Psalmy 37:1-20

א Nie unoś się gniewem na niegodziwych, Nie zazdrość czyniącym bezprawie. Bo uschną tak szybko jak trawa, Zwiędną jak kępki świeżej zieleni. ב Zaufaj PANU i postępuj dobrze, Mieszkaj w swej ziemi i dbaj o wierność! Rozkoszuj się PANEM, A spełni pragnienia twego serca. ג Powierz PANU swoją drogę, Zaufaj Mu, a On podejmie działanie. Sprawi, że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło, Twa prawość zajaśnieje jak słońce w południe. ד Wycisz się przed Panem, oczekuj Go cierpliwie, Nie złość się na tego, któremu się udaje, Na człowieka, który przeprowadza swoje niecne plany. ה Odstąp od gniewu, porzuć zapalczywość! Przestań się złościć! To prowadzi do zła. Niegodziwi i tak zostaną wytępieni, Ci zaś, którzy oczekują PANA, odziedziczą ziemię. ו Jeszcze tylko chwila i przepadnie bezbożny; Spojrzysz na jego miejsce — a tam go już nie będzie. Pokorni natomiast odziedziczą ziemię I będą rozkoszować się głębokim pokojem. ז Bezbożny knuje zło przeciw sprawiedliwemu, Zgrzyta na niego zębami. Pan jednak śmieje się z niego, On widzi, że nadchodzi jego kres. ח Bezbożni dobyli miecza, napięli swój łuk, Gotowi są powalić ubogich oraz biednych, Wymordować postępujących uczciwie, Ale ten miecz przeszyje ich własne serca, Ich własne łuki zostaną złamane. ט Lepsza odrobina u sprawiedliwego Niż obfitość u wielu bezbożnych. Bo możliwości bezbożnych będą ukrócone, PAN natomiast wesprze sprawiedliwych. י PAN zatroszczy się o dni nienagannych, Ich dziedzictwo trwać będzie na wieki. W trudnych czasach nie spotka ich wstyd, W dniach głodu będą nasyceni. כ Gdyż bezbożni wyginą, A wrogowie PANA jak trawa na pastwiskach pójdą z dymem. ל