Psalmy 146:1-7

Alleluja! Chwal, moja duszo, PANA! Pragnę wielbić PANA, póki życia we mnie, Pragnę grać memu Bogu, dopóki jestem. Nie ufajcie ludziom i ich wpływom, Nie ufajcie zwykłym śmiertelnikom, którzy nie są w stanie poratować nikogo. Gdy opuszcza ich duch, znowu stają się prochem I w tym dniu wszystkie ich plany giną. O, jak szczęśliwy jest ten, któremu pomocą jest Bóg Jakuba, Którego nadzieja jest w PANU, jego Bogu, W Tym, który stworzył niebo i ziemię, Morze i wszystko, co w nim jest. On dochowuje wierności na wieki, Wymierza sprawiedliwość skrzywdzonym, Daje chleb wygłodzonym. PAN wyzwala uwięzionych