Księga Joba 39
39
1Czy znasz porę, kiedy kozice skalne rodzą,
czy pilnujesz czasu rodzenia łań?
2Czy możesz zliczyć miesiące, kiedy donaszają
i znasz czas ich miotu?
3Przykucają, by ich młode przebić się mogły
i pozbywają się swych bólów,
4A gdy ich młode nabierają sił,
wzrastają na otwartym polu,
odchodzą i już nie wracają do nich.
5Kto wypuścił wolno dzikiego osła
i kto rozwiązał pęta muła,
6Któremu przeznaczyłem step na dom,
a słoną krainę na mieszkanie?
7Kpi sobie ze zgiełku miasta
i nie słyszy wrzasku poganiacza.
8Przebiega góry za paszą,
szukając wszelkiej zieleni.
9Czy zechce ci służyć bawół
albo czy przenocuje u twego żłobu?
10Czy możesz powrozem przywiązać bawoła do bruzdy
albo czy będzie bronował za tobą zagony?
11Czy na nim polegasz, że ma dużo siły,
i chcesz mu powierzyć swój trud?
12Czy możesz mu zawierzyć, że zwiezie ci zbiory
i sprowadzi je do twojego gumna?
13Strusica radośnie bije skrzydłami,
lecz czy są to skrzydła i pióra bociana?
14Znosi ona na ziemi swoje jaja
i wygrzewa je w piasku,
15A nie pamięta o tym, że może je zgnieść nogą,
a dzikie zwierzę je zdeptać.
16Twardo postępuje ze swymi młodymi,
jakby nie były jej;
nie martwi się, że jej trud jest daremny,
17Gdyż Bóg pozbawił ją mądrości
i nie udzielił jej rozumu.
18Gdy spłoszona unosi się wysoko,
szydzi z konia i jego jeźdźca.
19Czy ty dajesz koniowi siłę,
odziewasz jego kark w grzywę?
20Czy każesz mu podskakiwać jak szarańcza?
Jego dumne rżenie sieje postrach.
21Drze kopytami ziemię, dumny ze swej siły,
wybiega na spotkanie zbrojnych.
22Drwi z trwogi i nie lęka się,
i nie ustępuje przed mieczem.
23Na nim chrzęści kołczan,
błyszczy oszczep i dzida.
24Wśród zgiełku i hałasu pochłania przestrzeń
i na głos trąby nie ustoi spokojnie.
25Ilekroć zabrzmi trąba, zarży: Iha!
i z daleka wyczuwa bitwę,
gromki głos dowódców i okrzyk wojenny.
26Czy mocą twojego rozumu wzbija się jastrząb
i rozciąga swoje skrzydła ku południowi?
27Czy na twój rozkaz wznosi się orzeł
i ściele wysoko swoje gniazdo?
28Na skale mieszka i nocuje
na iglicach skalnych i stromych wierzchołkach.
29Stamtąd wypatruje żeru,
jego oczy patrzą daleko.
30 #
Mat. 24,28; Łuk. 17,37 Jego pisklęta chciwie piją krew,
a jest wszędzie tam, gdzie są zabici.
Obecnie wybrane:
Księga Joba 39: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)