Daniela 2
2
Sen o posągu historii
1W drugim roku#2:1 604 r. p. Chr., jeśli nie liczyć roku koronacyjnego Nebukadnesara (por. Dn 1:1); Daniel i jego przyjaciele kończyli wówczas wstępny okres edukacji w Babilonie (zob. Dn 1:5); w dwunastym roku BHS. panowania Nebukadnesara przyśniły się Nebukadnesarowi sny.#2:1 Być może chodzi o części jednego snu lub lp nieokreśloną (Dn 2:1L). I zatrwożył się jego duch, a jego sen był nad nim.#2:1 Lub: (1) odszedł go; (2) powracał do niego. 2I powiedział król, by zwołano wróżbitów i czarowników, czarnoksiężników#2:2 czarnoksiężników, מְכַשֵּׁף (mechaszszef), w Dn mamy: חַרְטֻמִּים, אַשָּׁפִים, כַּשְׂדִּים, to jest: לַחַרְטֻמִּים וְלָאַשָּׁפִים וְלַמְכַשְּׁפִים וְלַכַּשְׂדִּים: wróżbitów i czarowników, czarnoksiężników i Chaldejczyków. i Chaldejczyków,#2:2 Chaldejczyków, כַּשְׂדִּים (kasdim), może ozn. mędrców babilońskich. aby opowiedzieć królowi jego sny. Przyszli więc i stanęli przed królem.
3Wtedy król rzekł do nich: Przyśnił mi się sen. I zatrwożył się mój duch, [spragniony], aby poznać ten sen. 4A Chaldejczycy odpowiedzieli królowi – po aramejsku:#2:4 po aramejsku: może chodzić o to, że mędrcy przemówili do króla po aramejsku lub o zaznaczenie, że Dn 2:4-7:28 napisany jest po aram., tj. aram. królewskim będącym w użyciu od końca VI w. do początku II w. p. Chr., wcześniejszym niż późn. aram. zaświadczony w Qumran, Dn 2:4L. Królu, żyj na wieki! Opowiedz sen swoim sługom, a wyłożymy ci go. 5A król odpowiedział Chaldejczykom: Moje słowo jest wypowiedziane: Jeżeli nie zaznajomicie mnie ze snem i nie wyłożycie tego snu, poćwiartuje się was, a wasze domy obróci się w kupy śmieci. 6Ale jeśli sen i jego znaczenie mi wyłożycie, otrzymacie ode mnie dary i nagrody, i wielką cześć. Dlatego przedstawcie mi sen i jego wyjaśnienie.
7Powtórnie więc odpowiedzieli: Niech król opowie sen swoim sługom, a podamy jego znaczenie. 8Lecz król odpowiedział, mówiąc: Wiem ja na pewno, że wy chcecie zyskać na czasie, ponieważ widzicie, że słowo jest przeze mnie wypowiedziane. 9Jeśli więc ze snem mnie nie zapoznacie, jeden jest tylko wyrok na was. A uzgodniliście między sobą, że opowiecie przede mną słowo kłamliwe i zwodnicze, aż czasy się zmienią. Dlatego opowiedzcie mi sen, a będę wiedział, że możecie mi go [również] wyłożyć.
10Chaldejczycy odpowiedzieli przed królem: Nie ma na ziemi człowieka, który by mógł spełnić słowo króla. A też w ogóle żaden król wielki i potężny o rzecz taką, jak ta, nie prosił żadnego wróżbity, czarownika czy Chaldejczyka. 11Rzecz, o którą król pyta, jest trudna, i nie ma innego takiego, kto by [tę rzecz] przed królem wyłożył, oprócz bogów, a ich mieszkań nie ma między ciałem.#2:11 Idiom aram.: między śmiertelnymi. 12Z tego powodu król był zły i bardzo się rozgniewał,#2:12 był zły i bardzo się rozgniewał: hend.: był bardzo zagniewany. i powiedział, aby stracić wszystkich mędrców babilońskich.
13A gdy ogłoszono wyrok i mędrcy mieli być ścięci, szukano również Daniela i jego towarzyszy, aby ich ściąć. 14Wówczas Daniel zwrócił się z radą i taktem#2:14 z radą i taktem: aram. עֵטָא וּטְעֵם (‘eta’ ute‘em): hend.: z mądrą radą. do Arioka, dowódcy gwardii króla, który wyszedł, aby ściąć mędrców babilońskich. 15Odezwał się więc i powiedział do Arioka, oficera królewskiego: Dlaczego rozkaz królewski jest taki srogi?#2:15 Lub: pilny. Wtedy Ariok objaśnił tę rzecz Danielowi. 16A Daniel poszedł i prosił króla, aby mu dał czas, a przedstawi wykład królowi. 17Potem poszedł Daniel do domu i przedstawił tę rzecz swoim przyjaciołom: Chananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi, 18aby wyprosili sprzed oblicza Boga niebios miłosierdzie z powodu tej tajemnicy, żeby nie stracono Daniela i jego przyjaciół z pozostałymi mędrcami babilońskimi.
19Wtedy Danielowi w nocnym widzeniu została objawiona tajemnica, za co Daniel wysławiał#2:19 Lub: błogosławił. Boga niebios. 20I odezwał się Daniel tymi słowy:
Niech będzie błogosławione imię
Boga – od wieków na wieki,
ponieważ mądrość i moc należą
do Niego.#Ps 119:91; 147:5; Iz 55:9
21On zmienia okresy i czasy,#Dn 6:27-29
strąca królów i ustanawia królów,#Dn 2:37, 47; 4:14, 23; 5:21
daje mądrość mądrym#Ps 127:2
i poznanie znającym rozum.
22On odsłania to, co głębokie
i ukryte;#Ps 146:8; Obj 3:18
wie, co jest w ciemnościach,
przy Nim mieszka światło.
23Ciebie, Boże moich ojców, ja
chwalę i uwielbiam,
bo mi dałeś mądrość i moc,
a teraz oznajmiłeś mi, o co Cię
prosiliśmy –
oznajmiłeś nam sprawę króla.
24Potem Daniel udał się do Arioka, którego król wyznaczył, aby stracić mędrców babilońskich, poszedł i tak do niego powiedział: Nie zabijaj mędrców babilońskich! Wprowadź mnie przed króla, a ja przedstawię królowi wykład [snu]. 25Wtedy Ariok śpiesznie wprowadził Daniela przed króla i tak powiedział do niego: Znalazłem człowieka spośród wygnańców#2:25 spośród wygnańców, aram. מִן־בְּנֵי גָלוּתָא (min-bene galuta’), spośród synów wygnania. judzkich, który da poznać królowi wykład [snu].
26Odezwał się król i powiedział do Daniela, którego imię było Belteszasar: Czy ty rzeczywiście potrafisz zapoznać mnie ze snem, który oglądałem, i jego wykładem? 27I odezwał się Daniel przed królem i powiedział: Tajemnicy, o którą pyta król, nie mogą wyjawić królowi mędrcy ani czarownicy, ani wróżbici, ani przepowiadacze.#2:27 przepowiadacze, aram. גָּזְרִין (gazrin), lub: astrolodzy, wieszcze. 28Ale jest Bóg na niebie, który objawia tajemnice,#Am 3:7; 4:13 i daje poznać królowi Nebukadnesarowi, co ma się stać w późniejszych dniach. Twój sen i twoje widzenie [z] twojej głowy na twoim łożu, są takie:
29Tobie, o królu, przyszło przez twą myśl na twoim łożu to, co ma być potem, a ten, który objawia tajemnice, dał ci poznać, co ma być. 30A mnie nie dzięki mądrości, którą miałbym w sobie [w większym stopniu] niż wszyscy [inni] żyjący, tajemnicę tę objawiono, ale abym dał poznać królowi wykład i abyś poznał myśli twego serca.
31Ty, królu, spojrzałeś i zobaczyłeś: Oto jeden wielki posąg. Posąg ten był ogromny. Jasność#2:31 blask, aram. זִיו (ziw), splendor, piękno. jego potężna. Stanął [on] przed tobą, a jego wygląd był przerażający.
32Głowa tego posągu była ze szczerego złota, jego pierś i jego ramiona ze srebra, jego brzuch i jego biodra z miedzi, 33jego łydki z żelaza, jego stopy po części z żelaza i po części z gliny.
34Patrzyłeś i zobaczyłeś, aż tu odciął się kamień, lecz bez udziału rąk, i uderzył ten posąg w jego stopy z żelaza i gliny, i skruszył je. 35Wtedy rozpadło się na pojedyncze [kawałki]#2:35 Lub: bez wyjątku. żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, i stało się jak plewa na klepisku w lecie, i rozniósł to wiatr, i na żadnym miejscu nie można było tego znaleźć. A kamień, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i wypełnił całą ziemię. 36Taki jest sen. A [teraz] podamy królowi jego wykład:#2:36 Chodzi o: Babilon (606-539 r. p. Chr.), Medo-Persję (539-331 r. p. Chr.), Grecję (331-63 r. p. Chr.) i Rzym (63 r. p. Chr.-476 r. po Chr.; cesarstwo zachodnie upadło w 476 r. po Chr., a wschodnie w 1453 r. po Chr.).
37Ty, o królu, jesteś królem królów, któremu Bóg niebios dał królestwo, moc i siłę, i chwałę, 38i któremu w rękę dał wszystkich mieszkających [na ziemi], zwierzęta pól i ptactwo nieba, i którego uczynił władcą nad tym wszystkim#Jr 27:6; 28:14 – ty jesteś głową ze złota. 39Ale po tobie powstanie inne królestwo, słabsze niż twoje, a potem trzecie królestwo, z miedzi,#Za 6:1 które opanuje całą ziemię. 40A czwarte królestwo będzie mocne jak żelazo – ponieważ żelazo wszystko rozbija i łamie – i jak żelazo, które kruszy, tak i ono wszystko rozbije i połamie. 41A że widziałeś stopy i palce po części z gliny garncarza, a po części z żelaza, [znaczy, że] królestwo będzie podzielone, będzie miało coś z trwałości żelaza, jak widziałeś żelazo zmieszane z gliniastą ziemią.#2:41 Lub: z glinianą skorupą. 42A to, że palce u stóp były po części z żelaza, a po części z gliny od końca, [znaczy, że] królestwo to będzie [po części] mocne, a po części będzie kruche. 43A że widziałeś żelazo zmieszane z gliniastą ziemią, [znaczy, że] zmieszają się one w nasieniu ludzkim, lecz jeden nie będzie trzymał się drugiego, jak żelazo nie miesza się z gliną. 44Za dni tych królów Bóg niebios powoła królestwo,#Dn 4:31; 6:27; Mi 4:7; Łk 1:33 które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud. Rozbije#Łk 20:18; Ef 1:9-10 i usunie wszystkie te królestwa, lecz samo ostoi się na wieki, 45jak to widziałeś, że od góry odciął się kamień bez udziału rąk, rozbił żelazo i miedź, glinę, srebro, złoto. Wielki Bóg dał poznać królowi, co będzie potem. Sen jest prawdziwy, a jego wykład pewny.
46Wtedy król Nebukadnesar padł na swoją twarz i oddał cześć Danielowi. I powiedział, by rozlać dla niego ofiary [z płynów] i kadzidła.
47Następnie odezwał się król do Daniela i powiedział: Rzeczywiście, wasz Bóg jest Bogiem bogów i Panem królów, i objawia tajemnice – ponieważ mogłeś odsłonić tę tajemnicę.
48Potem król wyniósł#Jr 29:5-7 Daniela, dał mu wiele wielkich darów i powierzył mu władzę nad całą prowincją babilońską, i uczynił go naczelnym zwierzchnikiem wszystkich mędrców babilońskich. 49Daniel jednak wyprosił u króla, aby wyznaczył nad sprawami prowincji babilońskiej Szadraka, Meszaka i Abed-Nega. A Daniel [pozostał] w bramie królewskiej.
Obecnie wybrane:
Daniela 2: SNPD4
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej