z córką. Jefty Gileadczyka przez cztery dni w roku.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej