Księga Joba 36

36
Bóg wychowuje człowieka
1Elihu mówił dalej tak:
2Miej trochę cierpliwości ze mną, a pouczę cię,
bo jeszcze dopowiem coś po stronie Boga.
3Moją wiedzę zaczerpnę z daleka
i oddam sprawiedliwość mojemu Stwórcy.
4Bo, zaiste, moje słowa nie są kłamstwem;
a mąż doskonale obeznany jest przed tobą,
5Oto Bóg jest potężny, lecz nikim nie gardzi;
potężny siłą i sercem.
6Bezbożnego nie pozostawia przy życiu,
ubogim zaś zapewnia sprawiedliwość.
7 # I Sam. 2,8; Ps. 33,18; 34,16; 113,8 Od sprawiedliwego nie odwraca swoich oczu;
wraz z królami sadza ich na tronie
i są na zawsze wywyższeni.
8A gdy są skuci w pęta,
skowani więzami nędzy,
9Wtedy wyjawia im ich sprawy
i ich występki, że się wzmogły.
10 # Job 33,16 Otwiera im ucho dla przestrogi
i wzywa ich, żeby się odwrócili od złości.
11Jeżeli usłuchają i poddadzą się,
dokończą dni swoich w szczęściu
i lat swoich w rozkoszach.
12Lecz jeżeli nie usłuchają,
zginą od śmiertelnego pocisku
i umrą, nie wiedząc jak i za co.
13Ludzie bezbożnego serca hodują gniew;
nie wołają o pomoc, gdy ich wiąże.
14Toteż ich dusza umiera w kwiecie wieku,
kończą swe życie wśród nierządników świątynnych.
15On wybawia cierpiącego przez jego cierpienie
i otwiera jego ucho przez utrapienie.
16Także ciebie wyrywa z paszczy niedoli
na wolną przestrzeń, gdzie nie ma ciasnoty,
a twój stół jest bogato zastawiony tłustymi potrawami.
17Lecz jeżeli w pełni sądzisz jak bezbożny,
to cię sąd i prawo pochwycą.
18Niech cię gniew nie skusi do urągania,
niech cię nie zwiedzie bogaty okup!
19Czy twój krzyk wyprowadzi cię z niedoli
albo wszystkie twoje choćby jak napięte wysiłki?
20Nie tęsknij za nocą,
że ludy porwą się ze swoich miejsc!
21Strzeż się, abyś się nie zwracał ku niegodziwości,
gdyż z powodu niej znosisz cierpienie.
22 # II Kron. 20,6; Jer. 10,6 Oto Bóg jest wzniosły w swym działaniu,
gdzież jest taki wychowawca jak On?
23 # V Mojż. 32,4; II Kron. 19,7; Job 8,3; 34,10; Ps. 92,16; Rzym. 9,14 Kto wyznacza mu jego postępowanie
i kto powie: Popełniłeś zło?
24Pamiętaj, abyś raczej wysławiał jego działanie,
które opiewali ludzie!
25Wszyscy ludzie wpatrywali się w nie z podziwem,
chociaż człowiek widzi je tylko z daleka.
26 # Ps. 90,2; 92,9; 93,2; 102,13; Izaj. 63,16; Treny 5,19; Hebr. 1,11 Oto Bóg jest wzniosły, a tylko my tego nie możemy poznać;
liczba jego lat jest niezbadana.
27On wyciąga kropelki z morza
i te rozlewają się w oparach deszczu,
28 # Mat. 5,45 Którym ociekają chmury
i który spada na mnóstwo ludzi.
29 # Ps. 18,12 Kto może zrozumieć, jak się układają obłoki,
grzmoty w jego namiocie?
30Oto On roztacza wokoło siebie mgłę
i okrywa głębiny morskie.
31Tak przez nie sądzi ludy,
daje też pokarm w obfitości.
32W swoich dłoniach kryje błyskawicę
i każe jej trafić w cel.
33Obwieszcza go jego grzmot,
gdy w gniewie występuje przeciwko niegodziwości.

Obecnie wybrane:

Księga Joba 36: BW1975

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności